Αδιανόητο να μείνει έτσι η σκευωρία της Novartis 

Γράφει ο Σπαρτιάτης

Θα ξεκινήσω με το αυτονόητο: Η ιστορία της Novartis δε συγχωρείται. Όχι μόνο από τα πολιτικά πρόσωπα που ενεπλάκησαν πολιτικά. Ούτε καν μόνο από τις οικογένειες, τους φίλους ή τους συνεργάτες τους που βρέθηκαν υπό έρευνα. 

Στην υπόθεση Novartis θύματα υπήρξαμε όλοι μας. Ναι, ακόμα κι εμείς οι απλοί υποστηρικτές της παράταξης, ειδικά όσοι είχαμε ιδιαίτερη πολιτικά σχέση με κάποιον εκ των εμπλεκομένων. Όλοι μας βρεθήκαμε να δεχόμαστε ερωτήσεις, ειρωνείες, ενίοτε και επιθέσεις. Όλοι μας βρεθήκαμε να απολογούμαστε και να προσπαθούμε να εξηγήσουμε πράγματα που οι συνομιλητές μας δεν ήθελαν, ενδεχομένως και δικαιολογημένα, να ακούσουν και να καταλάβουν. Μπορεί να μην ήμαστε εμείς ύποπτοι, να μην έγινε έρευνα για εμάς και να μην κατηγορηθήκαμε εμείς ότι τα φάγαμε. Και σίγουρα δεν ισχυρίζομαι ότι συγκρίνονται αυτά που περιγράφω με όσα πέρασαν οι εμπλεκόμενοι και τα στενά τους πρόσωπα. Τα θύματα όμως αυτής της ιστορίας δεν ήταν μόνο αυτοί. Ήμαστε πολύ περισσότεροι. 

Το γεγονός ότι υπάρχει έστω και η σκέψη από κάποιους να περάσει η ιστορία αυτή στα ψιλά και να μην ερευνηθεί, προς χάρη μιας ευρύτερης «συναίνεσης» κι ενός πολιτικού πολιτισμού, δεν είναι απλά λάθος. Είναι άρρωστο, είναι μια αρρωστημένη σκέψη. Δε μπορεί να υπάρχουν καταγγελίες ότι υπουργός της προηγούμενης κυβέρνησης σουλάτσαρε στα δικαστήρια, έδινε εντολές σε δικαστές, εκβίαζε, απειλούσε οργάνωνε σχέδια κι έβαζε στο στόχαστρο πολιτικούς του αντιπάλους, και η ιστορία αυτή να μείνει έτσι. Και μάλιστα όταν τα ανωτέρω καταγγέλλονται από λειτουργούς της Δικαιοσύνης! Πολλώ δε μάλλον αν αναλογιστεί κανείς ότι παρόμοιες καταγγελίες υπήρχαν και για άλλες δικαστικές υποθέσεις (τηλεοπτικές άδειες, Noor 1 κοκ). 

Μια Δημοκρατία που θέλει να λειτουργεί και να αποκαλείται ευνομούμενη είναι αδιανόητο να αφήνει τέτοιες ιστορίες να σέρνονται. Δέκα κορυφαία πρόσωπα βρέθηκαν σε ομηρία με αυτή την ιστορία. Βρέθηκαν στο στόχαστρο από μια κυβέρνηση «Ρασπούτιν» επειδή της πήγαιναν κόντρα. Και δε μιλάμε μόνο για πολιτικά πρόσωπα. Μιλάμε για έναν πρώην πρόεδρο του ΣτΕ, για τον διοικητή της ΤτΕ, για τον Επίτροπο της ΕΕ. Η ιστορία είναι απλά υπερβολικά μεγάλη για να αφεθεί έτσι. Δε μπορεί να παραμείνουν οι υπονοιες για όλους αυτούς και να «συγχωρεθούν» έτσι οι ενέργειες της προηγούμενης κυβέρνησης. 

