Φωνή της Ιστορίας: Η συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στην «Καθημερινή»

Γράφει ο Διονύσης Κ. Καραχάλιος

Η συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στην Καθημερινή (24.01.2021) είναι «Ευαγγέλιο» για την προστασία των εθνικών μας δικαιωμάτων. Είναι υπόμνηση εσαεί των ορίων που η Εθνική μας Αξιοπρέπεια, ως ακατάλυτη έκφραση της Εθνικής μας Συνείδησης, θέτει για όλους εκείνους, που, είτε εκτός είτε και εντός συνόρων, απεργάζονται ή φαντασιώνονται «λύσεις» για τις ελληνοτουρκικές διαφορές, που, στην πραγματικότητα, συνιστούν παραχώρηση ή περιστολή πτυχών της εθνικής μας κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

Οι διερευνητικές συνομιλίες που αρχίζουν στις 25 Ιανουαρίου, μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, αποτελούν ήδη μια οιονεί παραχώρηση προς την Τουρκία, υπό την έννοια ότι ακυρώνουν κάθε συζήτηση για κυρώσεις κατά της Άγκυρας, εξ αιτίας της συστηματικά προκλητικής συμπεριφοράς της έναντι της χώρας μας  και της κατ’ εξακολούθηση παραβίασης της διεθνούς νομιμότητας σε ολόκληρη την λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. Όπως επισημαίνει ο Αντώνης Σαμαράς, ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι η διεθνής κοινότητα δεν «τιμωρεί» μια χώρα την ώρα που αυτή τυπικά διαπραγματεύεται.

Αλλά και αν ακόμη δεχθούμε το επιχείρημα ότι, οι διερευνητικές δεν συνιστούν διαπραγμάτευση, ότι με το περιεχόμενό τους δεν δεσμεύουν τους συνομιλητές και, κυρίως, ότι αποδεικνύουν προς την διεθνή κοινότητα τις καλές μας προθέσεις, εμπερικλείοντας ταυτόχρονα και την πιθανότητα να «εκτεθεί» η Τουρκία με την εμμονή της να θέσει προς συζήτηση θέματα ασύμβατα με τα κρατούντα του διεθνούς δικαίου και πάλι ενυπάρχει ένας μη αμελητέος κίνδυνος: Η διακοπή των διερευνητικών, ή η  ατελέσφορη διαιώνισή τους να εκληφθεί ως επιβεβαίωση της πραγματικής ύπαρξης κάποιων «νόμιμων και ζωτικών συμφερόντων» της Τουρκίας, που έχει άλλωστε αναγνωρίσει ο ανεκδιήγητος Σημίτης με την Συμφωνία της Μαδρίτης (8 Ιουλίου 1997). Και τούτο διότι, το πιθανότατο αδιέξοδο  των διερευνητικών θα έχει ως αυτονόητη και αναπότρεπτη συνέπεια την εξακολούθηση της προκλητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας και την  διεύρυνση των ανιστόρητων διεκδικήσεών της σε βάρος της Ελλάδας, οπότε και θα πρέπει να επανέλθουμε στο ζήτημα των κυρώσεων. Να επανέλθουμε, δηλαδή, στο σημείο το οποίο τυπικά «παραμερίσαμε» με την επανάληψη των διερευνητικών συνομιλιών!…

Αυτά τα δεδομένα μοιάζουν να αγνοούν οι μονίμως ευελπιστούντες για τις …μελλοντικές καλές προθέσεις της Τουρκίας (!), αλλά όχι βέβαια ο Αντώνης Σαμαράς, που είναι, χωρίς περιστροφές, κατηγορηματικός: Αυτά όλα που θέτει η Τουρκία ασφαλώς δεν τα συζητάμε. Δεν είναι απλώς κόκκινες γραμμές. Είναι κατακόκκινες γραμμές… Και συμπληρώνει, απαντώντας στο ερώτημα: Και τι κάνουμε, αν επιμένουν;

Επιμένουμε κι εμείς. Αρνούμαστε να συζητήσουμε πως θα…μοιράσουμε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Γατί, αν δεχόμασταν να μπούμε σε τέτοια συζήτηση, το θέμα δεν είναι «να τους δώσουμε κάτι, ώστε να σώσουμε τα υπόλοιπα» – όπως υποστηρίζεται από ορισμένους. Διότι αφού πάρουν κάτι τώρα, θα επανέλθουν με νέες απειλές, ώστε να πάρουν κι άλλα… Γι’ αυτό και έχω πει: Με «πειρατές» δεν κάνεις διάλογο! Να σας το πω αλλιώς: Τον επεκτατιστή δεν τον κατευνάζεις. Γιατί έτσι γίνεται πιο αδίστακτος. Τον επεκτατιστή μόνον αποτρεπτικά μπορείς να τον αντιμετωπίσεις. Εκείνο που χρειαζόμαστε είναι να ενισχύσουμε την αποτροπή μας έναντι της επιθετικής Τουρκίας. Πως: Με ισχυρές συμμαχίες, για τις οποίες, ευτυχώς, υπάρχει πολύ πρόσφορο έδαφος σήμερα. Και με αποφασιστικότητα, ώστε κανείς να μην θεωρεί δεδομένο ότι τελικά η Ελλάδα θα υποχωρήσει, θέλει δεν θέλει.

