Μεγάλη Τρίτη
Γράφει η Αρετή Μαλαμή
Στο οδοιπορικό της ζωής του Χριστού, την πρώτη και κύρια θέση έχει η αγάπη, αφού η ουσία και η Θεϊκή πεμπτουσία δεν είναι άλλη από την αγάπη! Απ’ αυτή κατέβηκε ο Θεός στη γη και απ’ αυτή ανεβαίνει ο άνθρωπος στον Ουρανό!
Μόνο που κοντά σ’ αυτή, τη μεγάλη αρετή, ο αδύναμος άνθρωπος χρειάζεται και μια βακτηρία, που ακούει στο όνομα: μετάνοια! Σ’ αυτή λοιπόν, την ανθρώπινη… βακτηρία, αφιερώνει η Εκκλησία μας, τη Μ. Τρίτη κι αυτή προβάλλεται, σε όλο της το μεγαλείο τυπικά, μουσικά και ουσιαστικά, μέσα από το τροπάριο της Κασσιανής, όπου η μετανοούσα για όλες της τις αμαρτίες και τις παραλήψεις στη ζωή της γυναίκα, ραίνει τα πόδια του Κυρίου με το πιο βαρύτιμο άρωμα του κόσμου, τα δάκρυα της μετανοίας της και τα σκουπίζει με τα μαλλιά της!
Πόσο υπέροχη είναι η πράξη της μετανοίας και πόσο ωραία η ψυχή της γυναίκας, που μπορεί ως τα μύχια της ψυχής της, να νοιώσει τις ενοχές της και ως τις τρίχες του κεφαλιού της, να πονέσει γι’ αυτές!
«Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, την σην αισθομένη Θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη, μύρα σοι, προ του ενταφιασμού κομίζει…». Μόνο μια γυναίκα, που πονάει και αγαπάει και μετανοεί, μπορεί να εκλεπτύνει την ψυχή και τη διαίσθησή της τόσο, ώστε να νοιώσει και τον επερχόμενο… «ενταφιασμό» και να μετατραπεί ήδη, πριν αυτό συμβεί, σε… «μυροφόρο», όπως την ερμήνευσε η Κασσιανή τη μετανοούσα γυνή.
