Η Ελλάδα στο πέμπτο σταυροδρόμι της ιστορίας της

Γράφει ο Σεραφείμ Νικολάου, Πολιτικός Επιστήμονας

Η Χώρα μας μετά την επταετή δικτατορία αποκατέστησε τη Δημοκρατία με πρωταγωνιστικό ρόλο του Κ. Καραμανλή. Ο ίδιος θεώρησε την δημοκρατική ομαλότητα συνυφασμένη με την ευρωπαϊκή πορεία της Χώρας, για αυτό και προστέθηκε στο Σύνταγμα το άρθρο 28, που αποτελεί το θεμέλιο για την ένταξη της Χώρας στις ευρωπαϊκές κοινότητες. Η ομαλότητα στο εσωτερικό και η οικοδόμηση σχέσεων στο εξωτερικό αποτελούσε την προϋπόθεση για την εγκαθίδρυση μιας σταθερής Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας. Και αυτό αποτελεί το πρώτο σταυροδρόμι.

Στις 1-1-1981 η Ελλάδα έγινε μέλος της ΕΟΚ , που η ίδια από μια λέσχη πλουσίων στην αρχή δείχνει την διάθεση για διεύρυνση με την Ελλάδα να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στον πυρήνα της . Το 1981 είναι η χρονιά του ΠΑΣΟΚ, μιας ριζοσπαστικής ,αριστερής , αντιδραστικής ομάδας υπό τον Α. Παπανδρέου , έναν οραματιστή ηγέτη. Η αλλαγή ήταν αξιακή , πολιτική , με στόχο την ενίσχυση των μη προνομιούχων . Ο Παπανδρέου εκμεταλλεύτηκε την ευρωπαϊκή ενίσχυση και όχι μόνο δεν βγήκε από την ΕΟΚ αλλά διαχειρίστηκε τις τύχες της Χώρας μέσα στην Ευρώπη . Αυτό ήταν το δεύτερο σταυροδρόμι .

Το 2001 η Ελλάδα εισήλθε στο Ευρώ . Η αυτονόμηση της νομισματικής της πολιτικής υπό τον έλεγχο της ΕΚΤ έμελλε να αλλάξει σταδιακά τα επιτόκια δανεισμού ,με το κόστος αυτού να είναι μικρό . Μια εποχή ευημερίας άρχισε που κορυφώθηκε με τους ολυμπιακούς αγώνες , ενώ το χρέος , ιδιωτικό και δημόσιο υποβολιμιαία υπήρχε. Η είσοδος στο ευρώ έγινε για να εντάξει την Ελλάδα στον στενό πυρήνα της ΕΕ. Με την απαλλοτρίωση της νομισματικής πολιτικής , με τους περιορισμούς στη δημοσιονομική πολιτική , και με μια οικονομική πολιτική ασύμμετρη σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ , η Χώρα μας μπήκε στο τρίτο σταυροδρόμι της Μεταπολιτευτικής ιστορίας της.

Το τέταρτο σταυροδρόμι ήρθε το 2010 , όταν η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε το Μνημόνιο , που προέβλεπε μέτρα για την οικονομία , το ασφαλιστικό , την  αγορά , τη δημόσια διοίκηση. Η Ελλάδα πιέστηκε να πάρει μέτρα που δεν ήθελε η κοινωνία της , που ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν ήταν προετοιμασμένο , ώστε να επιτευχθεί η δημοσιονομική προσαρμογή και να πληρωθούν οι τόκοι των χρεών . Η κρίση χρέους έγινε γνωστή όταν τα μέτρα χτύπησαν το  νοικοκυριό με βαρύ τρόπο , μειώνοντας  το διαθέσιμο εισόδημα δραστικά , ενώ τα ειδεχθή φαινόμενα ήταν παρόντα . Η ανεργία κλιμακωνόταν , οι επενδύσεις μηδαμινές. Και όλα αυτά βύθισαν 1,5 εκατ νοικοκυριά στο όριο της φτώχειας , έβαλαν λουκέτο σε επιχειρήσεις , κατάργησαν τα επιδόματα , περιέκοψαν μισθούς και συντάξεις , αύξησαν τα όρια συνταξιοδότησης και καλλιέργησαν το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Αυτό ήταν το τέταρτο σταυροδρόμι της Χώρας .

Στην αυγή του πέμπτου , η Χώρα μετά από τη δημοσιονομική προσαρμογή πρέπει να σταθεί με αυτοπεποίθηση στο μέλλον μέσα σε μια ανταγωνιστική ΕΕ με πολλές προκλήσεις στο εξωτερικό της , με μια κυβέρνηση που θα λέει λιγότερα και θα κάνει περισσότερα , με την ήττα του ακροδεξιού και ακροαριστερού λαϊκισμού .

Στο πέμπτο σταυροδρόμι η Χώρα πρέπει να διαχειρισθεί τις απώλειες και να βαδίσει με σταθερότητα ,καθώς τώρα ο μεγαλύτερος εχθρός της δεν είναι παρά και πάλι ο κακός της εαυτός της.