Το  «ασημένιο βέλος», καρφώθηκε στη καρδιά μας

Γράφει ο Απόστολος Τσιμογιάννης, Υποστράτηγος ε.α.

Το «τρενάκι του τρόμου», όπως το αποκάλεσε κάποιος απελπισμένος πατέρας, ξεκίνησε το τελευταίο ταξίδι του, φορτωμένο με τις χαρούμενες φωνές νέων, όμορφων κοριτσιών και αγοριών, που ανέμελα γύριζαν πίσω στις σπουδές τους μετά από μια τριήμερη ανάπαυλα.

Έδωσαν τη τελευταία αγκαλιά στους γονείς τους, έριξαν το backpack στον ώμο και ανέβηκαν στο τρένο. Μη ξεχνάτε να αγκαλιάζεται όσο πιο συχνά τα παιδιά σας .

«Πάρε με όταν φθάσεις», η τελευταία προτροπή, της πάντα ανήσυχης Ελληνίδας μάνας.

Δυστυχώς για αρκετούς απ’ αυτούς η μοίρα είχε άλλα σχέδια…

Εκεί στη κοιλάδα των Τεμπών, διαδραματιζόταν, λίγες ώρες αργότερα, μια ακόμα τραγωδία. Και μετά, σιωπή. Όπως πάντα, δεκάδες ερωτηματικά και απορίες. Τι , πώς, γιατί, ποιος, ίσως, μήπως…

Είναι μέρες τώρα που το στομάχι μας είναι σφιγμένο, ειδικά σε όσους είμαστε γονείς και αναλογιζόμαστε, πόσες φορές , το παιδί μας είχε μπει στο ίδιο τρενάκι, αλλά από θαύμα έφθασε στο προορισμό του.

Ύστερα ατελείωτες συζητήσεις, από ξερόλες δημοσιογράφους, πρώην και νυν ειδικούς(?) , φαντασιόπληκτους πολίτες και ιδεοληπτικούς συνδικαλιστές. Όσο για τους πολιτικούς, ισχύουν όλοι οι παραπάνω επιθετικοί προσδιορισμοί και ακόμα περισσότεροι.

Αναρωτιέμαι, μήπως το σύστημα παρακολούθησης Predator, θα μπορούσε να έχει εγκατασταθεί στα κινητά των μηχανοδηγών; Ίσως έτσι να είχαμε αποφύγει το τραγικό δυστύχημα, αφού επι 12 λεπτά και 25 χλμ, τα δύο τρένα κινούνταν το ένα αντίθετα στο άλλο και κανείς δεν είχε καταλάβει κάτι.(κακόγουστο… αστείο)

Αναρωτιέμαι, γιατί μετά τη καταλήστευση του ΟΣΕ από πολιτικούς, στελέχη, ορισμένους εργαζόμενους και συνδικαλιστές, η εταιρία διασπάστηκε στα τρία, για να πωληθεί μόνο το κομμάτι που θα απέφερε κέρδη; Υπήρχε συνεργασία μεταξύ τους ή υπονόμευαν η μία την άλλη; 

Αναρωτιέμαι, αν και πώς αναπληρώθηκαν, εκατοντάδες έμπειροι τεχνικοί και εξειδικευμένοι εργαζόμενοι που με τη διάσπαση του ΟΣΕ, συνταξιοδοτήθηκαν ή μετατάχθηκαν. Άραγε τι έγινε εκείνη η συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία τους; 

Αναρωτιέμαι, πως είναι δυνατόν ένας πρώην αχθοφόρος,  χωρίς να έχει βιωματική εικόνα της κίνησης του τρένου και των καθημερινών αντιξοοτήτων, να τοποθετείται σταθμάρχης σε κομβικό σταθμό ; Έστω και αν έχει περάσει τη τυπική εκπαίδευση.

Από μια στιχομυθία μεταξύ μηχανοδηγού και σταθμάρχη, που διέρρευσε, καταλαβαίνει κάποιος, ότι όλα λειτουργούσαν ως ρουτίνα, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει πολύ συχνά. Φεύγανε με κόκκινο, χωρίς να τους κάνει εντύπωση.

