Οι “διαβαστεροί” αρμοί της εξουσίας

Γράφει ο Αγκιτάτορας

Μεγάλος καημός της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα είναι ότι δεν κατάφεραν να ελέγξουν τους αρμούς της εξουσίας κάτι που υπόσχονται να… διορθώσουν όταν επανέλθουν!

Με απλά λόγια, δεν τους αρκούσε η διαχείριση της εξουσίας, έπρεπε να γκρεμίσουν συθέμελα ότι προϋπήρχε και να εγκαταστήσουν ένα πλήρως ελεγχόμενο καθεστώς, όπου καμιά εξουσία δεν θα διατηρεί την αυτονομία αλλά θα διαμορφώνεται και θα κινείται αποκλειστικά με βάση τις διαθέσεις των κυβερνώντων.

Πρώτα θα δηλώνεις πλήρη υποταγή στο καθεστώς και μετά θα βρίσκεις στη θέση μέσα στην διαχειριστική πυραμίδα. Πρώτα θα αποδεικνύεις την πίστη σου στο κεντρικό δόγμα και τη συμμόρφωση με τις εκάστοτε εντολές του και κατόπιν θα προστίθεσαι στο συνολικό οικοδόμημα. Ολίγον απολυταρχικό, έως σκληρά καταδυναστευτικό αλλά συνεπές με τα διαχρονικά πρότυπα της παρέας του Τσίπρα.

Όμως όπως φαίνεται, είχε αρχίσει να γίνεται δουλίτσα στο σύστημα. Οι καταγγελίες και τα πειστήρια του Βγενόπουλου αποδεικνύουν ότι δεν είχε αφεθεί και τόσο στην τύχη της η κατάσταση. Αργά αλλά σταθερά, δημιουργούνταν ένα πλέγμα διαφθοράς, καθοδηγούμενο από το Μαξίμου και τους εντολοδόχους του, ικανό να εκβιάζει, να καθοδηγεί, να στριμώχνει. Άλλωστε η δικαιοσύνη αποτελεί έναν κομβικό θεσμό με απεριόριστες δυνατότητες που μπορεί να μετατραπεί σε παράπλευρο πόλο καθορισμού των εξελίξεων.

Γι’ αυτό κι ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να αρχίσει από εκεί την κατάληψη των αρμών της εξουσίας. Να θέτει εμμέσως τα δικά του όρια και τους όρους σε επιχειρηματίες. Να σπιλώνει πολιτικούς αντιπάλους, όπως με το σκάνδαλο Novartis. “Διαβασμένο” το σύστημα του Αλέξη Τσίπρα!