Άλλος για σφαλιάρα; Εδώ ο καλός ο σβέρκος!
Γράφει η Μάνια Κρητικού
Φαίνεται πως, αφού η “καλύτερη κυβέρνηση όλων των εποχών” έλυσε όλα τα προβλήματα της καθημερινότητάς μας, αποφάσισε να ασχοληθεί και με τα εθνικά μας θέματα και το 2018 ξεκίνησε με φόρα.
Κατά την επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα, ΠτΔ και πρωθυπουργός… τον έσκισαν!… τον ξεφτίλισαν!… τον έκαναν σκουπίδι!… και διάφορα άλλα τέτοια ωραία.
Πριν όμως αλέκτωρ λαλήσει τρις, ακόμα και ο ξένος τύπος γράφει για τους Έλληνες που λουφάζουν μπροστά στον σουλτάνο, ενώ οι Τούρκοι πανηγυρίζουν με τις δηλώσεις Μουζάλα περί “πραξικοπηματιών”.
Τι σημασία έχει εάν η Ελληνική δικαιοσύνη δεν έχει “βάσιμες ενδείξεις” ότι οι 8 Τούρκοι είναι πραξικοπηματίες;
Ο Μουζάλας ξέρει καλύτερα!
Αποφάσισαν όμως να λύσουν και εθνικά θέματα που “μας ταλανίζουν” εδώ και δεκαετίες, πχ το Σκοπιανό ή… Μακεδονικό, όπως επιμένουν να χαρακτηρίζουν κάποιοι.
Η αλήθεια είναι ότι γι’ αυτό το θέμα έχω άπειρες απορίες.
Ας πούμε, γιατί “καλύτερα χειρότερη λύση από μη λύση”;
Όταν λες κάτι τέτοιο σημαίνει ότι -όπως σε κάθε διαπραγμάτευση- είτε κάποιος σε απειλεί και φοβάσαι, είτε κάποιος σου έχει τάξει ανταλλάγματα.
Ποιος μας απειλεί και με ποιον τρόπο;
Και η όποια αυτή απειλή, πόσο σοβαρότερη είναι από ένα μείζον εθνικό θέμα;
Άκουσα πχ ότι το ΔΝΤ θα μας κόψει την χρηματοδότηση.
Πάει καιρός που το ΔΝΤ είναι εκτός Ελληνικού προγράμματος αλλά αυτό φαίνεται ότι είναι μικρή λεπτομέρεια.
Άλλοι λένε ότι μας απειλούν με την μη ελάφρυνση του χρέους μας κι άλλοι ότι ανταλλάσσουμε το όνομα με την ελάφρυνση του χρέους.
Άρα, κάτι εφήμερο που αφορά τις ονειρώξεις μας για νέες αστακομακαρονάδες, το βάζουμε στην ίδια ζυγαριά με ένα μείζον εθνικό θέμα.
Ακόμα χειρότερα, υπάρχουν και αυτοί που είναι βέβαιοι ότι η “καλύτερη κυβέρνηση όλων των εποχών” σίγουρα θα λύσει το θέμα, αλλά η διπλωματία γίνεται πάντα με μυστικότητα και αργότερα θα μάθουμε τα πολύ σημαντικά ανταλλάγματα που πήραμε.
Λόγω της “σοβαρότητας” της κυβέρνησης, λυπάμαι αλλά τρέμω την ημέρα που θα μάθουμε με τι αντάλλαξε το ιστορικό όνομα της Μακεδονίας μας.
Έχω όμως κι άλλη απορία…
Γιατί είναι επιχείρημα το “πάνω από 140 χώρες τους έχουν δώσει το όνομα Μακεδονία”;
Δικό τους ήταν για να το δώσουν;
Κι εγώ μπορώ να σου δώσω το διαμέρισμα του γείτονα.
Αυτό σημαίνει ότι είναι δικό σου και ο καημένος ο γείτονας μου πρέπει να το σεβαστεί και να σου το παραδώσει;
Αν δεν δώσει κάτι ο νόμιμος κάτοχός του, τότε -διεθνώς- δεν έχει δοθεί! Ό,τι και να λέει ο οποιοσδήποτε!
Αλλά επειδή ζούμε στην Ελλάδα και η γελοιότητα δεν έχει όρια, αναρωτιόμαστε ακόμα κι αν θα ονομάζεται “Μακεδονία” ή “Македонијa”.
Έλεος δηλαδή!
Αφού λοιπόν οι σφαλιάρες πέφτουν βροχή κι εμείς τις δεχόμαστε με την λογική του “έλα μωρέ, δεν πάθαμε και τίποτα”, γιατί να μην φάμε καμιά και από τους Αλβανούς;
Στην προγραμματισμένη συνάντηση των ΥΠΕΞ Ελλάδας-Αλβανίας στις 19 Ιανουαρίου λοιπόν, οι Αλβανοί θέλουν να συζητήσουν με τον Κοτζιά και για το “ζήτημα της Τσαμουριάς”.
Βαράτε!
Εδώ ο καλός ο σβέρκος!
Όταν φύγει με το καλό αυτή η κυβέρνηση, μάλλον θα πρέπει να ξαναμετρηθούμε…