Βασιλεία, Τατόι, καταλήψεις και ΣΥΡΙΖΑ
Γράφει ο Αντώνης Πανούτσος
Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης σκοπεύει στην παλινόρθωση της βασιλείας είχε τα συνηθισμένα προβλήματα με τη λογική που περιμένει ο πολίτης από το συγκεκριμένο κόμμα.
«Το Τατόι αποτελεί κτήμα του ελληνικού λαού, που πλήρωσε γι’ αυτόν τον λόγο αδρά αποζημίωση στην τέως βασιλική οικογένεια, η οποία -ως γνωστόν- είχε προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Ελλάδας». Πώς γίνεται κάποιος να έχει πληρωθεί αδρά αλλά να προσφεύγει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για να ακυρώσει τη συμφωνία, ακόμα και στην Κουμουνδούρου θα έχουν πρόβλημα να το εξηγήσουν. Το εξοργιστικό με το Τατόι είναι το πώς 20 χρόνια μετά την απόκτησή του από το Δημόσιο παρέμεινε ανεκμετάλλευτο.
Από το Τατόι μέχρι το Φαληρικό Μέτωπο και το Πυριτιδοποιείο, το Δημόσιο είναι ιδιοκτήτης εκτάσεων και ακινήτων που έχουν κόστος φύλαξης, ρημάζουν και περνάν από τη μία κυβέρνηση στην άλλη σαν τα κεντητά μέσα στις κασέλες που οι μάνες έδιναν στον γάμο στις κόρες. Μέχρι να τα φάει ο σκόρος. Το μόνο που συμβαίνει είναι κάποιος καινούργιος πρωθυπουργός να ασχοληθεί περιστασιακά μαζί τους. Οπως είχε κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου όταν είχε φέρει τον Ισπανό αρχιτέκτονα Ζοζέ Ασεμπίγιο για να επιθεωρήσει τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Φαλήρου το 2009. Και φυσικά να μη γίνει τίποτα.
Για την αξιοποίηση των δημοσίων κτιρίων το κράτος πρέπει επίσης να ξεφύγει από την ομηρία που διάφορες αντιεξουσιαστικές ομάδες έχουν επιβάλει. Στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης υπήρχε ένας υπό κατάληψη χώρος που ονομαζόταν «Στέκι στο Βιολογικό». Η σύγκλητος του πανεπιστημίου αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον χώρο για βιβλιοθήκη. Χρειάστηκε η προστασία της αστυνομίας για να ξεκινήσουν οι εργασίες. Μια αστυνομία που όχι μόνο έπρεπε να επιτηρεί τις εργασίες για να αποφευχθεί επέμβαση των αντιεξουσιαστών αλλά και να απολογείται σε καθηγητές του ΑΠΘ που για να πουλήσουν προστασία στους καταληψίες πήγαν για να ζητήσουν τον λόγο από τους αστυνομικούς επειδή «η παρουσία τους ντροπιάζει το ίδρυμα». Οχι οι κουκουλοφόροι που επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους αλλά οι δυνάμεις της τάξης της συντεταγμένης πολιτείας που νόμιμα εκλήθησαν από την πρυτανεία.
Το παράδειγμα με τις καταλήψεις σε δημόσιους χώρους δεν είναι φυσικά αποκλειστικότητα του ΑΠΘ. Θυμάμαι, όταν είχα ρωτήσει γιατί δεν προχωράει η ανάπλαση του Πάρκου Τρίτση, η απάντηση να είναι ότι μπορεί να ενοχληθεί μια αντιεξουσιαστική ομάδα που έχει αποφασίσει ότι θα στεγάζεται στο Πάρκο. Η αξιοποίηση μπορεί να γίνει φτάνει να υπάρχει η διάθεση να αναληφθεί το πολιτικό κόστος.
