Απλή (ανα)λογική ρε παιδιά!

Γράφει ο Ιάσων Χατζηγεωργίου

Με τηλεοπτικά ποσοστά που για τους αναλυτές θεωρούνται επιτυχία ολοκληρώθηκε την Τετάρτη το βράδυ τηλεοπτικό debate μεταξύ των αρχηγών των έξι κοινοβουλευτικών κομμάτων. Και ήταν μια παρωδία των αληθινών λογομαχιών, μια ύβρις προς τη δημοκρατία, μια κοροϊδία προς όλους εμάς, τους εντολείς των. 

«Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» λέει ο θυμόσοφος λαός, που τελικά δεν είναι τόσο σοφός, και στη συγκεκριμένη περίπτωση είχαμε έξι κεφάλια. Έξι πολιτικούς αρχηγούς, με ό,τι αυτό θα έπρεπε να συνεπάγεται, να κάθονται στην καρέκλα της ανάκρισης. Αντί μιας αληθινής ανάκρισης απολαύσαμε μπόλικο δούλεμα πασπαλισμένο με υποκρισία της Alla Greca Δημοκρατίας μας. 

Το debate ενορχηστρώθηκε από μια επιτροπή που καυχάται, φύσι και θέση, πως είναι «Διακομματική». Αποτελούμενη από εκπροσώπους μόνο λίγων κομμάτων, μαντέψτε ποιανών, είναι υπεύθυνη να κατανέμει τον ράδιο-τηλεοπτικό χρόνο στους υποψηφίους καθώς και να διοργανώνει βραδιές στην ΕΡΤ1. Αυτή λοιπόν συγκάλεσε τους αρχηγούς των κομμάτων που κατάφεραν να μπουν στην Βουλή κατά τις προηγούμενες εκλογές. Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως, εφόσον κατάφεραν να πάρουν τις πολυπόθητες καρέκλες σημαίνει πως δεν χρειάζεται να σπαταλούν άλλο χρόνο στην ζώνη τηλεθέασης για να μας πείσουν. Ή έστω πως ο λαός γνωρίζει τις θέσεις τους. Επομένως γεννάται το ερώτημα: Γιατί δεν διοργανώνεται ένας διάλογος με αρχηγούς εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων; Πως θα μάθει ο ψηφοφόρος τις θέσεις όσων δεν δοκιμάστηκαν; Διότι εάν κληθεί ένας πολιτικός που δεν αποτελεί συστημικό δεκανίκι θα τους εκτοξεύσει κατηγορίες. Ίσως κάνει τις σωστές ερωτήσεις, ίσως τους κερδίσει. Το πρόβλημα που θα έχουν οι «μεγάλοι» μετά από ένα τέτοιο σενάριο δεν θα είναι η ντροπή, μόνο τα ποσοστά που θα χάσουν. Όχι στην πολυφωνία λοιπόν. Ας ακούσουμε τα ίδια… επί έξι. Βεβαίως ο αντίλογος είναι πως υπάρχει σχετικός νόμος που κατανέμει τον χρόνο ισότιμα, πάντα αναλογικά, σε όλα τα κόμματα με βάση τα ποσοστά τους. Νόμος που είναι εξορισμού λάθος αλλά ακόμη και εάν κρίνουμε πως τον χρειαζόμαστε, δεν τηρείται. 

Επιπλέον, μεγάλο πρόβλημα αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο στήθηκε αυτό το σόου. Ο χρόνος που διατέθηκε στους δημοσιογράφους ήταν μηδαμινός προκειμένου να διατυπωθεί μια σωστή ερώτηση. Εκτός αυτού, δεν προβλεπόταν κανένας τρόπος άσκησης πίεσης εάν υπεκφεύγανε την απάντηση. Πράγμα το οποίο είδαμε πολλές φορές, γιατί προς τιμήν τους κάποιοι από τους παρευρισκόμενους δημοσιογράφους κάνανε εν πολλοίς καίριες ερωτήσεις, ερωτήσεις που βρίσκονται στους συλλογισμούς όλων μας. Αλλά δυστυχώς «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα».