Αναρωτιέμαι, γιατί δεν υπήρχε εναλλακτική δικλείδα ασφαλείας, όχι μια αλλά δύο, ώστε να ελαχιστοποιηθούν ή αποφευχθούν τα τυχόν ανθρώπινα λάθη.

Αναρωτιέμαι, ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί που για χρόνια καταδυναστεύουν και καθυστερούν τη πρόοδο αυτού του τόπου και των φορέων κοινής ωφέλειας; Είμαι σίγουρος ότι μεταξύ αυτών είναι και κάποιοι, που σήμερα δείχνουν με το δάκτυλο τους υπεύθυνους.

Ποιος ήταν άραγε ο ρόλος των αναδόχων/εργολάβων και με ποιους τρόπους καθυστερούσαν την υλοποίηση των έργων;

Αναρωτιέμαι, για το διαχρονικό ρόλο των σωματείων εργαζομένων, τεχνικών κ.λ.π, . Είχαν πάντα θετική ατζέντα , όπως διατείνονται εσχάτως ή έπαιζαν ένα ρόλο «δούρειου ίππου»;

Αναρωτιέμαι, γιατί η ίδια η Hellenic train, δεν είχε διακόψει τα δρομολόγια , αφού δεν πληρούνταν οι όροι ασφαλούς μεταφοράς των ταξιδιωτών;

Αναρωτιέμαι, ποιος ο ρόλος της Ρυθμιστικής αρχής σιδηροδρόμων και γιατί μέχρι σήμερα μένει στο απυρόβλητο;

Αναρωτιέμαι , αν και πως θα προχωρήσει το μακρόπνοο όραμα της «σιδηροδρομικής Εγνατίας», από Θεσσαλονίκη- Αλεξανδρούπολη- Ορμένιο- Μπουργκάς, που υποστηρίζει η κυβέρνηση και οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, ως παράκαμψη των Στενών; Εξακολουθεί, άραγε, να υπάρχει η ανάλογη εμπιστοσύνη στην υλοποίηση ενός τέτοιου εμβληματικού έργου, που θα έδινε τεράστια ώθηση στην Ελληνική οικονομία και θα ενδυνάμωνε την άμυνα της χώρας ;

Αναρωτιέμαι, αν μπορεί αξιόπιστα πλέον να αναπτυχθεί ο μεταφορικός – εμπορευματικός τομέας των Logistics, κάτι που τα τελευταία χρόνια έχει παρουσιάσει ιδιαίτερη άνθηση και ενδιαφέρον επενδύσεων σε ανάλογες υποδομές, καθώς η χώρα μας διεκδικεί τη πρωτιά ενός Μεσογειακού- Διαβαλκανικού, logistics hub ;

Αναρωτιέμαι, πως θα προστατέψουμε τη συνεχώς μειούμενη και απογοητευμένη νεολαία μας, πως θα της δώσουμε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, πως θα αμβλύνουμε τις αγωνίες της και θα δυναμώσουμε τις αντοχές της ;

Αναρωτιέμαι, πώς είναι δυνατόν επι κυβερνήσεως ΝΔ, να υπάρχει περιφερειακός δντής ή επιθεωρητής του ΟΣΕ, που να είναι πασόκος… και γιατρός που δίνει αναρρωτική άδεια, έτσι φιλικά, επειδή κάποιος το ζήτησε; Που ήταν ο αρμόδιος… οικογενειακός γιατρός; Ήταν όλοι εμβολιασμένοι ; (κι’ άλλο… κακόγουστο αστείο).

Αναρωτιέμαι τέλος, γιατί το 112, δεν έστελνε καθημερινά μηνύματα στους ταξιδιώτες ότι πιθανόν να κινδυνεύουν από σύγκρουση με άλλο τρένο; (τρίτΟΣΕ το κακό με τα … αστεία) 

Ήταν θαύμα και όχι τύχη, είπε ο 28χρονος διασωθείς Στέργιος.