Το 67,7 τα εκατό!
Γράφει ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης, συγγραφέας
Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού.
Δηλαδή, στο τέλος της ημέρας κάποιος πρέπει να κυβερνήσει τη χώρα.
Μας αρέσει, δεν μας αρέσει!
Απεχθάνομαι τα σενάρια συνομωσίας, τα εκβιαστικά διλήμματα, το Λουδοβίκειο “apre moi le deluge”, αλλά βλέποντας χθές τηλεόραση τους πολιτικούς αρχηγούς και διαβάζοντας τη δημοσκόπηση της GPO, δεν μπόρεσα παρά να αναρωτηθώ:
Εντάξει, να τον διώξουμε τον…Κούλη.
Γιατί;
Γιατί το λέει η δημοσκόπηση της GPO.
Σύμφωνα με την οποία το 67.7% πιστεύει ότι η κυβέρνηση έχει απωλέσει τη…νομιμοποίηση της!
Αρα, δεν τον εμπιστευόμαστε, δηλαδή το 67,7 τα εκατό δεν τον εμπιστεύεται.
Γιατί δεν τον εμπιστεύεται;
Γιατί συγκαλύπτει τους λαθρέμπορους (από τους οποίους προφανώς τα άρπαζε, αλλιώς γιατί να τους καλύπτει;) που μετάφεραν ξυλόλιο και ευθύνεται για τη “δολοφονία” 57 ανθρώπων.
Μα μήπως πρέπει πρώτα να αποφανθεί η Δικαιοσύνη;
Δεν τη χρειαζόμαστε!
Μίλησε η Ζωή Κωνσταντοπούλου!
Μίλησαν οι Πλατείες!
Το επιβεβαιώνει η GPO.
Το λέει και η κα Καρυστιανού.
Δεν έχουμε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη.
Αλλωστε, η Κυβέρνηση του…Κούλη έχει “πιασμένους” και τους Δικαστές!
Μη χασομεράμε!
Προέχει να ρίξουμε τον …Κούλη.
Και πώς θα γίνει αυτό;
Πρέπει να πάμε σε εκλογές;
Γιατί δεν νομίζω κάποιοι να αναπωλούν σενάρια αποστασίας ή αλλαγές αρχηγού με τη μέθοδο…ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι πρόσφατος ο τρόπος που έφαγαν τον Κασσελάκη!
Ωραία!
Γίνονται, λοιπόν, εκλογές και τον ρίχνουμε τον Κούλη!
Πέφτει στο…18 τα εκατό!
Από την άλλη θρίαμβος!
Ο Ανδρουλάκης, ο Φάμελος, η Ζωή, ο Χαρίτσης, ο Βαρουφάκης, ο Βελόπουλος, όλοι μαζί, έχουν 160 βουλευτές!
Το βράδυ των εκλογών ξαναβλέπουμε τη Ζωή με σηκωμένη τη γροθιά μπροστά από τη Βουλή και από κάτω στην πλατεία να χορεύουν …Τσάμικο εκστασιασμένοι οι ….νικητές.
Πως το είπε ο Βαρουφάκης με ένα “ν”;
Να αποκτήσουμε, επιτέλους, αξιοπρέπεια και ανάσες ελευθερίας.
Μετά;
Τι μετά;
Μετά θα κληθούν από τον Πρόεδρο Τασούλα, οι έχοντες την πλειοψηφία, να σχηματίσουν προοδευτική κυβέρνηση;
Ετσι γίνεται στις δημοκρατίες.
Κυβερνούν οι πλειοψηφίες!
Δηλαδή θα συμφωνήσουν να κάνουν κυβέρνηση…εθνικής σωτηρίας ο Ανδρουλάκης, ο Φάμελος, η Ζωή, ο Χαρίτσης, ο Βαρουφάκης, ο Βελόπουλος. Ο Κουτσούμπας δεν συμμετέχει σε τέτοιες κυβερνήσεις.
Μια κυβέρνηση με …προοδευτικό πρόσημο!
Αυτό δεν θέλουν;
Γιατί ντρέπονται να το ομολογήσουν;
Κάπου εδώ, όμως, αρχίζουν τα δύσκολα!
Ποιος θα είναι πρωθυπουργός;
Ο Ανδρουλάκης, ο Φάμελος, η Ζωή, ο Χαρίτσης;
Rotation Πρωθυπουργού δεν προβλέπει το Σύνταγμα, ούτε…Συλλογική Πρωθυπουργία!
Η χώρα πρέπει να έχει πρωθυπουργό.
Πρέπει να μας πούν ποιον θα έχουν πρωθυπουργό!
Μια λύση είναι να καλέσουν τον…άχαστο που γεννιέται κάθε εκατό χρόνια!
Εχει και εμπειρία από διαπραγματεύσεις 17 ωρών, έχει διδάξει και στο Harvard!
Yποθέτω ότι το πρώτο μέλημα της κυβέρνησης με…προοδευτικό πρόσημο θα είναι να οδηγήσει τον Κούλη στο Ειδικό Δικαστήριο.
