Επιστρέψτε τα μικρασιατικά παράλια

Γράφει ο Δημοσθένης Δαββετας Καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης, ποιητής, εικαστικός

Η στάση της Τουρκίας τον τελευταίο καιρό έχει ξεπεράσει κάθε όριο διεθνούς νομιμότητας. Με έναν άνευ ορίων κυνισμό και θράσος, ζητά πράγματα που δεν ανήκουν σ’αυτήν εκ του διεθνούς δικαίου αλλά κι εκ της πραγματικής ιστορίας. Μιλα για διάλογο και διαπραγματεύσεις, αλλά εκεί που η Ελληνική κυβέρνηση, φερομενη λογικά και στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου, θέλει, εν ανάγκη,να συζητήσει στην Χάγη, το μόνο θεμιτό ίσως πρόβλημα, την υφαλοκρηπίδα, η Τουρκία, θεωρώντας την στάση της Ελλάδας ως αδυναμία, θετει συνέχεια καινούργια αιτήματα στο τραπέζι των πιθανών μελλοντικών διαπραγματεύσεων. Αυτό προφανώς δεν είναι διάλογος αλλά ανατολίτικο παζάρι κι εκβιασμός.
Από που αντλεί ο Ερντογκάν αυτό το θράσος να μην σέβεται την διεθνή νομιμότητα, όπως έκανε και στην Κυπρο; Από 2 μεταξυ αλλων βασικά στοιχεία. Από την διεθνή στάση κι από την από το πολιτισμικό DNA, των Τούρκων ως κατακτητών.

Η διεθνής συμπεριφορά είναι εδώ και πολλά χρόνια ανεκτική με την Άγκυρα. Την θεώρησε αρχικά μοντέλο ισλαμικής Δημοκρατίας. Μέχρι που είδε ότι ο Ερντογκάν είναι δημο-κρατορας, φερόμενος με απολυταρχικό τρόπο στους εσωτερικούς του αντιπάλους. Η στροφή του Ερντογκάν στον νεο-οθωμανισμό, τους έκανε να καταλάβουν ότι η μοντέρνα αντίληψη του κράτους είναι ξένη με την Τουρκία. Την θεωρούν όμως εν δυνάμει ανάχωμα για την Ρωσική απειλή. Γι’αυτό και της συμπεριφέρονται με διπλωματική υπομονή .
Ως πότε ομως; Βλέπουν ότι η Τουρκία θεωρεί την διπλωματία των άλλων αδυναμία. Εκτός κι αν οι Δυτικοί χρησιμοποιούν πονηρά την Τουρκία για να μοιράσουν το Αιγαίο.Ας το αφήσουμε αυτό προς το παρόν γιατί υπάρχουν φωνές στην Ευρώπη, όπως η Γαλλία που στηρίζει ανοιχτά την Ελλάδα. Θα το δούμε αργότερα.

Το δεύτερο στοιχείο είναι η Τουρκική αντίληψη περί της ζωής και των πραγμάτων. Πιστεύουν μόνο στην δύναμη. Η ιστορία τους είναι θεμελιωμένη στην λογική της ισχύος. Έχουν την κουλτούρα του κατακτητή, του Πορθητή.
Αυτό τους κάνει ν’αψηφησουν τον θάνατο κι όλη την πολιτισμική Δυτική φιλοσοφία που χτίστηκε αντιθέτως στην μετατροπή του φόβου του θανάτου σε πολιτισμό. Δεν καταλαβαίνουν, ούτε θέλουν να καταλάβουν, τις ανθρωπιστικές αξιες. Και δεν μιλώ για τις φωτισμένες εξαιρέσεις Τούρκων διανοούμενων, αλλα κυρίως για την βασική κουλτούρα της υπό την εξουσία του κατακτητή εκπαίδευση τους.

Δεν τα πάνε καλά με την Ειρήνη. Αυτό όμως είναι δίκοπο μαχαίρι. Γιατί όταν ιστορικά έφτασαν τις κόκκινες γραμμές έχασαν. Αν και τώρα δεν προσέξουν, αρχίζει να γεννιέται σιγα-σιγα μια αντι-τουρκικη συσπείρωση. Κι αυτό στην πιο ακραία της μορφή μπορεί να δημιουργήσει μελλοντικά ένα νέο Ανατολικό ζήτημα. Στην Συρία έχασαν, στην Λιβύη δεν προχωρούν,οι Κούρδοι αναμένουν ευκαιρία ν’αυτονομηθουν,ενώ στο Αν. Αιγαίο παίζουν με την φωτιά.

Έχουν τόσο θράσος τα αιτήματα τους για προσάρτηση ελληνικών νησιών, ώστε κάλλιστα κι εμείς μπορούμε να τους ζητήσουμε να μας δώσουν τα μικρασιατικά παράλια, η να μας επιστρεψουν Ιμβρο και Τενεδο που ειναι ελληνικα .

Στην διπλωματία, το παράλογο δεν είναι παρά ένας στρατηγικός ψυχολογικός εκβιασμός. Άριστα πράττει με την υπεύθυνη στάση του ο Έλληνας πρωθυπουργός που μένει ψύχραιμος,ενεργοποιεί την διπλωματία και δεν παγιδεύεται ως τώρα, στην ανατολίτικη πονηραδα του Τούρκου κατακτητή. Να συνεχίσει έτσι.