Η σημερινή ημέρα, 21η Απριλίου
Γράφει ο Σπαρτιάτης
Οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούσαν ανέκαθεν έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες στήριξης του Έθνους.
Από τον αρχαίο Σπαρτιάτη οπλίτη που πολεμούσε σε φάλαγγα μέχρι τον αγωνιστή του 1821 που παραμόνευε τον Τούρκο στα στενά, τον Εύζωνα της Πίνδου, τον πιλότο της πολεμικής αεροπορίας που αναχαιτίζει κάθε μέρα τα τουρκικά αεροσκάφη.
Με όποια μορφή κι αν τις δεις, σε όποια πολιτειακά ή κοινωνικά πλαίσια κι αν λειτουργούσαν, οι Ένοπλες Δυνάμεις προσέφεραν τα μέγιστα στο Έθνος των Ελλήνων και μας χάρισαν λαμπρές ιστορικές σελίδες δόξας και υπερηφάνειας.
Η σημερινή επέτειος σηματοδοτεί τη χειρότερη στιγμή της ιστορίας τους.
Σαν σήμερα ξεκίνησε μια περίοδος σύντομη μεν, που έκανε όμως την ιστορία και τη συνεισφορά των Ενόπλων Δυνάμεων μέχρι τότε να λησμονηθεί.
Η επιλογή των κινηματιών της 21ης Απριλίου να παρέμβουν στην πολιτική ζωή του τόπου εγκαθιστώντας δικτατορία θα σημάδευε για πάντα τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Δεν ήταν πρώτη φορά που το έκαναν, αντιθέτως είχαν προηγηθεί αρκετές εγκαθιδρύσεις και αρκετές απόπειρες δικτατοριών.
Ήταν όμως η πρώτη φορά που το κίνημα ήταν αμιγώς στρατιωτικό. Δεν εξυπηρετούσε πολιτικές στοχεύσεις, δεν ταυτιζόταν με κάποια πολιτική παράταξη, ούτε συμμετείχαν σε αυτό άτομα της ενεργού πολιτικής. Και κατ’ επέκταση δεν είχε οποιαδήποτε πολιτική δύναμη να προσδοκά κάτι από αυτό.
Στην αρχή βέβαια υπήρξαν πολιτικά πρόσωπα που το είδαν θετικά. Μέχρι που διαπίστωσαν ότι οι κινηματίες δε σκόπευαν να τους παραδώσουν ξανά την εξουσία. Τότε το κίνημα έβαλε απέναντί του το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Είτε σε επίπεδο στελεχών είτε σε επίπεδο κομματικής βάσης.
Αυτό διαφοροποίησε το κίνημα της 21ης Απριλίου από όσα είχαν προηγηθεί. Ήταν αμιγώς στρατιωτικό, δεν εξυπηρετούσε πολιτικές σκοπιμότητες και δεν επρόκειτο να παραδώσει ξανά την εξουσία στους πολιτικούς. Στράφηκε ακόμα και εναντίον του Ανωτάτου Άρχοντος, σηματοδοτώντας την πλήρη διάσταση με το χθες.
Κάπως έτσι όταν η δικτατορία έληξε συνεπεία της εθνικής καταστροφής στην Κύπρο οι Ένοπλες Δυνάμεις που είχαν προσφέρει στον τόπο τόσες νίκες και κατακτήσεις βρέθηκαν να απολογούνται για τον «Αττίλα» και τη δυνατότητα που έδωσαν στους Τούρκους να πατήσουν πόδι στο νησί. Η εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων σε πολιτικά παιχνίδια τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο ήταν πολύ εκτός των δυνατοτήτων-αρμοδιοτήτων τους, και όταν από την εμπλοκή τους προκλήθηκε μια καταστροφή που έως και σήμερα δεν έχει αποκατασταθεί βρήκαν απέναντί τους το σύνολο αυτών που είχαν αφήσει για 7 χρόνια μακριά από την εξουσία.
Για αυτό θεωρώ τη σημερινή ημέρα τη χειρότερη στην ιστορία των Ενόπλων Δυνάμεων. Σήμερα ξεκίνησε μια περίοδος που έβαλε απέναντί τους το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Που τις ταύτισε με την ανελευθερία και την κατάλυση της δημοκρατίας. Που προκάλεσε μια εθνική καταστροφή για την οποία πάντα θα θεωρούνται υπεύθυνες.
Και κυρίως, που έδωσε τη δυνατότητα στους εχθρούς τους να τις περιορίσουν και να κάνουν αυτό που πάντα επεδίωκαν: Να επέμβουν στο εσωτερικό τους.
Από τη Μεταπολίτευση προέκυψε ένα Σύνταγμα που απέκοπτε τελείως τις Ένοπλες Δυνάμεις από την πολιτική ζωή. Που έδινε στους πολιτικούς αστείρευτη δυνατότητα να τις ελέγχουν. Και τη δυνατότητα αυτή την εκμεταλλεύτηκαν δεόντως τα επόμενα χρόνια, μετατρέποντας τες σε οιονεί δημόσιες υπηρεσίες. Στις οποίες μπορούσαν να κάνουν διορισμούς και ρουσφέτια, να εισπράττουν μίζες μέσω προμηθειών, να ιδρύουν στρατόπεδα για την εξυπηρέτηση περιοχών και ψηφοφόρων, να επανδρώνουν τα στρατόπεδα με κριτήριο την εξυπηρέτηση ημετέρων κοκ.
Εν ολίγοις, το κίνημα της 21ης Απριλίου έδωσε τη δυνατότητα στους πολιτικούς όχι απλά να περιορίσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και να επιβάλλουν τον έλεγχό τους.
Και φυσικά έκτοτε δόθηκε η αφορμή σε πολλούς καλοθελητές να τους επιτίθενται και με κάθε ευκαιρία να τις προσβάλλουν.
Ξεχνώντας την προσφορά τους στον τόπο. Ξεχνώντας ότι οι αγώνες των Ενόπλων Δυνάμεων προσέφεραν στο Έθνος τα δύο ύψιστα αγαθά: Ελευθερία και Δημοκρατία. Και όχι μόνο μια φορά. Ξεχνώντας ότι ακόμα και η δικτατορία που επικαλούνται έληξε με ενέργειες και πρωτοβουλίες αξιωματικών. Και ταυτίζοντας το σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων με συγκεκριμένους κινηματίες.
Ευτυχώς για τις Ένοπλες Δυνάμεις, ούτε οι καλοθελητές ούτε ο έλεγχος της πολιτικής εξουσίας είναι αρκετός για να διαγράψει την πολυετή τους ιστορία. Η προσφορά τους στο Έθνος δε μετριέται, και προφανώς μια κακή περίοδος 7 ετών δεν επαρκεί για να δείξει το αντίθετο.
Παρά τις προσπάθειες όλων αυτών για το αντίθετο οι Ένοπλες Δυνάμεις παραμένουν ένας από τους θεσμούς που δείχνουν οι Έλληνες τη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη.
Και όταν χρειαστεί να διαδραματίσουν ξανά τον ιστορικό τους ρόλο θα το κάνουν.
Ήταν πάντα εκεί όταν τις χρειάστηκε το Έθνος. Και αν σταματήσουν να είναι θα σημαίνει ότι είμαστε όλοι σε κακή θέση.
