Κάποιοι δικαιώνονται εν ζωή

Γράφει ο Ηλίας Ψυχογιός*

Ακούγεται συχνά η φράση ότι οι πολιτικοί κρίνονται από την ιστορία και όχι από τις παρούσες συνθήκες. Μία φράση που στις περισσότερες περιπτώσεις αποδεικνύεται αληθής.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι πολιτικοί, οι οποίοι κρίνονται και στον παρόντα πολιτικό τους χρόνο, όπου και διαπιστώνεται ή πιστοποιείται αν είναι ελλιπείς, άρτιοι ή και υπερβάλλοντες.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος για παράδειγμα κρίθηκε στο σύγχρονο  πολιτικό του χρόνο και δικαιώθηκε. Κλήθηκε να διαχειριστεί μία εθνική καταστροφή μετά το 1922 και τα κατάφερε εξαιρετικά. Σε διαφορετική περίπτωση, η Ελλάδα θα είχε περιοριστεί στα προ των Βαλκανικών Πολέμων σύνορά της.

Ο Αλέξανδρος Κορυζής, ο οποίος κρίθηκε στο σύγχρονο πολιτικό χρόνο του και δικαιώθηκε επίσης. Η αυτοκτονία του προκειμένου να μη συνθηκολογήσει με τη χιτλερική γερμανία προκάλεσε πανελλήνιο θαυμασμό και οδήγησε, εμμέσως μεν αλλά ουσιαστικά, στη δημιουργία των πρώτων ομάδων εθνικής αντίστασης.

Ο Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος, με την επιλογή του να μη φύγει στη Μέση Ανατολή το 1941, αλλά και την άρνησή του να συνθηκολογήσει με τους κατακτητές, προκάλεσε τη σύλληψή του και την κράτησή του για 2,5 χρόνια σε γερμανικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Γι’ αυτό και ο λαός άμεσα τον κατέταξε μεταξύ αυτών που δεν τον πρόδωσαν. Μεταξύ των εν ζωή ηρώων. Από το έργο του τον έκρινε και τον έκανε πρωθυπουργό το 1952, παρά τις αντιρρήσεις του Παλατιού. Αφού, το Παλάτι δεν τολμούσε να τα βάλει με τον Παπάγο, όπως ο Όθωνας δεν τολμούσε να τα βάλει με τον Κολοκοτρώνη. Επειδή και οι δύο είχαν την αγάπη του λαού.

Υπάρχουν και σήμερα τέτοιοι πολιτικοί. Πολιτικοί που τόλμησαν να κάνουν ακόμα και πράγματα που ο λαός δεν ήθελε, αλλά ήταν τα σωστά. Πολιτικοί που ανέλαβαν το κόστος των επιλογών τους και τελικά δικαιώθηκαν.

Ο Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε μία χώρα λίγο πριν από την ολοκληρωτική καταστροφή, λίγο πριν την κατάταξή της στις χώρες του «τρίτου κόσμου» και 2,5 χρόνια μετά παρέδωσε μία χώρα με το υψηλότερο ποσοστό ανάπτυξης στην Ευρωζώνη. Με θεσμούς σε λειτουργία. Με προοπτικές κάτι περισσότερο από ευοίωνες.

Σημασία έχει λοιπόν η αποτελεσματικότητα και ο προσανατολισμός κάθε πολιτικού. Οι μεσομακροπρόθεσμοι στόχοι είναι αυτοί που επιφέρουν σταθερότητα, παρότι ο λαός επιλέγει τις βραχείες αναλαμπές. Οι λαοί όμως συνήθως δεν αρέσκονται στα δύσκολα. Προτιμούν την «εύκολη» λύση.

Το «κάλιο πέντε και στο χέρι», παρότι συχνά είναι η ορθότερη επιλογή στις καθημερινές μεμονωμένες προσωπικές μας συναλλαγές, για την διαδρομή ενός έθνους στο χρόνο είναι καταστροφικό. Καταβαραθρώνει το μέλλον του. Υποσκάπτει το έδαφος που θα πατήσουν οι επόμενες γενιές, υπονομεύει τις ζωές των παιδιών μας.

Η εύκολη λύση αποδεικνύεται πως είναι σφάλμα τακτικής και τα αποτελέσματα που επιφέρει είναι επώδυνα.

Και το ζούμε, δυστυχώς, αυτό από το 2015 μέχρι σήμερα. Το ζούμε και το νιώθουμε σαν καυτό σίδερο στο πετσί μας πλέον.

Υπάρχει ακόμα ένας τέτοιος πολιτικός. Ο Άδωνις Γεωργιάδης. Ο «τηλεβιβλιοπώλης». Ο «μπουμπούκος». Ο απίστευτος αυτός τύπος, ο οποίος παρέδωσε υπουργική και βουλευτική καρέκλα για τις ιδέες του. Αυτός ο «τρέλο Άδωνις» (όπως λέμε «Τρελαντώνης»), ο οποίος έγινε αντιπαθής όσο λίγοι, επειδή έλεγε (τσίριζε κιόλας) αυτά που έπρεπε να γίνουν, αλλά ήταν δυσάρεστο να ειπωθούν. Αυτά που έπρεπε να ακουστούν, αλλά κανένας δεν ήθελε να ακούσει. Και να που δικαιώθηκε και αυτός.

Και, τέλος, υπάρχει και ο Κυριάκος. Ο «Κούλης». Ο γιος του Μητσοτάκη.

Υπάρχει και ο Κυριάκος λοιπόν, που ως υπουργός Εσωτερικών έκανε τόσες αλλαγές στο κράτος όσες δεν είχαν γίνει τα 40 τελευταία χρόνια. Ο Κυριάκος, ο οποίος δεν έχει τάξει τίποτα σε κανέναν και έχει προετοιμάσει το λαό για τις μέρες που θα έρθουν μετά την πτώση της αριστερής λαίλαπας. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, ο κόσμος το κατάλαβε και, για πρώτη ίσως φορά, είναι έτοιμος να κάνει αυτό που πρέπει και όχι αυτό που του αρέσει.

Κρατήστε αυτά τα τρία ονόματα: Αντώνης, Άδωνις και Κυριάκος. Δεν χρειάζονται επώνυμα. Οι δύο πρώτοι ήδη δικαιώθηκαν. Και στηρίζουν τον τρίτο, ο οποίος προσπαθεί να βαδίσει στο δικό του δρόμο προς τη δικαίωση.

Γιατί, είναι και κάποιοι που _ ποιητική αδεία_  δικαιώνονται εν ζωή.

*Ο Ηλίας Ψυχογιός σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ελλάδα και Τεχνολογίες Διαδικτύου στη Σκωτία. Έχει εργαστεί σε πολυεθνικές εταιρείες της ναυτιλίας, του τουρισμού και της πληροφορικής.