Η «διπλωματία» Τσίπρα

Γράφει ο Διονύσης Κ. Καραχάλιος, Δικηγόρος

Το πρόσφατο ταξίδι του πρωθυπουργού μας στην Κωνσταντινούπολη ήταν μια ακόμη επιβεβαίωση της προσπάθειάς του να διαμορφώσει κλίμα «επιτυχούς διαπραγμάτευσης», ικανό να του χρησιμεύσει για την ενίσχυση του διαρκώς καταρρέοντος γοήτρου του στο εσωτερικό της χώρας μας.

Η εσφαλμένη πεποίθησή του ότι, η μεγάλη του «επιτυχία», η συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία ενίσχυσε τον αλυτρωτικό «μακεδονισμό» των Σκοπιανών, χωρίς να φροντίσει να κατοχυρώσει, έστω, κάποιες δικλείδες ασφαλείας, έτσι ώστε να μην είναι τόσο ετεροβαρής, υπέρ των γειτόνων μας, αυτή η συμφωνία, αποδεικνύει απλώς την επιπολαιότητα, την παχυλή αμάθεια και την ανικανότητα του ανδρός. Άλλωστε, απ’ ότι αποδείχθηκε κατά την πρόσφατη σχετική συζήτηση στην Βουλή,  το γεγονός ότι η συμφωνία ικανοποιεί την σταθερή θέση της αριστεράς για την ύπαρξη μιας «Μακεδονίας» εκτός ελληνικών συνόρων, με ταυτότητα και γλώσσα των πολιτών της «μακεδονικές», εξηγεί τον ενθουσιασμό των ΣΥΡΙΖΑίων για την υπογραφή της και «δικαιολογεί» την ευκολία με την οποία ο ίδιος ο Τσίπρας θεωρεί όλους τους διαφωνούντες με την συμφωνία ως «μη σκεπτόμενους, ακροδεξιούς λαϊκιστές»…

Με δεδομένη λοιπόν την στάση του στον χειρισμό του ζητήματος των Σκοπίων, η απόλυτη έλλειψη προετοιμασίας και η αδικαιολόγητη σπουδή του πρωθυπουργού για την συνάντησή του με τον Ερντογάν στην Πόλη δεν πρέπει να μας ξενίζουν. Και φυσικά ο Ερντογάν δεν έχασε την ευκαιρία να τον γελοιοποιήσει, γνωρίζοντας, προφανώς, ότι η μνημειώδης αδυναμία του Τσίπρα, να αντιληφθεί τους κινδύνους μιας συνάντησης, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες,  που επικρατούν αυτή την στιγμή στην Ανατολική Μεσόγειο,  θα του προσέφερε αυτή την εξευτελιστική για την χώρα μας ευκαιρία.

Έτσι, λίγες ώρες πριν από την άφιξή του  Αλ. Τσίπρα στην Κωνσταντινούπολη, ο Ερντογάν επικηρύσσει τους 8 τούρκους στρατιωτικούς που έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα για 5,5 εκατομμύρια ευρώ. Για κάποιον άλλο πρωθυπουργό το γεγονός θα αντιμετωπιζόταν με εντολή επιστροφής του αεροπλάνου στην Αθήνα. Όχι βέβαια για τον Τσίπρα, που δεν έχει τα εφόδια για να συνειδητοποιήσει και να κατανοήσει την προσβολή… Κατά την κοινή συνέντευξη τύπου, ο Ερντογάν κάνει «μάθημα περί τρομοκρατίας» στον πρωθυπουργό, εμμένοντας στην, μη αποδειχθείσα ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης, άποψη ότι, οι 8 τούρκοι αξιωματικοί ήσαν τρομοκράτες. Ο Τσίπρας, πάντα ευτυχισμένος, απαντά με μια τυπική και ξέπνοη  δήλωση σύμφωνα με την οποία «Η Ελλάδα ως κράτος δικαίου οφείλει να κάνει σεβαστές τις αποφάσεις της δικαιοσύνης», χωρίς να τονίσει, όπως όφειλε να πράξει, στον συνομιλητή του ότι, οι διαδικασίες περί ασύλου που τηρεί η Ελλάδα είναι σύμφωνες με το διεθνές δίκαιο, το οποίο υποχρεούται να εφαρμόζει, σε ανάλογες περιπτώσεις, κάθε δημοκρατική ευνομούμενη χώρα. Και για να δείξει στον Ερντογάν ότι είναι πάντοτε το «καλό παιδί», που λατρεύει την ελληνοτουρκική φιλία, δεν διστάζει να του θυμίσει  ότι «ήταν από τους πρώτους ηγέτες που του είχε τηλεφωνήσει μετά την απόπειρα πραξικοπήματος για να του εκφράσει την συμπαράσταση της Ελλάδας»…

Δεν σταμάτησε όμως εκεί… Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του «Spiegel», χαρακτήρισε, σε εμπιστευτικό κύκλο, τον τούρκο πρόεδρο ως “έντιμο τύπο“, “Μαζί του, ξέρεις πού βρίσκεσαι“, ενώ και στην συνέντευξη τύπου είχε δηλώσει ότι “Ο διάλογός μας ήταν στο πέρασμα των χρόνων ειλικρινής και ανθεκτικός“.  Κατόπιν αυτού, ο “έντιμος τύπος” δεν έχασε την ευκαιρία: Συνέδεσε ευθέως το ζήτημα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης με το θέμα της εκλογής των μουφτήδων της Θράκης, επιμένοντας στην παντελώς αβάσιμη άποψή του ότι, πρόκειται για δύο ζητήματα που μπορούν να λυθούν διμερώς και από κοινού με «ανταλλαγή». Όμως το ζήτημα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης είναι διεθνές ζήτημα, το οποίο μάλιστα έχουν θέσει στην Τουρκία όλοι οι Αμερικανοί πρόεδροι που έχουν περάσει τα τελευταία 20 χρόνια από την γειτονική χώρα. Η Ελλάδα δεν είναι δυνατόν και δεν επιτρέπεται να δεχθεί την μετατροπή ενός διεθνούς προβλήματος  σε διμερές, όπως το επιθυμεί η Τουρκία. Ούτε είναι δυνατόν να δεχθεί, την εκλογή μουφτήδων στην Θράκη, ενώ σε καμιά μουσουλμανική χώρα του κόσμου δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Επί πλέον, ο Ερντογάν αναφέρθηκε  στους «ομογενείς στην Ελλάδα»,  ξεπερνώντας την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και υπαινισσόμενος, αορίστως και γενικώς ότι υπάρχουν Τούρκοι, για τους οποίους προδήλως ενδιαφέρεται, σε όλη την ελληνική επικράτεια!

Η πρωθυπουργική αφωνία, σε όλες αυτές της κραυγαλέες περιπτώσεις της τουρκικής προκλητικότητας, δεν αποτυπώνει απλώς την παντελή αδυναμία του πρωθυπουργού να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στα καθήκοντά του και να προστατεύσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας… Αναδεικνύει τον κίνδυνο που δημιουργείται από την σιωπηλή αποδοχή εξοργιστικά προκλητικών απόψεων του «σουλτάνου», που, σε βάθος χρόνου, θα συνιστούν σημεία αναφοράς στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όσο η ενδοτικότητα και  η επιπολαιότητα του Τσίπρα συνιστούν τα μόνα χαρακτηριστικά της «διπλωματικής» πρακτικής του…