Κυβερνητικό στοίχημα η απογείωση της οικονομίας με την «Αναπτυξιακή Μεταμόρφωση» της χώρας
Γράφει η Ιωάννας Καλαντζάκου- Τσατσαρώνη *
Με τη συμπλήρωση των πρώτων 100 ημερών από την ορκωμοσία της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ήδη επιβεβαιώσει ότι κάνει τα λόγια πράξη. Ότι οδηγεί τη χώρα προς μία νέα σελίδα τόσο στο εσωτερικό, όσο και στην εικόνα της Ελλάδας προς τους ξένους ηγέτες και επενδυτές. Οι πρώτες «21 συν 1» δράσεις της κυβέρνησης επαληθεύουν ότι η Νέα Δημοκρατία τιμά την προεκλογική της δέσμευση προς τους Έλληνες για μια διαφορετική οικονομική πολιτική. Μια πολιτική που δεν θα δημεύει τους κόπους της μεσαίας τάξης, αλλά θα παρέχει κίνητρα για επενδύσεις, εργασία και δημιουργία.
Το αναπτυξιακό εμβληματικό νομοσχέδιο «Επενδύω στην Ελλάδα» αποτελεί σημαντικό βήμα προς τη νέα αυτή πολιτική. Το ΑΕΠ της χώρας συρρικνώθηκε κατά 25% σε μια δεκαετία. Με τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία της επιστροφής στην ανάπτυξη του 2014 – έχασε μία ολόκληρη τετραετία! Και δεν χάσαμε μόνο χρόνο και περιουσίες. Χάσαμε και την εμπιστοσύνη Ελλήνων και ξένων, που είναι παράμετρος ζωτική για τις επενδύσεις και την ανάπτυξη.
Για να αναπληρωθεί το χαμένο αυτό έδαφος χρειάζεται να πετύχουμε ισχυρούς αναπτυξιακούς ρυθμούς. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μία συστηματική και ολοκληρωμένη πολιτική προσέλκυσης επενδύσεων. Αυτήν χτίζει τώρα η κυβέρνηση, εξασφαλίζοντας την εμπιστοσύνη επενδυτών και αγορών.
Με τις σχεδιαζόμενες φορολογικές ελαφρύνσεις και ειδικά με τη μείωση του φόρου εισοδήματος και της φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων, η κυβέρνηση αποδεσμεύει πόρους για την ενίσχυση των επενδύσεων, αλλά και της κατανάλωσης. Και το πράττει με τρόπο ισορροπημένο, χωρίς να παραβιάζει τις βαριές δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η προηγούμενη κυβέρνηση έναντι των εταίρων μας.
Τα φορολογικά κίνητρα είναι, όμως, μόνο ένα από τα αναγκαία βήματα. Προκειμένου να καταστεί ελκυστική στους επενδυτές, η χώρα είναι απαραίτητο να άρει τα αδειοδοτικά εμπόδια, που παρακωλύουν την επιχειρηματικότητα στη χώρα μας. Όταν κανείς ανακαλύπτει δάση και αρχαιολογικούς χώρους εκεί όπου επί δεκαετίες λειτουργούσε αεροδρόμιο, δεν μπορεί να προσδοκά επενδυτική έκρηξη !
Το αναπτυξιακό νομοσχέδιο αποβλέπει ακριβώς στη βελτίωση αυτού του θεσμικού πλαισίου. Αίρει τις υποχρεώσεις αδειοδότησης στις επιχειρήσεις που εγκαθίστανται σε επιχειρηματικά πάρκα. Απλουστεύει τις προϋποθέσεις άσκησης των περισσότερων οικονομικών δραστηριοτήτων, προβλέποντας υποχρέωση γνωστοποίησης στις αρχές και όχι πλέον υποχρέωση προηγούμενης έγκρισης – που καθυστερούσε και αποθάρρυνε τις επενδύσεις. Ανάλογη απλούστευση εισάγεται με την ανάθεση της αξιολόγησης και υλοποίησης των επενδύσεων σε ιδιώτες ορκωτούς ελεγκτές. Παράλληλα, με το νομοσχέδιο η κυβέρνηση δημιουργεί τον Ενιαίο Ψηφιακό Χάρτη, ώστε να είναι αμέσως διαπιστώσιμο ποιες χρήσεις επιτρέπονται σε κάθε χώρο και να μην προκαλείται κυκεώνας αμφιβολιών, αυθαιρεσιών και καθυστερήσεων.
Μετά από δεκάδες αναπτυξιακούς νόμους, από τους οποίους πολλοί έμειναν ατελέσφοροι εξαιτίας της γραφειοκρατίας, η Ελλάδα κινείται προς την απόκτηση ενός σταθερού φιλικού πλαισίου προς την ανάπτυξη. Ενός πλαισίου, που θα στείλει σε Έλληνες και ξένους το μήνυμα ότι στη χώρα μας η δημιουργία δεν τιμωρείται, αλλά ενθαρρύνεται. Ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της χώρας, η ενθάρρυνση αυτή θα έχει και διάσταση οικονομικής ενίσχυσης με εργαλεία την «Ελληνική Εταιρεία Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου» (μετεξέλιξη του «Invest in Greece»), που, πέραν της προσέλκυσης άμεσων επενδύσεων, θα στηρίζει τις ελληνικές εξαγωγικές επιχειρήσεις, και την «Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα» (μετεξέλιξη του ΕΤΕΑΝ) που θα διασφαλίζει στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις πρόσβαση σε χρηματοδότηση χαμηλού κόστους.
Είναι εξίσου σημαντικό ότι η φιλοεπενδυτική αυτή στροφή γίνεται με πλήρη διατήρηση των δικλίδων ασφαλείας για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και με ιδιαίτερη μέριμνα για την αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας και την ενίσχυση της πλήρους απασχόλησης.
Το σύνολο των μέτρων αυτών θα προσθέσει 5 μονάδες στο ΑΕΠ κατά την προσεχή δεκαετία, σύμφωνα με την έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας. Ακόμη σημαντικότερο, όμως, είναι ότι αλλάζει η στάση του ελληνικού κράτους απέναντι στις επενδύσεις και τη δημιουργία, απέναντι στον παραγωγικό Έλληνα πολίτη. Για πρώτη φορά επιδιώκεται η μεταβολή του ελληνικού κράτους σε αρωγό των επενδυτών και εργαζομένων, σε «εταίρο» αξιόπιστο και φιλικό. Αν ο στόχος επιτευχθεί, θα πρόκειται για μία θεαματική μεταμόρφωση ικανή να απογειώσει την ελληνική οικονομία!
* Δικηγόρος- τ. Αντιπρόεδρος Δ.Σ.Α -Υποψ. Βουλευτής Β1 Βορείου Τομέα Αθηνών (Ν.Δ.)