Κουφός εάν δεν είναι ο λαός δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση να ρίξει ψήφο εμπιστοσύνης σε όσους βρέθηκαν στο πάνελ της Τετάρτης. Η αερολογία, η ξύλινη γλώσσα και τα ψέματα μονοπώλησαν τις δηλώσεις τους και αυτό αν μη τι άλλο ήταν παραπάνω από εμφανές. Όπως εμφανής είναι και η υποκρισία τους. Που ενώ αρέσκονται στην ανταλλαγή προσβολών on air, αν παρατηρήσεις φωτογραφίες εκτός εγγραφής θα νομίσεις πως παρατηρείς παρέα φίλων. Κομμουνιστές και καπιταλιστές να σφίγγουν τα χέρια. Γιατί να μην το κάνουν άλλωστε, στα χέρια τα ίδια Rolex. Μόνο χρώματα στις γραβάτες άλλαξαν, όσοι φορούσαν γραβάτα τουλάχιστον.

Η επίγευση που έμεινε στον κόσμο από όλο αυτό το αστείο ήταν πικρή. Απογοητευτική. Υποσχέσεις που έχουν ακουστεί ξανά και οι περισσότερες δεν είναι υλοποιήσιμες στην κατάστασή μας. Θέματα καυτής πατάτας δεν ανοίχθηκαν. Εάν θίχτηκαν από κάποιον δημοσιογράφο, τότε με θαυμασμό συνειδητοποιήσαμε γιατί επάνω από τους κομματικούς στρατούς, τους ρουφιάνους και ρουσφετολόγους βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι. Διότι εκτός από αριστερά πτυχία ιδιωτικών κολλεγίων έχουν πτυχίο και στην παραπλάνηση. Διότι εκτός από δεξιό αίσθημα θεοσέβειας έχουν και ταλέντο στην εξαπάτηση, για αυτό φοβάμαι πως θα ξαναπαίξουν μαζί στην επόμενη Βουλή.

Και εδώ το μπαλάκι έρχεται σε εσένα ψηφοφόρε. Λειτούργησε επιτέλους με απλή (ανα)λογική! Φέτος έχουμε την ευκαιρία να φέρουμε μια αλλαγή. Μας προσφέρθηκε, ασχέτως εάν θα έπρεπε να το διαθέτουμε κάθε ημέρα, το δώρο της επιλογής. Χωρίς υπεκφυγές, 36 συνδυασμοί ζητούν τις ψήφους μας. Ξεχώρισε τα πρόβατα από τα ερίφια και δες: Ποιοι έστειλαν τα ΜΑΤ να μας σαπίσουν και ποιοι ξεπούλησαν την χώρα μας. Ποιοι υποστηρίζουν δικτάτορες του 20ου αιώνα και ποιοι προωθούν ατζέντες εκφυλισμού των άνωθεν αρχηγών τους. Ποιοι έχουν τατουάζ «αρχαιοελληνικών» συμβόλων και ποιοι δεν δουλέψανε ποτέ τους. Ποιοι είναι θεομπαίχτες και ποιοι ξέρουν να τιμούν το πολυτεχνείο αλλά όχι το ‘21… Είμαι σίγουρος πως όταν κάνεις αυτό τον διαχωρισμό θα σου μείνουν ελάχιστες επιλογές, αλλά τις έχεις ακόμα. Μην σπαταλάς αυτό το δικαίωμα. Έτσι όπως το πάμε δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμη θα το έχουμε. 

Όπως διατύπωσε και ο Αβραάμ Λίνκολν «η ψήφος είναι πιο δυνατή από την σφαίρα». Εάν ονειρεύεσαι να έρθει η αλλαγή, η επανάσταση, τότε πήγαινε και ρίξε την ψήφο σου. 

ΥΓ: Κάθε πολίτης πρέπει να διαθέσει δυο ώρες για να παρακολουθήσει το debate, βρίσκεται εύκολα με μια αναζήτηση στο internet. Όχι επειδή θα αποκομίσει κάτι καλό, όχι επειδή θα μάθει κάτι που δεν ξέρει. Μόνο σίγουρα θα δει την υποκρισία αποτυπωμένη στα πρόσωπα τους και σίγουρα θα απομακρυνθεί από αυτούς. 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.