Τα γεγονότα της δεκαετίας σε Ελλάδα και κόσμο

Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης, 

Το 2008 ήταν  χρονιά ορόσημο για τον δυτικό κόσμο, στις 15 Σεπτέμβριου σκάει η Lehman Brothers με αποτέλεσμα να ξεσπάσει παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.  Μετά από δύο μήνες στις 4 Νοεμβρίου 2008 εκλέγεται για πρώτη φορά πρόεδρος της Αμερικής ένας Αφροαμερικανός. Η αποστολή που αναλάμβανε ήταν πολύ δύσκολη . 

Το επόμενο έτος ήταν ένα έτος που η χώρα μας άρχισε να φαίνεται ότι δεν ήταν και τόσο υγιής οικονομικά και έπρεπε να πάρει μέτρα, αφού πριν από λίγους μήνες του 2008 είχαν ακολουθήσει τα «Δεκεμβριανά του 2008» με την δολοφονία του Γρηγορόπουλου.  Η Ελλάδα όμως δεν πήρε τα μέτρα που χρειαζόταν, η οικονομία και στο τέλος του έτους βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα έλλειμα που δεν πίστευε κανείς. Οι ευρωπαίοι ζητούσαν εξηγήσεις και καθώς ο χρόνος πίεζε το 2010  ο Γιώργος Παπανδρέου πάει στο ακριτικό και μαγευτικό Καστελόριζο και ανακοινώνει και επίσημα την ευρωπαϊκή βοήθεια, αλλά και του ΔΝΤ. 

Στις 5 Μαΐου 2010 το τραγικό περιστατικό της Marfin στιγματίζει το πρώτο μνημόνιο. Αλλά μέσα στην Βουλή έχει σταματήσει το ρολόι, το μνημόνιο περνάει και η Ελλάδα πρέπει να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις επώδυνες για μία Ελλάδα που είχε μάθει να ζει με δανεικά λεφτά και πίστευε σε μία αειφόρο ανάπτυξη που θα διαρκούσε για πάντα. 

Ο Παπανδρέου και η κυβέρνησή του αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα στην εφαρμογή του μνημονίου με αποκορύφωμα τον Νοέμβριο  του 2011 που πριν είχε απειλήσει και με δημοψήφισμα, αλλά δεν το έκανε γιατί υπήρξε οξεία αντίδραση από την Μέρκελ και τον Σαρκοζί. 

Αφού ο Παπανδρέου παραιτήθηκε ανέλαβε η κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΟΣΚ-ΝΔ και ΛΑΟΣ με  πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο. 

Το 2012 αφού είχαμε την κυβέρνηση συνεργασίας, τον Μάιο του ίδιου έτους είχαμε εθνικές εκλογές,  ήταν οι εκλογές που είδαμε την πτώση του δικομματισμού με τον ΣΥΡΙΖΑ να έρχεται δεύτερο κόμμα και την ΝΔ να λαμβάνει ένα ιστορικό χαμηλό ποσοστό στο 19%.  Κυβέρνηση δεν σχηματίστηκε με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθούν επαναληπτικές εκλογές, τότε τις εκλογές τις κερδίζει η Νέα Δημοκρατία και σχηματίζει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ,  οι άλλοτε εχθροί συγκυβερνούν για να σώσουν την Ελλάδα από το Grexit που ήταν όλοι έτοιμοι να πραγματοποιήσουν. 

Η Ελλάδα από το 2012 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2015 διχάζεται και χωρίζεται σε στρατόπεδα. Αυτοί που ήταν υποστηρικτές των μνημονίων και  της Ευρώπης ήταν κακοί και «Κουίσλινγκ», ενώ αυτοί που ήταν κατά ήταν «πατριώτες.»

Ο Αντώνης Σαμαράς δυόμισι χρόνια το πάλεψε και ήταν έτοιμος να δείξει ότι ήταν ο άνθρωπος που θα μας έβγαζε από την κρίση. Αλλά η Γερμανία και οι Ευρωπαίοι μετά το 2014 και τις ευρωεκλογές δεν τον βοήθησαν, γιατί έβλεπαν τον ΣΥΡΙΖΑ  να έρχεται και δεν ήθελαν να δώσουν τίποτα στον Σαμαρά. 

