Ατζέντα 1, εκλογές, Ατζέντα 2

Γράφει ο Μάκης Νικολάου, Πολιτικός επιστήμονας

Η αβεβαιότητα είναι τόσο βασικό στοιχείο της ανθρώπινης ζωής που επηρεάζει τη διάρθρωση σχεδόν κάθε κοινωνικού θεσμού.

Η ανακάλυψη του τι θέλουν οι ψηφοφόροι και η διερεύνηση των ατομικών συναρτήσεων χρησιμότητας καθώς και οι συγκρίσεις των προγραμμάτων των κομμάτων είναι παράγοντες που μπορούν που μπορούν να περιορίσουν την αβεβαιότητα στην πολιτική ζωή.

Εδώ παίζουν το ρόλο τους οι βουλευτές:

Είναι μια ομάδα ανθρώπων που χρέος τους είναι να διασκορπίζονται σε όλη την Χώρα και να ανακαλύπτουν ποια είναι η θέληση του λαού.

Η κυβέρνηση πρέπει να έχει αντιπροσώπους που να πιάνουν το σφυγμό του λαού.

Η εκλογή στην θέση του βουλευτή δεν είναι ούτε στόχος ούτε σκοπός.

Τη αποζημίωση του, ο βουλευτής, την οφείλει στις χιλιάδες των μελών που θυσίασαν χρόνο και χρήμα για την εκλογή του κόμματος στην κυβέρνηση.
Όταν έχεις ένα όπλο όπως το κοινοβούλιο και δεν το αξιοποιείς υπέρ του κόμματος και της Χώρας, τότε πρέπει να αποσυρθείς υπέρ ενός άλλου που μπορεί.

Με τις ομιλίες του στη βουλή και σε κομματικές εκδηλώσεις, ο βουλευτής οφείλει να αποφύγει ιδεολογικές αγκυλώσεις υπέρ της δήθεν ιδανικής κοινωνίας ούτε να χρησιμοποιεί ιδεοληψίες ως όχημα για την εξουσία.

Σε έναν βέβαιο κόσμο τα κόμματα δεν θα χρειάζονταν να διαμορφώσουν κοσμοθεωρία αλλά μπορούν να παίρνουν ad hoc αποφάσεις σε πρακτικά προβλήματα που ανακύπτουν. Σε έναν κόσμο αβεβαιότητας οι οπαδοί θέλουν να προβλέπουν τις μελλοντικές κυβερνητικές πράξεις. Γνώμη μου είναι ότι η ιδεολογία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως όχημα για παραγκωνισμό αντιπάλων στην πάλη για την εξουσία.

Η Δημοκρατία μας έχει προβλήματα : δίνει την εντύπωση ενός δημόσιου βίου χωρίς κυρώσεις για την βουλευτική ελίτ ,για παραλείψεις και σφάλματα που γίνονται επανειλημμένα.

Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι μια κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη σε ρόλο Ρομπέν των Δασών δεδομένης της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης . Αναδιανεμητική πολιτική και στήριξη των μη προνομιούχων .Έμφαση στην κοινωνική αποστολή της κυβέρνησης , αύξηση εισοδημάτων και μείωση φορολογίας.

Το μείζων πρόβλημα βρίσκεται στην μία πολιτική απόφαση : E PLURIBUS UNUM όπως επιγράφεται στο σύνθημα (motto) των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής :

Μία απόφαση μόνο, για κάθε πρόβλημα σε ένα σύνολο σφυρηλατημένο μοναδικής, δίκαιης, κοινωνικής πολιτικής που στο σύνολο της θα έχει ομόφωνα επικυρωθεί και κατεξοχήν θα αντανακλά ατελείς φιλοσοφικές σκέψεις παρά την τέλεια φιλοσοφική σκέψη. Αν το επιτρέψουν οι υγειονομικές συνθήκες οι εκλογές είναι επιβεβλημένες για την σφυρηλάτηση αυτής της νέας ενωτικής ατζέντας υπό τον Πρωθυπουργό .