Το ηθικό απέναντι στο αποτελεσματικό

Γράφει ο Αγκιτάτορας

Να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, σχετικά με τα 150 ευρώ που θα δοθούν σε όσους νέους εμβολιαστούν.

Φυσικά και υπάρχει ένα τεράστιο ηθικό κομμάτι, που αφορά διαχρονικά ολόκληρη την κοινωνία, το επίπεδο παιδείας ,τις αρχές και τις αξίες μας για τις οποίες δεν ευθύνεται μόνο το πολιτικό μεταπολιτευτικό σύστημα. Κυρίως ευθυνόμαστε όλοι μας που εκθρέψαμε, ανεχτήκαμε, συντηρήσαμε επί δεκαετίες αυτές τις νοοτροπίες.

Από την άλλη, η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι να επιτυγχάνεται το αποτέλεσμα. Τη δεδομένη στιγμή και μπροστά στο φόβο εξάπλωσης των πολύ μεταδοτικών νέων μεταλλάξεων του κορωνοϊού, προτεραιότητα είναι να δημιουργηθεί το ταχύτερο η υγειονομική ασπίδα που μόνο ο μαζικός εμβολιασμός μπορεί να πετύχει.

Όσο κι αν θέλαμε να επικεντρωθούμε στον ηθικοπλαστικό ρόλο της εξουσίας, προέχει το χρέος του κράτους απέναντι στην ασφάλεια των πολιτών κα την απρόσκοπτη παραγωγική δραστηριότητα. Στο βαθμό που κάποιοι χρειάζονται μέχρι και οικονομικό κίνητρο για να πράξουν το καθήκον τους, ας βάλουμε μπροστά το άμεσο κοινό καλό, το συλλογικό συμφέρον κι ας ανεχτούμε αυτό με το οποίο ηθικά διαφωνούμε.

Ίσως βέβαια να ήταν ακόμη πιο ουσιαστική μια προσπάθεια και σχετική κινητροδότηση για να πεισθούν οι ηλικιωμένοι που αποφεύγουν τον εμβολιασμό. Άλλωστε κυρίως για τη δική τους προστασία από πιθανή μετάδοση, γίνεται η καμπάνια για τους νέους. Για να μη γεμίσουν οι εντατικές με αδύναμους οργανισμούς κι αυξηθούν εκθετικά οι θάνατοι.

Αν το κράτος επιθυμεί να δείξει το δίκαιο πρόσωπο της που δεν χρειάζεται να “δωροδοκεί” για να προστατέψει κάποιος τον εαυτό του και τους γύρω του, που γενικότερα δεν ανέχεται την ευνοιοκρατία σε όλα τα επίπεδα, μπορεί να το αποδείξει σε μια σειρά σημαντικών πολιτικών ζητημάτων. Θεσμικών, δομικών για τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος και τη σχέση του με τον πολίτη.