Ο δικομματισμός πλήττει τα μικρά κόμματα

Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης, Φοιτητής Γλώσσας Φιλολογίας και πολιτισμού παρευξείνιων χωρών

«Ουαί τω μη τοις ιδίοις όνυξι ξυομένω», αλίμονο σε αυτόν που δεν ξύνεται με τα δικά του νύχια. Αυτή η αρχαία παροιμία ισχύει και για μικρά κόμματα που εμφανίστηκαν στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων.

Κόμματα φτιαγμένα με σαθρές βάσεις και όχι τόσο πολύ σαφή ιδεολογικά στίγματα που πατούσαν  πάνω στο θυμικό και στις εύκολες λύσεις.  Τα κόμματα αυτά είναι οι ΑΝΕΛ, η Ένωση Κεντρώων, το Ποτάμι και πολλοί άλλοι σχηματισμοί που είτε δεν εμφανίζονται στις δημοσκοπήσεις ή δεν είναι ευρέως γνωστοί.

Όλα αυτά τα κόμματα μπορεί να έχουν διαφορετικές απόψεις και άλλα προγράμματα, αλλά δεν μπόρεσαν να αντέξουν στην σκληρή πόλωση και στον νέο δικομματισμό που γεννήθηκε.

Οι ΑΝΕΛΛ πληρώνουν ότι κυβερνούν με τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι ο Καμμένος έκανε πολλές φορές κυβιστήσεις σε  πολλά θέματα. Οι ΑΝΕΛΛ άρχισαν να φυτοζωούν από την αλλοπρόσαλλη στάση  στο «Μακεδονικό» δεν θέλουμε συμφωνία, αλλά στηρίζουμε την συμφωνία. Έτσι ακόμη και σήμερα στο εσωτερικό των ΑΝΕΛΛ δεν ξέρει κανείς τι θα κάνει όταν έρθει στην Ελληνική Βουλή η συμφωνία των Πρεσπών, όλα είναι πιθανά  ακόμη και αλλαγή στάσης από τον Καμμένο  με αντάλλαγμα μία θέση στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ.

Το Ποτάμι πλήρωσε την συμμετοχή στο δύσκολο εγχείρημα της Κεντροαριστεράς, το κατάλαβε αργά, αλλά η ζημία είχε γίνει. Και το Ποτάμι είναι διαιρεμένο για το τι πρέπει να κάνει μετά τις εκλογέ, Ψαριανός και Αμυράς κοιτάνε προς την ΝΔ και ο Δανέλλης προς  στον ΣΥΡΙΖΑ.  Το Ποτάμι ξεκίνησε καλά το 2014 στις ευρωεκλογές, πήγε καλά στις δύο εκλογές του 2015, αλλά κάπου μετά το έχασε και έμεινε στάσιμο και έτσι έχασε δυνάμεις.

Η Ένωση Κεντρώων μπήκε στην Βουλή χάρη σε μία μεγάλη μερίδα της Θεσσαλονίκης. Ο Λεβέντης μπορεί να ήταν ο άνθρωπος που έβριζε τους πολιτικούς παλιά, αλλά τώρα χτύπησε στην καρδιά του κάθε καφενείου και έτσι μπόρεσε να τσιμπήσει ψήφους.  Ο Λεβέντης έκανε γνωστούς άτομα που δεν ήταν γνωστά και τώρα βλέπει το κόμμα του να κινδυνεύει  με πολιτικό αφανισμό, ο ίδιος όμως λέει ότι υπάρχουν σενάρια αποστασίας και το συνδέει με την  αποστασία εναντίον του Γεωργίου Παπανδρέου το 1965, αλλά τότε έφυγαν 77 βουλευτές για ένα κόμμα, τώρα φεύγουν με διαφορετικές κατευθύνσεις.

Ο Λεβέντης πληρώνει και το φημολογούμενο φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ, πότε θα έδινε στήριξη στον Τσίπρα, πότε θα έμπαινε στην κυβέρνηση. Τίποτα από αυτά δεν έγινε, αλλά η φημολογία τον έπληξε πολύ.