Το Ορθόδοξο κομμουνιστικό τόξο!

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, σύμβουλος επιχειρήσεων – συγγραφέας

Όπως έγραψα και σε προηγούμενο άρθρο, η μανιχαϊστική και αταβιστική αντιμετώπιση της πραγματικότητας δημιουργεί ψευδαισθήσεις που σιγά, σιγά λειτουργούν ως αφελείς αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Κάπως έτσι κι η ανάγκη να επισημάνουμε τα διαχρονικά διπλωματικά λάθη του Δυτικού κόσμου, να καταδείξουμε τις δυσλειτουργίες των μηχανισμών της, να αφουγκραστούμε την αξιακή κατρακύλα ενός εμμονικού ορθοπολιτισμού, καταλήγει σε αναλύσεις που κάνουν τεράστια νοητικά άλματα.

Η Ρωσία, το στερνό κατάλοιπο της σοβιετικής απολυταρχίας, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία του δημοκρατικού λόγου και τον άκαιρο μεγαλοϊδεατισμό, προβάλλεται ως αντίπαλο αξιακό δέος απέναντι στις παθογένειες της Δύσης. Ειδικά, από τους Έλληνες που καθιέρωσαν τη δημοκρατική οργάνωση της κοινωνίας, δεν θα περίμενε κανείς τόσο εύκολη ταύτιση με το σοβιετικό και το τωρινό ρωσικό πρότυπο.

Ποιο είναι, άλλωστε, αυτό το τόσο ελκυστικό πρότυπο; Η Ορθόδοξη πίστη ισχυρίζονται οι περισσότεροι. Στοιχείο που μπορεί να δημιουργεί συνθήκες μεταφυσικών δεσμών ανάμεσα στους λαούς αλλά δεν μεταφράστηκε ποτέ, ούτε καν σε συμπόρευση των Εκκλησιών που κινούνται σταθερά σε πορεία σύγκρουσης και έντασης για το διαμοιρασμό της επίγειας εξουσίας τους.

Ποια είναι αυτά τα αξιέπαινα αξιακά στοιχεία; Τα σφάλματα του Δυτικού κόσμου δεν καθαγιάζουν τον ρωσικό “Μεσαίωνα”. Ο αναχρονισμός δεν πρέπει να συγχέεται με τον ρεαλιστικό συντηρητισμό που αξιοποιεί τις παραδοσιακές αξίες μέσα στο σύγχρονο πλαίσιο, μπολιάζοντας όσα αποδεδειγμένα επιρυχημένα από το χθες με τις μελλοντικές δυνατότητες και προκλήσεις. Το συλλήβδην γκρέμισμα του παλιού είναι το ίδιο επικίνδυνο με την ατόφια αναπαραγωγή του ως μουσειακού στοιχείου.

Ποιο είναι αυτό το ζηλευτό γεωπολιτικό τόξο; Η υποτιθέμενη Ορθόδοξη σλαβική γραμμή που παραμένει στη σφαίρα του επιθυμητού, ο καπιταλιστικός κομμουνισμός που μπορεί ενώνει τη Ρωσία με την Κίνα ή μήπως η συμπόρευση με το Ιράν και το μουσουλμανικό φονταμενταλισμό; Τι από όλα αυτά αποτελεί, με τη σημερινή τους μορφή, εχέγγυο επιτυχίας και ζηλευτό προσκλητήριο ταύτισης;

Η Ελλάδα ευτυχώς διαθέτει μια γεωπολιτική θέση που της επιτρέπει να παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή. Αν δεν την έχουμε αξιοποιήσει πάντα επαρκώς είναι ένα άλλης τάξεως θέμα. Τα σφάλματα όμως δεν διορθώνονται με ακόμη μεγαλύτερα σφάλματα, ούτε με βουτιές στο κενό χωρίς δίχτυ ασφαλείας.