Συζυγοκτονία. Δεν είναι καινούργιο θέμα για την Ελληνική κοινωνία
Η συζυγοκτονία δεν είναι εντελώς καινούργιο θέμα για την Ελληνική κοινωνία. Έχει βρεθεί και άλλες φορές αντιμέτωπη με εγκλήματα από αυτά που …δεν τα χωράει ο νους… Εκεί στα τέλη των 80’s, μας συντάραξε η υπόθεση Φραντζή, που τεμάχισε την καλλονή σύζυγό του και την πέταξε στα σκουπίδια…
Η πιο διάσημη όμως περίπτωση υπήρξε εκείνη του Αθανασόπουλου και της Φούλας…ναι, είχαμε και γυναίκα συζυγοκτόνο για τις φεμινίστριες που ξεθάβουν τα τσεκούρια του πολέμου…
Ο «καημένος» Αθανασόπουλος, το 1931, δολοφονήθηκε, τεμαχίστηκε και βρέθηκε στον Κηφισσό σε 2 σακιά, μετά από συνωμοσία της συζύγου του Σοφίας (Φούλας), της πεθεράς Αρτέμιδος, της οικιακής βοηθού, ενός ξαδέλφου και του αδελφού της Φούλας, Σπύρου Μοσκιού (εξ ου και η φράση που φτάνει μέχρι τις μέρες μας… «κάνει τον Μοσκιό»)…
Η υπόθεση για χρόνια απασχόλησε την Ελληνική κοινωνία, έγινε δε και τραγούδι που επισυνάπτεται. Σύζυγος και πεθερά καταδικάστηκαν εις θάνατον, έλαβαν χάρη, η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια και απελευθερώθηκαν μεσούσης της κατοχής…μαντέψτε γιατί…
Με τις ευεργετικές διατάξεις νόμου της κυβέρνησης Τσολάκογλου περί …αποσυμφόρησης των φυλακών…η ιστορία κάνει κύκλους και μας περιγελά…
Τουλάχιστον, από τη στιγμή που οι ζωές δεν γυρίζουν πίσω, η αποκάλυψη των δραστών είναι η ελάχιστη δικαίωση…
