Το χαμένο παιχνίδι του Τσίπρα με τη μεσαία τάξη
Ο Αλέξης Τσίπρας μελετά τις δημοσκοπήσεις, αλλά όπως είπε προτιμά να τις διαψεύδει.
Γράφει ο Πάνος Αμυράς *
Στις τελευταίες εκλογές πάντως υποχρεώθηκε να ζητήσει συγγνώμη από τους δημοσκόπους όταν μέχρι τις παραμονές της κάλπης αμφισβητούσε τα ευρήματα των ερευνών τους και δήλωνε ότι «δεν χάνω από τον Μητσοτάκη ούτε μία στο εκατομμύριο».
Τώρα θυμήθηκε και τη μεσαία τάξη. Συνομιλώντας με την Ολγα Τρέμη στο newsbomb.gr υποστήριξε ότι η κυβέρνησή του δεν την είχε στοχοποιήσει αλλά ήταν υποχρεωμένη να εφαρμόσει μία συγκεκριμένη πολιτική προκειμένου να «βγάλουμε τη χώρα από τα Μνημόνια και από την οκταετή κατάσταση πολιορκίας», ενώ είπε ότι «την επιβάρυνση τη μεγάλη στη μεσαία τάξη δεν την κάναμε εμείς αλλά οι προηγούμενες κυβερνήσεις».
Και πάλι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διαψεύδεται από τα γεγονότα. Είναι γνωστό ότι η υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης αποτελούσε βασική πολιτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, ο «αψύς Σφακιανός» έχει περιγράψει με τον δικό του τρόπο το πώς αντιμετώπισαν τα μεσαία εισοδήματα για να δώσουν χρήματα, όπως είχε πει, στους φτωχότερους. Κανείς δεν είχε καταλάβει τότε για ποιο λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε μνημονιακότερος των Μνημονίων στραγγίζοντας την οικονομία με υπερπλεονάσματα της τάξης του 5% και 7% του ΑΕΠ (σε συνθήκες ύφεσης ή αναιμικής ανάπτυξης) όταν οι δεσμεύσεις έναντι των δανειστών ήταν της τάξης του 1,75% ή 3.5%. Επί Τσίπρα διπλασιάσθηκε η προκαταβολή φόρων για επιχειρήσεις και επαγγελματίες, αυξήθηκε ο ΦΠΑ ακόμη και στα τρόφιμα, εκτινάχθηκαν στα ύψη οι ασφαλιστικές εισφορές
Αντιθέτως, ο Μητσοτάκης πιστεύει στη μείωση των φόρων, θεωρεί ότι η μεσαία τάξη λειτουργεί με πολλαπλασιαστικό τρόπο στην οικονομία, καθώς αποτελεί τη βάση της παραγωγικής μηχανής της χώρας. Για το λόγο αυτό και εν μέσω πανδημίας προχώρησε στην κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, έκοψε στο μισό την προκαταβολή φόρου και μείωσε τους φορολογικούς συντελεστές για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Επιπλέον, με τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης θα χρηματοδοτηθούν προγράμματα εκσυγχρονισμού των μικρομεσαίων για την ψηφιακή μετάβαση και την ενεργειακή αναβάθμιση των μονάδων τους, ενώ οι ελαφρύνσεις δημιουργούν περιθώρια για επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στη λογική των αυξημένων φόρων για τη συντήρηση του κομματικού κράτους.
Οι ισχυρισμοί του κ. Τσίπρα ότι η επερχόμενη ανάπτυξη μπορεί να αφορά μόνο λίγους επιχειρηματικούς ομίλους και όχι τη μεγάλη πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας είναι αποτέλεσμα πρόχειρης ανάλυσης. Να θυμηθούμε ότι κατά τη διετία 2015-2016 η Ελλάδα ήταν η μοναδική χώρα στην ευρωζώνη με ύφεση πληρώνοντας τους τυχοδιωκτισμούς της «περήφανης διαπραγμάτευσης», οι υπόλοιπες πετύχαιναν αναπτυξιακά ρεκόρ. Την ύφεση την πλήρωσαν όλοι, και κυρίως οι φτωχότεροι. Οι ανησυχίες του κ. Τσίπρα για «ανάπτυξη, αλλά σε λίγους» πηγάζουν από την αμηχανία του απέναντι στις δημοσκοπήσεις. Η μείωση των φόρων ευνοεί κατά κανόνα τους μικρομεσαίους και τη μεσαία τάξη, τις δυνάμεις δηλαδή που τιμώρησε με την πολιτική του ο κ. Τσίπρας.
