Χρειάζεται η Ελλάδα τα Σκόπια στην Ε.Ε.;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος, Συγγραφέας

Εύλογο το ερώτημα και οι απορίες που προκύπτουν. Τι, είναι αυτό που τελικά συμφέρει τη χώρα μας; Τι είναι αυτό που διακρίνουν άλλα ευρωπαϊκά κράτη και αντιδρούν σθεναρά στην προοπτική, έναρξης και μόνο, ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων και της Αλβανίας; 

Η συνήθης οπτική περιγράφει τα οφέλη για την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων. Όσο περισσότερο αυτές οι χώρες προσεγγίζουν τον ευρωπαϊκό πυρήνα, τόσο μειώνονται οι προοπτικές νέων αναφλέξεων και αστάθειας. Κατά πόσο όμως ισχύει κάτι τέτοιο και τι αποδεικνύει η έως τώρα πορεία των πραγμάτων;

Η Αλβανία, ανεξαρτήτως ηγεσίας, παραμένει διαχρονικά δεμένη στο άρμα του μεγαλοϊδεατισμού της. Οι διεκδικήσεις σε γειτονικά κράτη (Ελλάδα, Σκόπια, Κόσοβο) δεν εκλείπουν, και με την υποδαύλιση της Τουρκίας μοιάζει να διατηρείται άσβεστο το φυτίλι της επιθετικότητας. 

Τα Σκόπια παραμένουν μια ασταθής δημοκρατία με σοβαρά εσωτερικά εθνοτικά ζητήματα και έναν ασίγαστο αλυτρωτισμό απέναντι στην μακεδονική ιστορία και τον πολιτισμό μας. 

Αν κάποιοι επιθυμούν εντός Ε.Ε. χώρες – δορυφόρους ισχυρότερων συμφερόντων, είναι ακατανόητο γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να συναινέσει σε μια τέτοια εξέλιξη. 

Μα το απαιτεί η Συμφωνία των Πρεσπών, θα επιχειρηματολογήσουν ορισμένοι. Σωστά, στα όσα συνυπέγραψαν Τσίπρας και Ζάεφ, η Ελλάδα αναλαμβάνει την υποχρέωση να στηρίξει τους γείτονες της στην προσπάθεια εισόδου σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς. 

Αυτή είναι η μια πλευρά της αλήθειας. Η άλλη είναι ότι υπάρχουν μια σειρά από λόγοι που προς το παρόν καθιστούν προβληματική την ευρωπαϊκή περπατησιά των Σκοπίων. Η Ελλάδα οφείλει να καταδεικνύει τόσο την προβληματική πλευρά του εγχειρήματος όσο και την αναξιοπιστία του Ζάεφ σε σχέση με την τήρηση ακόμη κι αυτής της μη επωφελούς, για τα συμφέροντα μας, συμφωνίας.

Η είδηση που παρουσιάζει την Γαλλία ως τον κύριο εκφραστή αυτών των προβληματισμών και τημ Ελλάδα ως στηρίζουσα το σκοπιανό σκεπτικό δίχως καμιά αναφορά σε ενδοιασμούς, τόσο σε σχέση με την εκτέλεση της συμφωνίας των Πρεσπών όσο και την θεσμική απόσταση που έχουν να καλύψουν οι Σκοπιανοί για να θεωρηθούν ευρωπαϊκή χώρα, μόνο καλές εντυπώσεις δεν αφήνει στους Έλληνες πολίτες που στη συντριπτική τους πλειοψηφία διαφωνούν με τις διπλωματικές διευθετήσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Η σιωπή δεν βοηθά την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων. Η έστω και φαινομενική αίσθηση σύμπλευσης κυβέρνησης κι αντιπολίτευσης δεν φέρνει συναίνεση αλλά μάλλον κοινωνικό μούδιασμα και αντιδράσεις, δίκαιες ή άδικες. Λίγη περισσότερη ευαισθησία αλλά λίγο περισσότερος δυναμισμός, στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων, δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν.