Η αφέλεια της Δύσης για την Κίνα, θυμίζει την αφέλεια που είχε για τον Χίτλερ

Γράφει ο Σωτήρης Χήνος

Όλα όσα βλέπουμε και ακούμε από την Σανγκάη, απλά αποτελούν μία γνωριμία της κοινωνίας μας, που δεν γνώριζε – ή δεν ενδιαφερόταν να μάθει – με την πιο απάνθρωπη σύγχρονη μορφή ολοκληρωτικού καθεστώτος…

Η Κίνα διαχρονικά και χωρίς διάλειμμα, βιώνει συστήματα που είτε στην περίοδο του μεγάλου λιμού είτε κατά την «πολιτιστική» επανάσταση, οδήγησαν τον λαό της στην πλήρη οικονομική και πνευματική εξαθλίωση. Μόνο ο Χίτλερ μπορεί να θεωρεί εαυτόν αξιόλογο ανταγωνιστή. Περίοδοι που το μόνο επιτρεπόμενο ανάγνωσμα ήταν το κόκκινο βιβλίο του Μάο. Ένας συνδυασμός δικτατορικής επικράτησης με την αλαζονεία γνώσης, αμόρφωτων και ακαλλιέργητων ανθρωπάριων.

Η επισυναπτόμενη φωτογραφία με τη δράση των ερυθροφρουρών, ουδόλως διαφέρει από το σημερινό σαδιστικό εγκλεισμό των πολιτών της Σανγκάης και της ομαδικής σφαγής κατοικιδίων.

Δύο φορές προσπάθησε η Κίνα να αντιταχθεί στον Μάο.

Την πρώτη προσπάθεια την ανέτρεψε ο ίδιος ο Μάο, τη δεύτερη δεν τα κατάφερε γιατί ευτυχώς πέθανε. Ο Τενγκ – και τις δύο φορές – προσπαθώντας να επιλύσει το επισιτιστικό, έδωσε μια στροφή ελεύθερης λειτουργίας της οικονομίας, που στη δεύτερη φάση, εκμεταλλευόμενη τις τεράστιες δυνατότητες της χώρας, οδήγησε σε ταχεία οικονομική ανάπτυξη. Ιστορική η φράση του «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, τα ποντίκια να πιάνει»…

Το καθεστώς αυτό στην πορεία απέκτησε τα πλήρη χαρακτηριστικά ενός εθνικοσοσιαλιστικού συστήματος, ζωντανή και απτή ιστορική απόδειξη της άρρηκτης σύνδεσης του φασισμού με τα κομμουνιστικά καθεστώτα. Ένα κομμουνιστικό κράτος/μεγάλος αδελφός που επιτρέπει την επιχειρηματική πρωτοβουλία με την προϋπόθεση να δηλώνει πίστη στο κόμμα και να λαδώνει τους γηραιούς αξιωματούχους. Όποιος παρεκκλίνει εξαφανίζεται όπως ο ιδρυτής του ομίλου Alibaba, που η τύχη του αγνοείτο επί διμήνου. Copy paste του ναζιστικού καθεστώτος.

Ένα κράτος δυνάστης που η διασύνδεσή του με την δυτική δραστήρια αριστερά, οδηγεί σε μία συνωμοσία σιωπής για τα εγκλήματά του. Στον ρόλο των Εβραίων οι Ουιγούροι (πόσοι τους γνωρίζουν άραγε;;;), το Θιβέτ υπό κατοχή, η Φορμόζα σε συνεχή απειλή, αντιπολίτευση ανύπαρκτη, δημοσιογράφοι φυλακισμένοι ή αγνοούμενοι.
Ζητήματα που αγνοεί ο δυτικός κόσμος λόγω των αόπνοων προσπαθειών της αριστεράς που στον σοσιαλφασισμό του Πεκίνο, βλέπει την πιθανότητα της νεκρανάστασης της Κομμουνιστικής Ατλαντίδας.

Η Δύση, όπως παλαιότερα με τον Χίτλερ, λειτούργησε απέναντι στους σοσιαλναζί της Κίνας με την ίδια αφέλεια. Εκμεταλλευόμενη το φτηνό εργατικό δυναμικό και το τεχνηέντως υποτιμημένο γουάν, βρήκε ευκαιρία να προσφέρει στους πολίτες της φτηνά προϊόντα παντός τύπου έστω και αμφίβολης ποιότητας.

Προσέφερε αφειδώς χρήματα, επενδύσεις και τεχνογνωσία και τώρα τρέχει να μαζέψει τα αμάζευτα…

Η Σανγκάη πρέπει να αποτελέσει την απαρχή της πραγματικής αφύπνισης της Δύσης. Με αφετηρία την αποχή των πολιτών της από την κατανάλωση κινέζικων προϊόντων…