Όσο για το σκεπτικό με το οποίο ακούγεται ότι θέλουν ορισμένοι να μη διερευνηθεί η ιστορία, επειδή ελπίζουν στη συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ, στην καλύτερη ερμηνεύεται ως πολιτική αφέλεια. Καταρχάς να τονίσω ξανά ότι για όλους τους λόγους που ανωτέρω περιγράφηκαν μια τέτοια ιστορία δε μπορεί να μείνει έτσι χάριν σκοπιμότητας. Σε κάθε περίπτωση όμως, πραγματικά θεωρείτε ακόμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται έτσι; Ότι καταλαβαίνει από κινήσεις καλής θέλησης; Αυτό καταλάβατε από τη συμπεριφορά τους μετά τις εκλογές; 

Οι συριζαίοι δεν έχουν ήθος ή πολιτικό πολιτισμό. Δεν τα ξέρουν σαν έννοιες. Από τη στιγμή που αποχώρησαν από την εξουσία έχουν επιδοθεί στο σκληρότερο δυνατό αντιπολιτευτικό αγώνα. Δεν έχουν καν το ήθος να μην αναφέρονται στα δικά τους πεπραγμένα, ούτε καν στους δικούς τους νόμους. Για όλα κατηγορούν την νυν κυβέρνηση, και διακηρύττουν από τώρα ότι θα επανέλθουν στις παλιές τους μεθόδους. Πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι θα αλλάξουν συμπεριφορά αν η Novartis θαφτεί; 

Μπορώ να σας βάλω και στοίχημα ότι θα γίνει ακριβώς το αντίθετο. Αν η ιστορία της σκευωρίας μείνει ατιμώρητη απλά θα ενισχυθεί το αίσθημα που διακατέχει τους αριστεριστές από τα πολιτικά τους γεννοφάσκια. Ότι μπορούν να κάνουν ό, τι γουστάρουν χωρίς να τους ενοχλεί κανείς. Είτε αυτό σημαίνει να είναι αναρχομπάχαλοι στα Εξάρχεια και να τα σπάνε, είτε να συκοφαντούν κόσμο και να εκτελούν συμβόλαια με τις φυλλάδες τους είτε να κάνουν το «Ρασπούτιν» στα δικαστήρια και να στήνουν σκευωρίες κατά των αντιπάλων τους. Θα επιβεβαιωθεί απλά ότι κανείς δεν τους αγγίζει και μπορούν να συνεχίσουν έτσι. Και θα το κάνουν. 

Όσοι ποντάρουν στην καλή διάθεση και τη συναίνεση του Τσίπρα, να ξέρουν από τώρα πως αν η σκευωρία δε διερευνηθεί θα πάρουν ακριβώς το αντίθετο. Όχι συναίνεση στον εκλογικό νόμο και στη συνταγματική αναθεώρηση που ακούγεται δε θα υπάρξει (άλλωστε το έχουν ήδη πει) αλλά οι αντιδράσεις δε θα περιορίζονται εντός Βουλής. Αν δεν τιμωρούνται για το μείζον, τις σκευωρίες στη Δικαιοσύνη, γιατί να μην κάνουν και το έλασσον; Τι είναι μια πορεία με αναρχικούς που τα σπάνε μπροστά στον εκβιασμό εισαγγελικών λειτουργών; Εδώ δε μας άγγιξαν για το ένα, για το άλλο θα κολλήσουμε; 

Συνοψίζοντας, η διερεύνηση της σκευωρίας είναι επιτακτική μέχρι και για τον τελευταίο εμπλεκόμενο. Όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο μάλλον αδυνατούν να αντιληφθούν τις συνέπειες που θα έχει. Τόσο για την παρούσα κυβέρνηση όσο και για τη χώρα μελλοντικά, αν δοθεί το μήνυμα ότι οι πρακτικές αυτές είναι αποδέκτες και συγχωρούνται.