Μεταρρυθμίσεις υπέρ ασθενών και μαθητών

Γράφει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος

Οι νέοι υπουργοί Υγείας Μιχάλης Χρυσοχοίδης και Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης ανέλαβαν να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις στους δυο σημαντικότερους τομείς της καθημερινότητας κάθε ελληνικής οικογένειας. Στην Υγεία και στην Παιδεία.

Οι μεταρρυθμίσεις που θα κληθούν να προωθήσουν οι νέοι Υπουργοί, πρέπει να σχεδιαστούν από την αρχή. Και πρέπει να σχεδιαστούν με στόχο να αναβαθμίσουν την προσφερόμενη υπηρεσία προς τους πολίτες και στη συγκεκριμένη περίπτωση προς τους ασθενείς και προς τους μαθητές /φοιτητές.
Οι πολίτες πρέπει να είναι στο επίκεντρο των μεταρρυθμίσεων και όχι οι κλαδικές οργανώσεις.Ασφαλώς και πρέπει να γίνουν προσλήψεις για να καλυφθούν τα κενά, ασφαλώς και πρέπει οι αμοιβές να αυξηθούν όπου χρειάζεται, αλλά αυτά δεν αφορούν τον κόσμο που έχει ανάγκη τις μεταρρυθμίσεις. Αφορούν τους εργαζόμενους στους κλάδους αυτούς.

Ποιο είναι το όφελος για παράδειγμα για τους μαθητές από την πρόσληψη νέων δασκάλων και καθηγητών και από την αύξηση των μισθών τους, αν πχ η διδακτέα ύλη ή ο τρόπος διδασκαλίας παραμένει ο ίδιος; Ποιο είναι το όφελος για τους ασθενείς από την αύξηση του αριθμού και τις αποδοχές των γιατρών και των νοσοκόμων αν η ταλαιπωρία στα νοσοκομεία παραμένει εξουθενωτική για τους ασθενείς;

Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να έχουν ουσιαστικό όφελος για τους πολίτες και όχι μόνο για τους εργαζόμενους στους κλάδους. Πρέπει δηλαδή εφόσον γίνονται αυξήσεις μισθών και προσωπικού να απαιτείται ταυτόχρονα και βελτίωση των υπηρεσιών.

Και είμαστε ακόμη πολύ πίσω στο επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρει το κράτος στους πολίτες. Η αιτία δεν είναι οι χαμηλές αμοιβές, η αιτία είναι αφενός η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού υψηλής ποιότητας σε όλους τους κλάδους των δημοσίων υπηρεσιών και η παντελής έλλειψη σύγχρονων διαδικασιών. Οι διαδικασίες που χρησιμοποιούμε είναι του περασμένου αιώνα.

Για παράδειγμα, στην παιδεία η διδακτέα ύλη του δημοτικού σχολείου είναι η ίδια με αυτή που διδασκόμασταν την δεκαετία του ’70. Και ο τρόπος δυστυχώς που τη διδάσκονται σήμερα τα παιδιά είναι ακόμη ο ίδιος. Σαν να μην υπήρξε καμία τεχνολογική εξέλιξη, σαν να μην υπήρξαν ποτέ νέες εκπαιδευτικές τεχνικές και άλλες απόψεις περί παιδαγωγικής. Δυστυχώς, τα ίδια κακά επίπεδα υπάρχουν και στα ιδιωτικά σχολεία που αντιγράφουν τα δημόσια και παρόλο που χρεώνουν αδρά τους γονείς, προσφέρουν πεπαλαιωμένου τύπου εκπαίδευση τα παιδιά. Άσε δε που και στα ιδιωτικά τα παιδιά είναι αναγκασμένα να πληρώνουν τους καθηγητές (του ίδιου σχολείου συνήθως) για ιδιαίτερα.

Στην υγεία ένα από τα μεγάλα προβλήματα των δημόσιων νοσοκομείων είναι οι διαδικασίες. Οι διαδικασίες που προκαλούν ταλαιπωρία. Και ενώ το επίπεδο των ιατρικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών θεωρείται από τους ειδικούς αρκετά καλό, το επίπεδο διοίκησης των νοσοκομείων είναι απογοητευτικό. Και σε αυτόν τον τομέα λοιπόν εκτός από τις αυξήσεις μισθών και τις προσλήψεις και τις νέες επενδύσεις, χρειάζεται συστηματική προσπάθεια στην οργάνωση των διαδικασιών, από τη στιγμή που ο ασθενής φτάνει στο νοσοκομείο μέχρι τη στιγμή που παίρνει εξιτήριο.

Υπάρχει συνολικά πρόβλημα στη δημόσια διοίκηση και αυτό εμποδίζει σημαντικά και τη συνολική ανάπτυξη της οικονομίας και μειώνει το επίπεδο της ευημερίας.

Η οικονομική ενίσχυση των υπουργείων και των εργαζόμενων είναι ένα βήμα αναγκαίο, αλλά σε καμία περίπτωση ανεπαρκές αν δεν συνοδεύεται από ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που θα αποσκοπούν στο όφελος του πολίτη (πχ ασθενή ή μαθητή / φοιτητή) και όχι μόνο στο όφελος των εργαζόμενων στους κλάδους αυτούς.

Reporter

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.