Όταν το παρελθόν… ίσως προδικάζει το σήμερα!

Μια άγνωστη ιστορία από το παρελθόν του Δημήτρη Λιγνάδη – Όταν το 2002 τον μαχαίρωσαν μέσα στο σπίτι του στην Κυψέλη..

Γράφει ο Αντώνης Αντωνόπουλος

Όλοι όσοι παρακολουθούν την υπόθεση της παραίτησης του Δημήτρη Λιγνάδη εν μέσω φημών και καταγγελιών εναντίον του για σεξουαλική κακοποίηση στην οποία εμπλέκονται πολύ νεαρά άτομα, θυμούνται και μια παλιότερη υπόθεση από το 2002, όταν “άγνωστος” είχε μαχαιρώσει τον σκηνοθέτη και ηθοποιό στο σπίτι του στην Κυψέλη.

Τότε ο γνωστός σκηνοθέτης είχε μαχαιρωθεί πισώπλατα μέσα στο ίδιο του το σπίτι, από άγνωστο, όπως είχε δηλωθεί επισήμως.

Σύμφωνα τότε με το αστυνομικό δελτίο, ο “άγνωστος” εισέβαλε στο σπίτι του σκηνοθέτη με ένα μαχαίρι και τραυματίζει βαριά τον σκηνοθέτη με μαχαιριές στην πλάτη από τις οποίες κινδύνευσε να χάσει τον πνεύμονά του.

Βαριά τραυματισμένος και έχοντας χάσει πολύ αίμα ο Λιγνάδης καταφέρνει να φτάσει από το διαμέρισμά του στο πεζοδρόμιο της οδού Ιθάκης όπου τον βλέπουν οι θαμώνες ενός καφενείου και καταφεύγει εκεί μέχρι να τον παραλάβει το ασθενοφόρο.

Τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο Σωτηρία και στο πλευρό του είναι ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, ενώ κάνουν έκκληση για αίμα σε συναδέλφους του ηθοποιούς. Μεταφέρεται στην εντατική και χειρουργείται, ενώ για το επίμαχο επεισόδιο γίνονται ανακρίσεις, λαμβάνονται καταθέσεις και η υπόθεση μπαίνει τελικά στο συρτάρι.

Η υπόθεση ξεχνιέται με τον καιρό, αλλά έρχεται ξανά στο μυαλό πολλών όταν έξι χρόνια αργότερα δολοφονείται, από άτομο που είχε προσκαλέσει στο σπίτι του, ο Νίκος Σεργιανόπουλος.

Σε τη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο Δημήτρης Λιγνάδης, το 2017 στο περιοδικό DownTown και τη Φανή Πλατσατούρα, με αφορμή την παράσταση “Αφέντης και Δούλος” στο θέατρο Βασιλάκου, στην οποία πρωταγωνιστούσε. και στην παρακάτω ερώτηση της Δημοσιογράφου απάντησε:

Το 2002 δεχτήκατε μια επίθεση με μαχαίρι και κινδύνευσε η ζωή σας. Δεν έχετε μιλήσει ποτέ, δημόσια γι΄ αυτήν την περιπέτεια που είχατε. Θέλω απλά, να ρωτήσω τι σας έμαθε αυτή η ιστορία?
“Πράγματι κινδύνευσε η ζωή μου. Ήμουν χύμα στο πάτωμα του σπιτιού μου. Ετοιμοθάνατος”, λέει, και συνεχίζει: “ξαφνικά, κατάλαβα ότι άνθρωποι της γειτονιάς, που δεν τους έδινα καμία σημασία, είχαν μαζευτεί γύρω μου και μου φάνηκαν πολύ όμορφοι. Βυθιζόμουν στον θάνατο και τους έβλεπα: ήταν ωραίοι, παντού γύρω μου υπήρχαν ωραία χρώματα”.

Αλήθεια για κάτι τόσο κάτι πολύ τραγικό, δεν το αναφέρει κανένας Δημοσιογράφος, αλλά και κανένας Ηθοποιός όλες αυτές τις ημέρες και δεν ζητάνε να βρεθεί και να καταδικαστεί ο παρ’ ολίγον δολοφόνος του Κου Λιγνάδη και να λογοδοτήσει στην δικαιοσύνη για να καταδικαστεί αλλά να εξηγήσει και τους λόγους που τον οδήγησαν στο να κάνει μια τόσο αποτρόπαια πράξη…

Αντιθέτως ζητούν την την παραίτηση της Υπουργού Μενδώνη, σε κάθε τόνο, λες και η ίδια έχει πράξει η συμμετάσχει σε κάποια αποτρόπαια πράξη;

Πιστεύω ο Πρωθυπουργός να μην κάνει το λάθος να την παραιτήσει …γιατί εδώ ταιριάζει η θυμόσοφη Λαϊκή Παροιμία *μας φταίει ο γάιδαρος κι εμείς χτυπάμε το Σαμάρι* !

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.