Διπλή θωράκιση, Εθνικής Άμυνας και Οικονομίας
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος, Συγγραφέας
Μια πρωθυπουργική παρουσία στη Θεσσαλονίκη πολύ διαφορετική από τα συνηθισμένα. Ελέω, κορωνοϊού, οι εκθεσιακές περιηγήσεις και η ομιλία που θύμιζε προεκλογική συγκέντρωση, από τη μαζικότητα και τον παλμό της, αντικαταστάθηκαν από μια προσεκτική ομιλία και μια συνέντευξη τύπου με λιγότερες εντάσεις.
Η ΔΕΘ θεωρούνταν ο χώρος απολογισμού της οικονομικής πολιτικής και των παροχών. Ο Μητσοτάκης ήταν αναγκασμένος από τα γεγονότα να κινηθεί με διαφορετική λογική και ευρύτερη αντίληψη. Οι όποιες παροχές να είναι περιορισμένες και, όσο το δυνατόν, στοχευμένες προς όσους έχουν πληγεί περισσότερο από την πανδημία.
Σε μία χρονική περίοδο που η ύφεση σαρώνει την παγκόσμια οικονομία, και στην Ελλάδα παλεύουμε για να συγκρατήσουμε την πτώση γύρω στο 8%, οι πολιτικές στήριξης της ρευστότητας των επιχειρήσεων, της απασχόλησης αλλά και του οικογενειακού εισοδήματος οφείλουν να είναι τολμηρές και αποδοτικές.
Ταυτόχρονα όμως, μια υπεύθυνη και αξιόπιστη κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να λάβει υπόψη της τα δημοσιονομικά περιθώρια. Γιατί αν θεωρήσουμε την επιδοματική πολιτική την απόλυτη απάντηση στην απρόσμενη κρίση, τότε κινδυνεύουμε να δώσουμε νέα ορμή στους λόγους που εκτόξευσαν το δημόσιο χρέος.
Κι αυτή η επισήμανση είναι σημαντική, γιατί δεν είναι λίγοι αυτοί, ακόμη και θεσμικοί φορείς, που επιμένουν ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να είναι πιο παρεμβατική. Να εξαγγείλει, δηλαδή, περισσότερα μέτρα ανακούφισης των επιχειρήσεων και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ώστε να καλυφθούν και οι επιπτώσεις που αναμένεται να συνεχίσουν να υπάρχουν και στις αρχές του 2021 ως αποτέλεσμα των υφεσιακών πιέσεων προς το της φετινής χρονιάς.
Όμως τη συνολική εικόνα την γνωρίζει καλύτερα το υπ. Οικονομικών, το οποίο καλείται να βρει την ισορροπία ανάμεσα στη λήψη αποδοτικών μέτρων και την αλόγιστη, μικροκομματική σπατάλη. Εκ του αποτελέσματος, κρίνονται όλα.
Η σημαντικότητα της συνολικής εικόνας ισχύει και για τις αποφάσεις θωράκισης της Εθνικής Άμυνας που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός. Αμέσως, όλοι γίναμε ειδικοί στα οπλικά συστήματα και τους τύπους πολεμικών πλοίων ή αεροσκαφών. Αμέσως, βρήκαμε το οικονομικό κίνητρο πίσω από τη γεωστρατηγική στήριξη του Μακρόν στην Ελλάδα. Αμέσως, ακόμη και δηλωμένοι “πολεμοχαρείς” βλέπουν ρουσφέτια πίσω από τις προσλήψεις νέου προσωπικού στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Ψυχραιμία, λοιπόν. Οι στιγμές είναι εθνικά κρίσιμες και οτιδήποτε ενισχύει τη χώρα διπλωματικά αλλά δημιουργεί και την αίσθηση αμυντικής δυναμικής, δεν είναι απλώς χρήσιμη αλλά και αναγκαία κίνηση. Κι αυτό ακριβώς εξυπηρετούν οι πρόσφατες αποφάσεις. Το ζητούμενο είναι να εξασφαλίζουν αρραγές μέτωπο εναντίον της Τουρκίας και να τονώνουν την ετοιμότητα και την αποτρεπτική ισχύ του στρατεύματος.