Τον Μάιο του 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά κερδίζει για πρώτη φορά εκλογές, ήταν οι ευρωεκλογές, και φαίνεται ότι στις επόμενες εκλογές θα είναι ο νικητής και  έτσι έγινε. Αφού δεν ψήφισε Πρόεδρο της Δημοκρατίας κέρδισε τις εκλογές τον Ιανουάριο του 2015. 

Η Αριστερά στην εξουσία για πρώτη φορά με την χώρα σε μνημόνιο. Η απειρία και οι λεονταρισμοί φάνηκαν το πρώτο εξάμηνο αφού δεν είχαν καμία εμπειρία από διακυβέρνηση. Αποκορύφωμα του 2015 το δημοψήφισμα που  ο Αλέξης Τσίπρας δίχασε την Ελλάδα. Ακόμη ένας διχασμός στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας. 

Παρά το δημοψήφισμα ο Τσίπρας υπογράφει μνημόνιο και προσπαθεί μετά τέσσερα χρόνια να κάνει στροφή στον ρεαλισμό. 

Τη θητεία του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί  να την θυμόμαστε για χρόνια, αλλά ο ίδιος ο Τσίπρας πήρε το ρίσκο με τις Πρέσπες και την συμφωνία των Πρεσπών, αλλά έβαλε και στο κάδρο της δικαιοσύνης τους πολιτικούς του αντιπάλους κάτι που δεν γίνεται σε μία δυτική δημοκρατία. 

Αφού περνούσε όλα τα μέτρα «μπετόν», έφτασε τον Αύγουστο του 2018 να πάει στην Ιθάκη να κηρύξει και τυπικά  την λήξη του μνημονίου.  

Το 2019 η Ελλάδα τον Ιανουάριο κυρώνει την Συμφωνία των Πρεσπών και μετά από έξι μήνες γίνονται εκλογές. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κερδίζει τις εκλογές και η Νέα  Δημοκρατία έρχεται ξανά στην κυβέρνηση.  

Εάν πρέπει κάτι να κρατήσουμε από την δεκαετία που φεύγει για την χώρα μας είναι ότι διχαστήκαμε, δεν θέλαμε να κάνουμε μεταρρυθμίσεις, δεν αντιμετωπίσαμε σωστά την πραγματικότητα και ότι πιστεύαμε σε έναν ελληνικό εξαιρετισμό  που όλοι μας χρωστάνε και δεν χρωστάμε σε κανέναν.  

Η Ελλάδα πρέπει να δει τις προκλήσεις της επόμενες δεκαετίας και να βρει λύσεις. Κανείς δεν θα μας περιμένει σε έναν ανταγωνιστικό και  εγωιστικό κόσμο που οι Μεγάλες Δυνάμεις έχουν ξανά επιρροή. 

Όλα αυτά είναι τα γεγονότα που στιγμάτισαν την Ελλάδα την δεκαετία που φεύγει. Στον κόσμο έγιναν παραπάνω γεγονότα που επηρέασαν δυνάμεις, άλλαξαν το status quo και κάποιοι έχασαν την επιρροή τους. 

Ο Ομπάμα εκλέγεται τον Νοέμβριο του 2008 με την κρίση των ενυπόθηκών  δανείων να βρίσκει την Αμερική σε κρίση. Δίνει εντολή στον τότε υπουργό οικονομίας να κόψει χρήμα με ένα γενναίο πακέτο χρημάτων. Η Αμερική με αυτό το πακέτο πατάει ξανά στα πόδια της μετά  από λίγο καιρό.  

Πριν από την επανεκλογή του το 2012 η Αραβική Άνοιξη το 2011 πιάνει την Αμερική εξ απήνης που λέει ότι είναι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που θα περάσουν, αλλά εκτίμησε λάθος . 

Ο Ομπάμα ξανά εκλέγεται  τον Νοέμβριο του 2012 και η Αραβική Άνοιξη είναι στον πρώτο χρόνο, ενώ η Συρία είναι στον πρώτο χρόνο  του πολέμου. Ο Ομπάμα που ήταν θιασώτης της ειρήνης στέλνει μόνο στρατεύματα στην Συρία, γιατί δεν ήθελε να εμπλακεί στον πόλεμο. 

