Τι κρατάω από την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές
Γράφει ο Βασίλης Βρανάς, Δρ. Φιλοσοφίας ΕΚΠΑ – Επισκέπτης Ερευνητής στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
Εκατοντάδες συμπεράσματα μπορεί να εξάγει κάποιος αν επιχειρήσει να αναλύσει τα αποτελέσματα από τις τρεις κάλπες της 26ης Μαΐου. Εδώ, θα περιοριστώ στο να αναλύσω, συνοπτικά, μία από τις πολλές όψεις της εκλογικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές.
1η παρατήρηση: Νούμερο 2 σε σταυρούς η καθαρόαιμη δεξιά Έλενα Κουντουρά!
2η παρατήρηση: Γεωργούλης και Κόκκαλης εκλέχθηκαν ευρωβουλευτές…
3η παρατήρηση: παραδοσιακά αριστερά στελέχη π.χ. Λάμπρου και Σπουρδαλάκης, αθροιστικά πήραν το ¼ από τις ψήφους της Κουντουρά…
4η παρατήρηση: Οι Υπουργοί Μουζάλας, Πελεγρίνης και Κονιόρδου εκτός και
5η παρατήρηση: Ο γυρολόγος Δανελλης, αν και εκτός, είναι στη θέση 8 του top 10!
Το πρώτο συμπέρασμα είναι η μη ιδεολογική ταύτιση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ με το κόμμα. Η υπόθεση αυτή επαληθεύεται από το γεγονός της εκλογής των Κουντουρά Κόκκαλη και της μη εκλογής των παραδοσιακών αριστερών Σπουρδαλάκη και Λάμπρου. Με άλλα λόγια ο ψηφοφόρος είτε αγνοεί τα γνήσια στελέχη είτε διαφωνεί με την ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση μιλάμε πάντως για ιδεολογική απόκλιση.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι τα στελέχη που πέρασαν από υπουργικές καρέκλες δεν κατάφεραν να εκλεγούν, γεγονός που μας οδηγεί στη σκέψη ότι είτε το έργο τους δεν ήταν αποδοτικό είτε ο ψηφοφόρος αποδοκίμασε την πολιτική της κυβέρνησης. Αυτό, σε έναν βαθμό, δικαιολογεί και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών.
Το τρίτο συμπέρασμα βασίζεται στην εκλογή του γνωστού ηθοποιού Αλέξη Γεωργούλη ο οποίος, κακά τα ψέματα, ήρθε ουρανοκατέβατος στο ψηφοδέλτιο. Με άλλα λόγια, ο ψηφοφόρος υιοθέτησε το κλασικό κριτήριο της αναγνωρισιμότητας για να επιλέξει γεγονός το οποίο όμως εδώ συνοδεύεται με μια δόση χλευασμού στην εκλογική διαδικασία και επιπολαιότητα.
Τέλος, το τέταρτο και τελευταίο συμπέρασμα, από αυτή την μεμονωμένη ανάλυση του αποτελέσματος, είναι το γεγονός ότι ο Δανέλλης, μολονότι δεν εκλέχθηκε, έλαβε από τον ψηφοφόρο τα εύσημα που στήριξε την κυβέρνηση, ομοίως και η Κουντουρά.
Κοντολογίς, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε ως ένα κόμμα διαμαρτυρίας, το οποίο βρέθηκε με δεκανίκια και σπόντα στην εξουσία και μέχρι και σήμερα ο ψηφοφόρος το επιλέγει χωρίς ιδεολογική ταύτιση και με επιθυμία χλευασμού στις εκλογικές διαδικασίες. Σίγουρα πάντως δεν πρέπει να δούμε επιπόλαια τον οξύμωρο που συμβαίνει, δηλαδή να τιμωρεί ο ψηφοφόρος τους διατελέσαντες υπουργούς της κυβέρνησης, αλλά την ίδια ώρα να επιβραβεύει με ψήφο τα ξένα σώματα που τη διέσωσαν. Αυτό το τελευταίο, ίσως να είναι και το κλειδί στη συνολικότερη ερμηνεία της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές.
