Άγιο είχαμε;

Γράφει ο Σωτήρης Χήνος

Αποστολάκης. Μια υπόθεση που αναδεικνύει την εθνική μας μιζέρια.

Του έγινε πρόταση από τον πρωθυπουργό. Δεν την αποδέχτηκε, αφού πρώτα την αποδέχτηκε (!!!), γιατί λέει, δεν υπήρχε διακομματική συναίνεση. Από πότε για την τοποθέτηση ενός υπουργού πρέπει να συναινέσουν όλα τα κόμματα; Και αν τέλος πάντων γι’ αυτόν ήταν απαραίτητο, γιατί πριν αποδεχθεί τη θέση και ράψει και κουστούμι δεν διασφάλιζε τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων; Και του Βελόπουλου. Στην ανάγκη ας αγόραζε και μερικές κηραλοιφές…

Η κυβέρνηση μάς λέει ότι η άρνηση καταδεικνύει το ποιόν του ανδρός. Πότε μάθανε για το ποιόν του ανδρός; Όταν είπε τελικά όχι; Δεν ξέρανε, δεν ρωτάγανε; Αν τελικά έλεγε ναι, θα είχαμε υπουργό να σβήνει πυρκαγιές πρόσωπο με τέτοιο «ποιόν»; Δηλαδή γλιτώσαμε από έναν μάπα από τύχη; Άγιο είχαμε…

Το ότι στο 80% της καριέρας του, ως όλοι οι ανάλογοι, ασχολείτο με αποψιλώσεις στρατοπέδων από αγριόχορτα και γόπες τσιγάρων και ήταν και επιλογή του Καμμένου δεν έφτανε;

Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάστηκε να οργανώσει Ιουλιανά τέλη Αυγούστου. Αποστάτης, αποστασία, Νόβας και τα στήθη σου είναι ωραία σαν τα γάλατα, γαργάλα τα, γαργάλα τα…

Δηλαδή αν αύριο γίνει κυβέρνηση και πει πχ ότι «ρε συ πολύ καλή δουλειά έκανε ο Χαρδαλιάς και δεν έχουμε κάποιον ανάλογο, δεν του προτείνουμε να παραμείνει;», και πει ο Χαρδαλιάς ναι, θα είναι ένας κατάπτυστος προδότης, ένας ελεεινός αποστάτης, ένα μίασμα;;!!

Τι μας ενδιαφέρει, να βγει η δουλειά εις όφελος των πολιτών ή να βάζει ο καθένας τους δικούς του; Και που ζούμε; Λίγο πριν τη συμφωνία της Βάρκιζας;;!!!

Και μετά παραπονιέται το πολιτικό σύστημα γιατί οι σοβαροί άνθρωποι δεν ασχολούνται με την πολιτική και δεν δέχονται να αναλάβουν πολιτικές θέσεις…

Πόση μιζέρια να αντέξεις πχια;