Φαντάζομαι, ήδη, τη Ζωή με γουνάκι να παριστάνει τον Εισαγγελέα της Εδρας.
Για τους νεώτερους θυμίζω οτι ο πατέρας της ήταν Εισαγγελέας στο Ειδικό Δικαστήριο όπου παραπέμφθηκε ο Α. Παπανδρέου για το σκάνδαλο Κοσκωστά!
Στη συνέχεια θ’ αρχίσουν τα γνωστά επαναστατικά γυμνάσματα!
Σαν κι αυτά που είδαμε το πρώτο εξάμηνο της πρώτης φοράς Αριστερά, με ενισχυμένη δόση από Καμμένο!
Η Ζωή θα εγκαλέσει και τους Γερμανούς για τις κατοχικές επανορθώσεις, θα τους πάρει και τα …σώβρακα και με τα δις που εισρεύσουν στη χώρα, θα χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη!
Μα η Ζωή, ο Βαρουφάκης και πολλοί ΣΥΡΙΖΑίοι ήθελαν και θέλουν να επιστρέψουμε στη δραχμή;
Θα μου πείτε τώρα, ότι επιστροφή στη δραχμή, σημαίνει πραγματική πτώχευση;
Πτώχευση που θα μας κάνει να αναπωλούμε με…νοσταλγία τις ηρωϊκές εποχές που στηνόμασταν στις τράπεζες για 60 ευρώ!
Ελάτε τώρα, τι αξίζουν όλα αυτά, μπροστά στην αξιοπρέπεια και τις ανάσες ελευθερίας!
Μη μου πείτε ότι φαντασιώνομαι πράγματα;
Δεν θα το ‘λεγα!
Όμως, μήπως, τελικά, το αξίζουμε αυτό, ρε παιδί μου;
Να δικαιωθεί, επιτέλους, και εκείνο το έρμο “62 τα εκατό” που το 2015 ψήφισε “οχι” στο …Reforms for the Completion of the Current Programm and beyond και στο Preliminary Debt Sustainability Analysis και πήγε…κουβά!
Είναι κρίμα να πάνε χαμένοι τόσοι αγώνες..
Για να το σοβαρέψουμε.
Στις δημοκρατίες οι κυβερνήσεις εκλέγονται με ορίζοντα τετραετίας.
Οποιος θέλει να τις ανατρέψει, στο ενδιάμεσο, το Σύνταγμα προτείνει τρόπους.
Ενας εξ αυτών είναι η πρόταση μομφής που συζητείται στη Βουλή.
Αν η κυβέρνηση έχει λόγους να ζητήσει πρόωρη προσφυγή στις εκλογές, πάλι το Σύνταγμα ορίζει το πώς και το γιατί.
Σε κανένα άρθρο του Συντάγματος δεν αναφέρεται ότι τις κυβερνήσεις τις ανατρέπουν τα ευρήματα των εταιρειών δημοσκοπήσεων και οι μαζικές συγκεντρώσεις στις Πλατείες.
Στο Σύνταγμα του 1975 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε προσθέσει μια διάταξη σύμφωνα με την οποία ο ΠτΔ, αν διεπίστωνε δυσαρμονία μεταξύ κυβέρνησης και λαϊκού αισθήματος μπορούσε να προκαλέσει εκλογές.
Όμως, η διάταξη αυτή με τη Συνταγματική αναθεώρηση του 1985 απαλείφθηκε, όπως και όλες εκείνες που εκχωρούσαν κάποιες ουσιαστικές εξουσίες στον ΠτΔ.
Για να είναι ισχυρή η δημοκρατία πρέπει να αποδέχεσαι τους κανόνες και τις αποφάσεις της , ειδικά εκείνες με τις οποίες διαφωνείς.
Η δημοκρατία δεν είναι a la carte.
Ομως, πάντα πίστευα οτι ουδείς μπορεί να εμποδίσει ένα λαό να φέρει στην εξουσία εκείνους που θέλει.
Ακόμα και αν ο λαός θέλει να…αυτοκτονήσει, ουδείς μπορεί να τον αποτρέψει.
Μόλις στο δεύτερο χρόνο, από την Επανάσταση του 1821, ξεκινήσαμε έναν αδελφοκτόνο εμφύλιο;
Το 1920 εν τω μέσω της Μικρασιατικής Εκστρατείας, κάναμε εκλογές.
Μετά την ήττα του Αξονα στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και ενώ η Ευρώπη ανασυγκροτούνταν, εμείς ξεκινούσαμε έναν αιματηρό εμφύλιο.
Γιατί κάθε λαός έχει το δικαίωμα να επιλέγει τους ηγέτες που του αξίζουν.
Γιατί, όπως έχει πεί ο Τσώρτσιλ, η δημοκρατία είναι μεν ένα ατελές σύστημα διακυβέρνησης, αλλά είναι το καλύτερο από όσα άλλα δοκιμάστηκαν.
Αλλωστε κι ο ίδιος, μετά το θρίαμβο στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έχασε στις επόμενες εκλογές….
