Η Ελλάδα αλλάζει. Βαλκανοποιείται ή Μαδουροποιείται;
Γράφει ο Γιώργος Παντάκης
Ένα περίεργο θέαμα συνάντησα τις προάλλες, πηγαίνοντας την διαδρομή Μεταξουργείο – Γ. Νεκροταφείο το οποίο απλά ήρθε και “κούμπωσε” στην γενική εικόνα που έχει αρχίσει να αποκτάει η χώρα και που ειναι πλέον έντονη και ορατή με την πρώτη ματιά.
Στην συγκεκριμένη διαδρομή που έκανα, στις περισσότερες κεντρικές πλατείες έχουν στηθεί τσαντίρια, πολλά τσαντίρια με (μάλλον) τσιγγάνους. Το ίδιο συνάντησα στην ίδια διαδρομή και κάτω από όλες τις γέφυρες στις διασταυρώσεις με την εθνική οδό.
Άτομα περιφέρονται χωρίς σκοπό στον χώρο που έχουν καταλάβει. Απλωμένα παντού ρούχα, στους θάμνους στα δένδρα πάνω σε σκοινιά. Άπειρα χαρτόκουτα, σκουπίδια και απόβλητα παντού. Άσχημες μυρωδιά, παιδάκια χωρίς ρούχα να κυκλοφορούν χωρίς καμία επίβλεψη από κανέναν….
Ένα θέαμα (έξω από κάθε ρατσισμό και πολιτικής προπαγάνδας) τραγικά άσχημο, απάνθρωπο, απωθητικό, ντροπιαστικό, απολίτιστο. Ένα θέαμα που θύμιζε μεταπολεμικές Βαλκανικές χώρες του 45-50
Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτό το θέαμα που συναντάει κάποιος καθημερινά. Αυτό απλά προστίθεται σε όλο το “πακέτο” που έχει ξεκινήσει, έχει αρχίσει να ειναι έντονο και που ολοένα χειροτερεύει.
Παντού γύρω μας τα πάντα να φθείρονται, σαπίζουν, καταστρέφονται, χαλάνε, σπάνε χωρίς κανένας να ενδιαφέρετε αλλά και να μην μπορεί και κανένας να τα επιδιορθώσει.
Μπαίνεις σε ένα δημόσιο οργανισμό. Χαμηλός φωτισμός και οπου στρέψεις το βλέμμα σου οι φθορές σε έπιπλα τοίχους, δάπεδο, ειναι απίστευτες. Κοιτάζεις τον καταθλιπτικό αυτόν χώρο, γνωρίζοντας ότι όλα αυτά δεν προκειται να επισκευαστούν ή αντικατασταθούν ή έστω να νοικοκυρευτούν ούτε τα επόμενα 40 χρόνια, οπότε και η φθορά θα ειναι τότε τεράστια.
Περπατώντας ή οδηγώντας στους Αθηναϊκούς ή Πειραϊκούς δρόμους, καθώς και σε άλλες μεγάλες πόλεις, παρατηρείς τα γεμάτα από κόσμο σάπια λεωφορεία. Επικίνδυνα για τις ζωές των πολιτών ΜΜΜ. Φθαρμένα λάστιχα, σπασμένα τα περισσότερα τζάμια, σπασμένα και βρώμικα πεζοδρόμια, κακοδιατηρημένα κτήρια, σκουπιδοτενεκέδες μόνιμα ξέχειλοι από σκουπίδια, άσχημες μυρωδιές παντού σε κάθε Αθηναϊκή και Πειραϊκή γειτονιά.
Άστεγοι, ζητιάνοι κάθε ηλικίας από μικρά παιδάκια μέχρι καλοντυμένους και ευγενικούς γέροντες, συλλέκτες σκουπιδιών κάθε φύλλου, έχουν πλημμυρίσει όλες τις γειτονιές της Αθήνας του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, της Λάρισας, του Ηράκλειου. Παντού μια απελπισία
Από την άλλη, οι γνωστοί αλήτες των Εξαρχείων, έχοντας συμπαραστάτες κάποιους εξίσου όμοιους τους “δημοσιογράφους” έστησαν αυθαίρετα ένα κοντέινερ στην πλατεία του “παππού” τους με την εξήγηση “…ότι στήθηκε ένα μικρό κοντέινερ στο πλαίσιο πρωτοβουλίας για την επανάκτηση της γειτονιάς των Εξαρχείων. Έγιναν, μάλιστα, εγκαίνια και παρέστησαν κάτοικοι της περιοχής. Πωλούνται βιβλία, θα γίνουν πολιτικές συζητήσεις, θεατρικές παραστάσεις, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις ενώ στήνεται και παιδική χαρά…” Απίθανα πράγματα!! Αυθαιρεσία παντού. Κράτος εν κράτει… και το κράτος ειναι εκκωφαντικά απόν
Όλα αλλάζουν προς το πολύ χειρότερο και πραγματικά δεν ξέρω αν μας αξίζει ή όχι τέτοια κατάντια.
Αυτή δεν είναι η πατρίδα μου, αυτός δεν ειναι ο πολιτισμός της, αυτός δεν είναι ο λαός της, αυτός δεν είμαι ούτε εγώ πλέον…
Μια χώρα που ο κάθε ένας μπορεί να κάνει ότι θέλει, όποτε θέλει, οπου θέλει και το επίσημο κράτος απλά να παρακολουθεί το παρακράτος που καθημερινά επιβάλλεται. Μια χώρα που ο κάθε ένας επιχειρηματίας με αγνώστου προελεύσεως κεφάλαια βγαίνει δημόσια και με εν “ψυχρώ” δηλώσεις επεμβαίνει στην πολιτική ζωή
Η μαδουροποίηση της Ελλάδας ειναι γεγονός. Το έλεγαν άλλωστε “…θα αλλάξουμε την Ευρώπη ξεκινώντας από την Ελλάδα”
Η Ελλάδα μας γίνεται γοργά μια τριτοκοσμική Ευρωπαϊκή χώρα. Μαδουροποιείται ή σοβιετοποιείται; διαλέξτε.