 Το δεύτερο σημείο που αξίζει ιδιαίτερης προσοχής είναι η θεμελιωμένη θέση του Αντώνη Σαμαρά για την περίπτωση της προσφυγής μας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που προϋποθέτει την υπογραφή σχετικού συνυποσχετικού με την Τουρκία. Δυστυχώς, διακινείται από τους γνωστούς ευλύγιστους και εύκαμπτους υπέρμαχους της εύκολης τακτοποίησης των εθνικών μας θεμάτων ότι, η Χάγη είναι το απόλυτο φάρμακο με το οποίο θα θεραπευθούν ως δια μαγείας όλες οι διαφορές μας με την Τουρκία και ότι μετά την σχετική απόφαση του Δικαστηρίου θα επέλθει η αιώνια αγάπη, φιλία και συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας…. Ο Αντώνης Σαμαράς ξεκαθαρίζει, με απλά και σταράτα λόγια, την πραγματικότητα και διαλύει  τις ύπουλες ψευδαισθήσεις:

ΜΗ κάνετε λάθος. Αυτό που ζητούν δεν είναι να προσφύγουμε στη Χάγη με βάση το διεθνές δίκαιο. Γιατί η Τουρκία δεν δέχεται το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Ούτε το έχει υπογράψει. Και άρα τέτοιο κοινό πλαίσιο  προσφυγής δεν υπάρχει. Ο άλλος βέβαια τρόπος είναι να συρθούμε στη Χάγη υπογράφοντας συνυποσχετικό με την Τουρκία. Δηλαδή να δεχθούμε να λυθούν οι διαφορές μας όχι όπως προβλέπει το διεθνές δίκαιο, αλλά όπως θέλει η Τουρκία. Δυστυχώς αυτό μας ζητάνε… Δηλαδή να παραιτηθούμε εξ αρχής, μόνοι μας, από όλα όσα προβλέπει το υπέρ μας το διεθνές δίκαιο. Με απλά λόγια: Εμείς, με το συνυποσχετικό, να έχουμε παραχωρήσει από πριν θαλάσσια οικόπεδα και να ζητήσουμε μετά από την Χάγη να βάλει την σφραγίδα του…τοπογράφου μηχανικού. 

Τρίτη σημαντική παράγραφος της συνέντευξης του Αντώνη Σαμαρά είναι η «πικρή» διαπίστωσή του για τα «παρεπόμενα» της επαίσχυντης Συμφωνίας, που με αντάλλαγμα την … γραβάτα του Ζάεφ,  υπέγραψε στις Πρέσπες ο ασυνείδητος, μοιραίος και πρόθυμος «διαπραγματευτής» Τσίπρας, παρέα με τον «μεγαλοφυή» νάρκισσο της ελληνικής «διπλωματίας» Κοτζιά… Επισημαίνει ο Αντώνης Σαμαράς:

Πρώτον δεν «λύσαμε» κανένα πρόβλημα. Απλώς το πρόβλημα που είχαμε μετασχηματίστηκε σε άλλο – πιο επικίνδυνο! Που εμπλέκει και τη Βουλγαρία και την Αλβανία και το Κόσοβο. Και άλλους με πολλών ειδών ορέξεις… Δεύτερον, η διείσδυση της Τουρκίας στην περιοχή δεν ανακόπηκε μετά τη συμφωνία των Πρεσπών. Αντιθέτως ενισχύθηκε. Τέλος οι χώρες που μας πίεσαν να υποχωρήσουμε έναντι  των Σκοπίων, όταν ήλθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της Τουρκίας δεν στήριξαν την Ελλάδα.! Το αντίθετο: Κάποιες συνεχίζουν να εξοπλίζουν την Τουρκία! Και αντίστοιχα, οι χώρες που υποστηρίζουν σήμερα ανοικτά την Ελλάδα έναντι της Τουρκίας – όπως η Γαλλία, για παράδειγμα – δεν υποστηρίζουν με θέρμη την ένταξη των Σκοπίων στην Ευρώπη. Επομένως ούτε το πρόβλημα λύθηκε ούτε κανένα καλό είδε η Ελλάδα. Μόνο μια αφόρητη εθνική ζημιά δίνοντας όνομα, ταυτότητα γλώσσα!

Τέλος, ο Αντώνης Σαμαράς, υπογραμμίζει (και ας ελπίσουμε ότι δεν ηχεί η αγωνία του ως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω»…)  ότι, η επόμενη αιχμή της τουρκικής απειλής είναι η Θράκη! Άλλωστε είναι πολύ πρόσφατη η απόπειρα εισβολής στον ¨Έβρο από τις ορδές των κατευθυνόμενων από τον ισλαμοφασίστα Ερντογάν μεταναστών (και ασφαλώς, μεταξύ αυτών, αγνώστου αριθμού τζιχαντιστών…), ώστε μόνον αφελείς και αιθεροβάμονες να μην αντιλαμβάνονται το βάρος της προειδοποίησης…

Για όλα αυτά, που μόνον η επιπολαιότητα ανυποψίαστων ή αδιάφορων πολιτών, σε συνδυασμό με τις απλουστευτικές θεωρητικές κατασκευές κάποιων βαρύγδουπων πανεπιστημιακών με «αφηρημένη» εθνική ευαισθησία, μπορεί να προσπεράσει, ΥΠΑΡΧΕΙ, ΕΥΤΥΧΩΣ, η αφυπνιστική εγρήγορση όλων εκείνων που επιδοκιμάζουν τον ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ, καθώς απαντά,  όχι μόνο στο δημοσιογραφικό ερώτημα αλλά και στην ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ της Ιστορίας: Τι θα πράξετε στη Βουλή, όταν έλθει η κρίσιμη ώρα αποφάσεων;  Τι περιμένετε λοιπόν να κάνω;  Αυτή είναι η απάντηση και ο νοών νοείτω!-