Συμφωνία στο “Άνω Μακεδονία” για τα Σκόπια;

Γράφει ο Αγκιτάτορας,

Ο υπ. Εξωτερικών των Σκοπίων (θυμίζω της νέας κυβέρνησης Σοσιαλδημοκρατών και Αλβανών Εθνικιστών) δηλώνει θετικός στην προοπτική να υπάρξει συμφωνία με την Ελλάδα για το όνομα της χώρας του ώστε αυτή να συμμετέχει σε διεθνείς οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ κι η Ε.Ε. Και φυσικά η ελληνική κυβέρνηση χαιρέτισε την θετική (;) αυτή κίνηση των γειτόνων.

Επειδή όμως όλες οι διπλωματικές πηγές συντείνουν ότι μια από τις κορυφαίες προτάσεις που θα πέσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα είναι το “Άνω Μακεδονία” να υποθέσουμε ότι η καλά ενημερωμένη, πρωτο-δεύτερης φοράς αριστερή κυβέρνηση επικρότησε με την δήλωση της κι αυτή την προοπτική;

Η επιχειρηματολογία στήριξης μιας τέτοιας συμφωνίας είναι από καιρό έτοιμη. Το “Άνω” εκλαμβάνεται ως γεωγραφικός προσδιορισμός, τον οποίο η ελληνική πλευρά έχει δεχτεί εδώ και χρόνια, τότε φυσικά σε μια διπλωματική τρίπλα που δεν προσδιόριζε λεπτομέρειες και όρια αποδεκτής λύσης από πλευράς μας. Θα προβληθεί έντονα κι ότι η Ελλάδα θα έχει οικονομικά και διπλωματικά οφέλη από την ενίσχυση των σχέσεων με τα Σκόπια και την διπλωματική σταθερότητα στην περιοχή.

Ωραία ως εδώ (λέμε τώρα!) αλλά καταρχάς δεν διευκρινίζεται αν το νέο όνομα θα αφορά μόνο την αναφορά της χώρας στους διεθνείς οργανισμούς κι όχι και στις διμερείς σχέσεις όπου θα διατηρήσει το σκέτο Μακεδονία.

Έπειτα το “Άνω” προϋποθέτει και την ύπαρξη ενός “Κάτω” μέρους. Η επίσημη αποδοχή μιας διχοτομημένης Μακεδονίας όχι απλά εγείρει αλυτρωτικές βλέψεις αλλά τις ενισχύει και θεσμικά με ελληνική πλέον υπογραφή. Να υπενθυμίσω ότι η ιστορική αναφορά σε “Άνω Μακεδονία” από τον Ηρόδοτο και αργότερα τον Θουκυδίδη δεν αφορά ξεχωριστή εθνική περιφέρεια αλλά μια καθαρά γεωγραφική περιγραφή επειδή οι εκεί περιοχές ήταν περισσότερο ορεινές κι αφορούσε κυρίως την σημερινή Δυτική Μακεδονία.

Περιμένουμε τις αντιδράσεις όλων των κομμάτων, όχι με επικοινωνιακές γενικότητες αλλά με συγκεκριμένες θέσεις. Σήμερα όχι μετά από μήνες κι αφού πρώτα βομβαρδίσουμε την ελληνική κοινωνία με μιντιακή καταιγίδα αποπροσανατολισμού μήπως και λειάνουμε τον ερεθισμό του εθνικού φρονήματος.