Επειγόντως …ένας Ιάκωβος!

Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Από την Αθήνα ως το Φανάρι η απόσταση είναι μεγάλη. Το πνευματικό ατύχημα είναι ότι, όσο περνά ο καιρός, μεγαλώνει περισσότερο. Είναι θέμα που, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να επιλυθεί με καλή προαίρεση και με τον επιβαλλόμενο σεβασμό προς τη μητέρα Εκκλησία, η οποία δοκιμάζεται.

Ωστόσο, μεγαλύτερο δυστύχημα είναι αν χαθεί ο Ελληνισμός της Αμερικής. Ένα μήνα που ήμουν εκεί μίλησα αλλά κυρίως άκουσα πολλούς Ελληνοαμερικανούς της τρίτης γενιάς. Πολλοί δεν γνωρίζουν λέξη ελληνικά  αλλά είναι συγκινητική η προσπάθεια που κάνουν με τα παιδιά τους. Κυρίως, όταν η μητέρα έχει ελληνικές ρίζες.  Τα παιδιά πηγαίνουν σε σχολεία της Εκκλησίας, κυρίως σαββατοκύριακο ή κάποιο απόγευμα στην εβδομάδα και μαθαίνουν τα ελληνικά ως ξένη γλώσσα.

Όλοι μιλούν για την πατρίδα των παππούδων αλλά στο στόμα τους τα ονόματα των τόπων παίρνουν μάλλον έναν …εξωτικό χαρακτήρα διακοπών, παρά με στοιχεία νόστου. Κι είναι φυσικό όταν η Ελλάδα έχει αποτύχει παταγωδώς να δώσει στους Ελληνοαμερικανούς δικαίωμα ψήφου, πράγμα που θα έκανε απτό το ενδιαφέρον τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ελληνοποιήσεις Αλβανών, Κούρδων και όποιων άλλων, για να  τον ψηφίσουν, αλλά αρνείται να δοθεί ψήφος  στους Ελληνες της Διασποράς. Υποθέτω, τους θεωρεί πολιτικά ώριμους,  για να μπορέσει να τους κοροϊδέψει ο Τσίπρας.

Αλλά ο Ελληνισμός της Αμερικής αυτή τη στιγμή περνά δια πυρός και σιδήρου. Οι σχέσεις των Ελληνομερικανών με την Αρχιεπισκοπή της Βορείου Αμερικής έχουν βαθειά διαταραχθεί. Κι εκεί που, στην δεκαετία του ´80, όλοι οι επώνυμοι πλαισίωναν την Αρχιεπισκοπή και βοηθούσαν με όλες τους δυνάμεις να κρατηθεί η Ορθοδοξία, σήμερα γύρισαν την πλάτη τους.

Μέγα σκάνδαλο η ανοικοδόμηση της μικρής εκκλησίας του Αγίου Νικολάου που κατεδαφίστηκε από την τρομοκρατική επίθεση της 11ης του Σεπτέμβρη. Συγκεντρώθηκε, από δωρεές, ένα τεράστιο ποσό για το οποίο κανείς δεν ξέρει πώς ξοδεύτηκε για την ανοικοδόμηση μιας εκκλησίας που δεν έχει σχέση με την βυζαντινή αρχιτεκτονική παράδοση αλλά είναι -λέει- ένας χὠρος που όλες οι θρησκείες θα  προσέρχονται. Σήμερα,  ο Αγιος Νικόλαος στέκει ημιτελής, με τεράστιο χρέος.

Υπάρχει ένα ακόμη ζήτημα -εις γνώσιν του Οικουμενικού Πατριαρχείου- και αφορά στις δεκάδες μηνύσεις ανθρώπων που φοίτησαν σε εκκλησιαστικά ιδρύματα της Αρχιεπισκοπής  της Βορείου Αμερικής και υπέστησαν  σεξουαλική κακοποίηση. 

Τα σύννεφα πάνω από την Αρχιεπισκοπή είναι βαρειά. Κρίμα που δεν υπήρξε ένας  θρησκευτικός ηγέτης “Ιάκωβος”, να διαδεχθεί τον μακαριστό Ιάκωβο, που μιλούσε απευθείας με τους Αμερικανούς προέδρους, κρατώντας συσπειρωμένο τον Ελληνισμό γύρω από την ελληνική ορθόδοξη Εκκλησία.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο  πρέπει να βρεί  σήμερα -και όχι  αύριο-ανάμεσα στους αρχιερείς ένα  νέον ποιμένα με τις αρετές του μακαριστού Ιάκωβου, γιατί οι φωνές για αυτοκεφαλία είναι πλέον πολυπληθείς, εκκωφαντικές και επίμονες!