Εγχώρια παραγωγή, ως αντίδοτο στη κοινωνική κρίση

Γράφει ο Απόστολος Τσιμογιάννης

Πολλά έχουν γραφτεί για την σημασία ανάπτυξης της αμυντικής και όχι μόνο βιομηχανίας, καθώς επίσης των άμεσων ή έμμεσων πλεονεκτημάτων και οφελών που προκύπτουν.

Θα ήθελα κι εγώ να παραθέσω κάποιες σκέψεις, απαριθμώντας τις δυνατότητες που προκύπτουν από την εγχώρια παραγωγή ή συμπαραγωγή :

Καταρχάς επιτυγχάνεται αυτονομία έστω μερική, στη παραγωγή, κατασκευή και επισκευή, καθώς και δυνατότητα συμπαραγωγής σε κρίσιμα συγκροτήματα, ανταλλακτικά . Έτσι αυξάνεται η διαθεσιμότητα των μέσων και κατά συνέπεια η επιχειρησιακή ετοιμότητα.

Αναπτύσσεται ένα δίκτυο λοιπών παραγωγικών, κατασκευαστικών και επισκευαστικών βιοτεχνιών και εργαστηρίων, που υποστηρίζουν τα εργοστάσια.

Δίνεται η δυνατότητα αξιοποίησης , διατήρησης και μεταλαμπάδευσης τεχνικών γνώσεων, εμπειριών, δυνατοτήτων, τεχνικής σκέψης και εφευρετικότητας.

Δημιουργείται η δυνατότητα αναπροσαρμογής και αλλαγής παραγωγής, για την κατασκευή νέων ειδών που τυχόν θα απαιτηθούν σε μια κρίσιμη περίοδο. Υπάρχει ο εξοπλισμός, η τεχνική γνώση, η ευρηματικότητα που προκύπτει από την εμπειρία, οι α΄ ύλες, κοκ.

Αναπτύσσεται η δυνατότητα αξιοποίησης της βιομηχανίας για ερευνητικό έργο και κατασκευή πρωτότυπων προϊόντων.

Καλλιεργείται και εμπεδώνεται η τεχνική συνείδηση, η τεχνική εκπαίδευση και η ανάπτυξη ενός παραγωγικού μοντέλου οικονομίας.

Δίνεται η δυνατότητα σύναψης συνεργασιών με ξένες εταιρίες, η μεταφορά τεχνογνωσίας, ενώ δημιουργούνται εξαγωγικές προοπτικές.

Αντιμετωπίζεται δραστικά η ανεργία καθώς και η έλλειψη δημιουργικής και παραγωγικής αξιοποίησης των νέων, συμβάλλοντας έτσι στη κοινωνική συνοχή και πρόοδο. Επίσης δημιουργείται κοινό όραμα, που ενισχύει τη συνεργασία και την άμιλλα.

Επισημαίνεται ότι όταν κλείνουν τα εργοστάσια , οι μεταποιητικές μονάδες ή οι βιοτεχνίες, χάνεται ανεπιστρεπτί η τεχνική γνώση, η εμπειρία, η αξιοπιστία στη ποιότητα. Οι πελάτες στρέφονται αλλού και δύσκολα θα επανέλθουν, ενώ το τεχνικό προσωπικό στρέφεται σε άλλες εργασίες ή μεταναστεύει.

Πλέον των παραπάνω και με ανάλογα οφέλη, απαιτείται η στήριξη των υπαρχόντων τεχνικών υποδομών των ΕΔ, οι οποίες έχουν τη δυνατότητα της άμεσης ανταπόκρισης, χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες, αυξάνοντας την επιχειρησιακή ετοιμότητα των μέσων.

Μη ξεχνάμε επίσης το κοινωνικό ρόλο όλων των παραπάνω ιδιωτικών ή στρατιωτικών υποδομών, στην απασχόληση, ανάπτυξη, φορολογικά έσοδα, εξαγωγές και απόκτηση τεχνογνωσίας.

Σημαντική υποστήριξη προσφέρεται επίσης, σε λοιπούς περιφερειακούς τομείς, όπως logistics, έρευνα και ανάπτυξη νέων προϊόντων, υποβοήθηση στην άμβλυνση ή διευθέτηση συνεπειών φυσικών καταστροφών, κοκ.

Κλείνοντας επισημαίνω ότι ένα κράτος το οποίο δεν δίνει τη δυνατότητα, στους πολίτες του να παράξουν, καλλιεργεί ουσιαστικά μια ηττοπάθεια, που υποδαυλίζει τη κοινωνική και οικονομική κρίση. Η παροχή υπηρεσιών από μόνη της ευνουχίζει το ανθρώπινο μυαλό και περιορίζει την ελεύθερη βούληση, αφού στηρίζεται στην έτοιμη εισαγωγή προϊόντων, σε λίγο και τροφής…