Υπουργείο κομματικής Παιδείας
Γράφει ο Νίκος Λυγερός
Δεν μας έφταναν οι προσπάθειες αλλαγής του βιβλίου ιστορίας πριν μερικά χρόνια, αλλά και η πιο πρόσφατη που γίνεται λόγω του Άρθρου 8 εδάφιο 5 που λειτουργεί ακόμα και χωρίς κύρωση του Προσυμφώνου, που δεν υπέγραψε ο Πρόεδρος των Σκοπίων, πρέπει τώρα να δούμε και τροποποιήσεις λόγω εκλογικής αναμέτρησης της ανώτατης εκπαίδευσης, από ένα Υπουργείο κομματικής παιδείας που προσπαθεί πάση θυσία να βοηθήσει όχι μόνο το ιδεολογικό υπόβαθρο της κυβέρνησης, αλλά να εκμεταλλευτεί την εξουσία που έχει για πελατειακές σχέσεις και ψηφοφορικούς λόγους.
Ότι δεν υπάρχει κανένα όριο στο πλαίσιο της ιδεολογίας το ξέραμε, αλλά τώρα μιλούμε για αλλαγές που προτείνουν χωρίς καμία ντροπή να εξαγοράσουν ψήφους και βέβαια χωρίς να υπολογίσουν τις επιπτώσεις. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι αυτές οι απαράδεκτες προσπάθειες δεν θα αλλάξουν τίποτα στα αποτελέσματα, διότι όλοι έχουν αντιληφθεί ότι πρόκειται για απεγνωσμένες κινήσεις που δεν είναι συντονισμένες. Όμως βλέπουμε με αυτές μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο κομματισμός.
Η Παιδεία είναι τό “πεδίον” που έχει υποστεί πλήρη άλωση, από τήν ιδεολογική κυριαρχία τού αριστερού εθνομηδενισμού εδώ καί δεκαετίες, καί σήμερα απλά τοποθετούν καί τό “στεφάνι” μέ τίς αχαρακτήριστες αλλαγές που κάνουν.
Η Παιδεία στήν Ελλάδα σήμερα, έχει καταντήσει από τό νήπιο έως καί τό πανεπιστήμιο-επιεικώς χαρακτηριζόμενη- ΤΡΑΓΙΚΗ, καί μόνον παιδεία ΔΕΝ είναι.
Ασφάλεια καί λαθρομετανάστευση από τήν μιά μεριά, καί παιδεία καί μεσαία τάξη από τήν άλλη μεριά, είναι τά τέσσερα όπλα τής ιδεολογικής κυριαρχίας μέ τά οποία ρήμαξαν τήν ελληνική κοινωνία, καί είναι ακριβώς αυτά τά τέσσερα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα, στά οποία πρέπει μέ τόλμη καί θάρρος νά παρέμβει η επόμενη κυβέρνηση, γιά νά ξεκινήσει η ανοδική καί σέ θετική κατεύθυνση πορεία τής πατρίδας μας.
Καί φυσικά από κοντά καί τά ζητήματα τής πολύπαθης ΑΟΖ, καί εκμετάλευσης επιτέλους τού πλούτου μας.