Η παραίτηση Τσίπρα πυροδοτεί εξελίξεις!..

Γράφει ο Κώστας Καλτσής

ΣΑΡΩΤΙΚΗ η νίκη της ΝΔ και φυσικό ήταν να υπάρξουν αναταράξεις στην πολιτική σκηνή. Ο Αλέξης Τσίπρας παραιτήθηκε την Πέμπτη από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας ότι ένας κύκλος έκλεισε. Αν θα ανοίξει ένας άλλος, παραμένει άγνωστο, μένει να φανεί στο μέλλον. Το σίγουρο είναι, όπως από πολλούς συνομολογείται, ότι στο δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ ελλοχεύει ο κίνδυνος αν όχι της διάλυσης, σίγουρα αυτός της περαιτέρω συρρίκνωσης. ΕΤΣΙ κι αλλιώς, όμως, δεν θα υπάρχει αντιπολίτευση ικανή να αντιμετωπίσει την κυβέρνηση και να ασκήσει τον εκ του Συντάγματος επιβαλλόμενο έλεγχο. Ήταν κάτι για το οποίο προειδοποιούσαμε από καιρό και μόλις πριν από λίγες ημέρες. Δεν είναι από εκείνα για τα οποία πρέπει να επιχαίρει κανείς. Οι φανατισμοί στην προκειμένη περίπτωση δε συνεισφέρουν στο ελάχιστο για την ομαλή λειτουργία της δημοκρατίας. Και το λέμε εμείς που ασκήσαμε την πιο σκληρή κριτική στον κ. Τσίπρα, όταν συμπεριφέρονταν ως ηγεμόνας.

ΦΥΣΙΚΑ και δεν είμαστε σε θέση να μαντέψουμε τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Ούτε αν η κυβέρνηση των εξήντα τεσσάρων υπουργών – υφυπουργών, καταφέρει να μην παρασυρθεί σε άσκηση αλαζονικής πολιτικής, ελλείψει ισχυρής αντιπολίτευσης. Αναμφισβήτητα όμως μπαίνουμε σε μιά νέα εποχή μετά την παραίτηση του κ. Τσίπρα, στον οποίο μπορεί να καταλογιστούν τα πάντα, εκτός από ανεντιμότητα. Αλλά είναι γνωστό ότι στην πολιτική δυστυχώς αυτό δε θεωρείται προσόν για να διεκδικήσει κάποιος την ψήφο της πλειοψηφίας των πολιτών. Οι οποίοι απαιτούν δικαίως λύσεις στα προβλήματά τους.

ΚΑΙ επειδή πριν αναφερθήκαμε στον αριθμό των υπουργών, εύλογη είναι η απορία σε τι χρειάζονται, όταν όλοι περίμεναν ένα ολιγομελές δυναμικό σχήμα, που επιπροσθέτως δε κόστιζε στους Έλληνες …«ο κούκος αηδόνι». Δε θα κρίνουμε αμέσως, τώρα, τις ικανότητές τους γιατί ακόμη δεν τις είδαμε. Θα περιμένουμε ακόμη λίγο, γιατί «η καλή η μέρα από το πρωί φαίνεται». Ασφαλώς και απορρίπτουμε τα υμνολόγια περί της μοναδικότητας οιουδήποτε εκ των της κυβέρνησης. Υποθέτουμε πως διαθέτουν τη στοιχειώδη αυτογνωσία για να μη γίνουν καταγέλαστοι στη συνέχεια.

ΑΣ προσέξουν, λοιπόν. Επιμένουμε, διότι η αποθέωση και η πτώση του κ. Τσίπρα, πρέπει να τους διδάξει πολλά. Όπως συνέβη και με τους κ.κ. Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά, νωρίτερα -για να μείνουμε στα τελευταία παραδείγματα. Ο λαός τους είχε θεοποιήσει και μετά τους έστειλε στο σπίτι τους, διασύροντάς τους κιόλας. Όπως ακριβώς τον κ. Τσίπρα. Όπως ίσως γίνει και με τον κ. Μητσοτάκη, αν θεωρηθεί ότι δεν τήρησε τις δεσμεύσεις του. Και είδατε· οι πτώσεις είναι ηχηρές και συνήθως οδυνηρές. Δεν ενδιαφέρει κιόλας, αρκεί να μην είναι οδυνηρές για τη χώρα.

ΑΣΦΑΛΩΣ και δε θα τα βάψουμε μαύρα (ούτε) για την παραίτηση Τσίπρα. Έχει τις ευθύνες του, τις ανέλαβε και πάμε παρακάτω. Αυτό το γεγονός, όμως, σηματοδοτεί και εξελίξεις στο χώρο της αυτοδιοίκησης, στις εκλογές του Οκτωβρίου. Με το ποιους θα διεκδικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ Δήμους και Περιφέρειες, αν θα συμπράξει ή όχι με το «ισχνό» ΠΑΣΟΚ ή θα προτιμήσει να στηρίξει ανεξάρτητα σχήματα για να μην γελοιοποιηθεί εντελώς. Άλλωστε, στις 31 Αυγούστου πρέπει να κατατεθούν οι συνδυασμοί στο Πρωτοδικείο. Σίγουρα πάντως δε θα πλήξουμε…