Η επιστροφή του “θείου βρέφους” σε ρόλο προξενήτρας

Γράφει ο Blood

Πριν από έναν  γάμο προηγείται  ο αρραβώνας… Αυτό είναι το φυσιολογικό. Όμως αυτός ο αρραβώνας που οδεύει ολοταχώς σε γάμο, δεν ειναι από τους ευχάριστους.

Και αυτό είναι που με τρομάζει σε αυτήν την περίπτωση, διότι δεν είναι ούτε ένας συνηθισμένος αρραβώνας και ακόμα χειρότερα δεν είναι ένας συνηθισμένος γάμος. Και όσο υποπτεύομαι τι «μαγειρεύεται» τόσο φοβάμαι και ανησυχώ.

Εδώ σήμερα θα εκφράσω κάποια κακή σκέψη που μου έχει «καρφωθεί» στο μυαλό και μου δημιουργεί άσχημα συναισθήματα.  Συναισθήματα ανασφάλειας θα έλεγα.

Εξηγούμε. Από τότε που ξανά-ανακατεύτηκε το “θείο βρέφος”  στην πολιτική, με έζωσαν τα μαύρα φίδια. Με το που εμφανίστηκε, έβαλα τα δυνατά μου να καταλάβω ποιο είναι το νέο «μενού» του «σεφ θείου βρέφους». Δεν μπορούσα να βρω που ήταν το “μεγάλο κόλπο”.

Χρειάστηκαν κάποιοι ελάχιστοι μήνες  να περάσουν,  για να υποψιαστώ το «μεγάλο κόλπο» που ετοιμάζει το αριστεροσοσιαλιστικό μαγειρειό

Η επιστροφή του ΓΑΠ στον τιμημένο ΠΑΣΟΚ, και σε συνδυασμό με την πρωτοφανή και συνεχόμενη  σκληρή ρητορική της πρόεδρου Φώφης Γεννηματά στην Νέα Δημοκρατία, μου πέρασε σαν σφαίρα από το μυαλό ένα σενάριο.

Πρώτος στόχος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι η δεύτερη θέση, δύσκολο. Τον επόμενος στόχο τον δήλωσε αμέσως με την επιστροφή του ο ΓΑΠ, «ποτέ ξανά συγκυβέρνηση με την δεξιά». Δηλαδή;

Όλοι γνωρίζουν ότι πρώτο κόμμα θα είναι η Νέα Δημοκρατία η οποία, αν δεν πάρει αυτοδυναμία, θα πάρει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Από τον ΣΥΡΙΖΑ, λογικά, δεν θα ζητήσει συγκυβέρνηση, ούτε από την Χ.Α. Ποιοι μένουν; Η Δημοκρατική Συμπαράταξη που έχει δηλώσει πολλάκις, «ότι με την δεξιά δεν θα συγκυβερνήσουν» . Τι θα γίνει τότε; Πάμε ξανά εκλογές αλλά αυτήν την φορά με απλή αναλογική. Και εδώ θα αρχίσει ο εφιάλτης.

Νέος στόχος της ευρύτερης αριστεράς και των λοιπών συγγενών της είναι η «εξαφάνιση» της κεντροδεξιάς παράταξης. Σταματώ εδώ.

Αυτό είναι ένα σενάριο που  πέρασε από το μυαλό μου, όχι τυχαία αλλά  βλέποντας κάποιες κινήσεις από την όλη αριστεροσοσιαλιστική παρέα, το οποίο σενάριο, αν έχει έτσι «γραφτεί» δεν χρειάζεται να πω ούτε την συνέχεια ούτε τις συνέπειες. Ένα μόνο θα πω.

Ότι η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας είναι επιβεβλημένη, διότι το «συγγνώμη έκανα λάθος» για δεύτερη φορά, δεν θα ξανά υπάρξει. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού