Η Ελληνική Γλώσσα στην Βαλκανική
Γράφει ο Αριστείδης Ρούνης, Προπτυχιακός φοιτητής του Τμήματος Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Η Ελληνική Γλώσσα, αυτή η γλώσσα της οποίας η ιστορικότητα χάνεται μέσα στο πέρασμα των αιώνων δεν είναι μόνο η επίσημη Γλώσσα του Ελληνικού Κράτους και η γλώσσα των Ελλήνων πολιτών, αλλά επιπλέον ένας τρόπος επικοινωνίας ανθρώπων σε αρκετές γωνιές του πλανήτη μας.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο απόδημος Ελληνισμός στα κράτη των δυτικών Βαλκανίων, στη ζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και στην μακρινή ήπειρο της Ωκεανίας. Παρόλο που η γλώσσα αποτελεί την μητρική περίπου 13 εκατομμυρίων ατόμων, καθίσταται ιδιαίτερης σημασίας στην πολύπαθη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, όπως τελευταία αποκαλούνται τα Βαλκάνια, κυρίως λόγω του ένδοξου πολιτισμού που φέρει η Ελλάδα. Ένας λαός διαμορφώνει την ταυτότητα του χρησιμο-ποιώντας την γλώσσα του και μη λησμονώντας την ιστορία του. Και στην Ελλάδα έχουν διατεθεί απλόχερα πολλά έτη πριν και τα 2 στοιχεία.
Στην εποχή μας, η γλώσσα ομιλείται με την μορφή της λεγόμενης «Νέας Ελληνικής», που ανήκει στην πλούσια οικογένεια των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών», όπου συναντά κανείς συγχρόνως τις γλώσσες των όμορων και γειτονικών κρατών της Ελλάδας, με εξαίρεση της τουρκικής. Προέρχεται από την Αρχαία Ελληνική, ως συνέχεια αυτής. Είναι η μόνη γλώσσα από κάθε άλλη ινδοευρωπαϊκή, που έχει αποδεδειγμένη γραπτή ιστορία 34 αιώνων, ένα μοναδικό χαρακτηριστικό. Αυτή η συνέχεια της είναι εμφανής και από την συνέχεια του πολιτισμού της χώρας, η κληρονομιά δηλαδή που μας άφησε η Αρχαία Ελλάδα. Η κληρονομιά αυτή, μέσω της οποίας χρησιμοποιήθηκε η γλώσσα στα διάφορα επιστημονικά πεδία και συνετέλεσε στην αποστολή δάνειων όρων σε γλώσσες όπως η αγγλική και η τουρκική.
Παρά τις διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης, του εξευρωπαϊσμού και των γνωστών ως greeklish, ο χαρακτήρας της γλώσσας συνεχίζει να υφίσταται αναλλοίωτος και έτσι η γλώσσα διατηρεί την συνεκτικότητα της στην Βαλκανική χερσόνησο. Θετική ενέργεια υπήρξε η καθιερώση της 9ης Φεβρουαρίου από το 2017 ως η «Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας», σύμφωνα με την υπ. αριθμ. 17889 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Εξωτερικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (ΦΕΚ Β’ 1384/24/04/2017).
Ένα ακόμη σημαντικό γεγονός είναι η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας. Αυτό βοήθησε σε μεγάλο βαθμό την εξάπλωση της γλώσσας στην Μεσόγειο, κατά τα αποικιοκρατικά κύματα, με αποτέλεσμα να υφίστανται επιγραφές της Ελληνικής σε διάφορα μεσογειακά κράτη, αποδεικνύοντας έτσι ότι η γλώσσα ενός απειροελάχιστου ποσοστού στα 7,6 δισεκατομμύρια του παγκόσμιου πληθυσμού, αποτελεί πρωτεύουσας ύπαρξης στον βαλκανικό χώρο.