Εκείνον τον χρόνο εκλέγεται ένας Σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας,   ο Φρανσουά Ολάντ που η γαλλική κοινωνία τον περίμενε κάτι σαν Μεσσία που θα άλλαζε την Γαλλία και η Γαλλία δεν θα ήταν ξανά ουρά  της Γερμανίας. Απέτυχε. 

Ενώ ο Συριακός εμφύλιος  ήταν σε εξέλιξη, στα πεδία μάχης της Συρίας  εμφανίζεται το Ισλαμικό Χαλιφάτο (IK) και βλέπουμε τα απάνθρωπα πράγματα που κάνει.      

Αποτέλεσμα όλων αυτών το Bataclan  τον Νοέμβριο του 2015 στην Γαλλία. Το Παρίσι, η πρωτεύουσα  του ευρωπαϊκού πολιτισμού δέχεται πλήγμα από την Τζιχαντιστική τρομοκρατία.  Ο Ευρωπαϊκός τρόπος ζωής και κουλτούρας δέχεται πλήγμα. 

Η Τζιχαντιστική τρομοκρατία πραγματοποιεί και άλλα χτυπήματα στην Νίκαια στην Γαλλική ριβιέρα τον Ιούλιο του 2016, πριν τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους η τρομοκρατία φτάνει και στην Γερμανία,  φορτηγό πέφτει πάνω σε χριστουγεννιάτικη αγορά.

Η Ευρώπη αδυνατεί να βρει λύση σε αυτό το θέμα, αν και αυστηροποίησε τους ελέγχους σε λιμάνια, σε αεροδρόμια  και όχι μόνο. 

Επίσης, η τρομοκρατία του IK  έφτασε και στο Βέλγιο στο Ζάβεντεμ. 

Το 2016 μπορούμε να πούμε ότι  ήταν ένα έτος που ταρακούνησε συθέμελα το status quo της υφηλίου. 

Αρχή  ήταν το Brexit,   η Βρετανία αποφασίζει να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή οικογένεια. Ο λαϊκισμός κάνει δειλά-δειλά την εμφάνισή του.  

Ακολουθεί η απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία που Ερντογάν το βρίσκει ως αφορμή και καθαρίζει όλους τους αντικαθεστωτικούς από όλα τα σώματα της τουρκικής κοινωνίας. 

Το απόγειο του λαϊκισμού ήταν η εκλογή Τραμπ τον Νοέμρβιο του 2016, ένας πλούσιος  και αλλοπρόσαλλος άνθρωπος στην καρέκλα της Αμερικής και της υφηλίου. 

Το 2017 μπαίνει με την ορκωμοσία του Τραμπ και μετά από τρεισήμισι χρόνια βλέπουμε συνέχεια αλλοπρόσαλλες κινήσεις, κινήσεις πανικού και όχι ουσίας. Κυνήγι σε ότι δεν του αρέσει, στην δικαιοσύνη, στα μέσα ενημέρωσης, στους αντιπάλους του και όχι μόνο. 

Θιασώτης του απομονωτισμού και όχι του εμπορίου επιβάλει δασμούς στην Κίνα, δεν επικυρώνει την TTIP και αποσύρει την Αμερική από την συμφωνία των Παρισίων για το κλίμα, ακυρώνει στην συμφωνία που έχει πετύχει ο Ομπάμα με  το Ιράν και βγάζει επίσης την Αμερική από την συμφωνία από τα πυρηνικά μέσου βεληνεκούς που είχε υπογράψει η Αμερική με τη Ρωσία στον Ψυχρό Πόλεμο. 

Ότι διατηρούσε τις ισορροπίες ο Τραμπ το αμφισβητούσε και το ακύρωνε. 

Το 2018 η Τουρκία έχει εκλογές, ο Ερντογάν τις κερδίζει και γίνεται πρόεδρος της Τουρκίας αφού είχε κάνει κάποιες αλλαγές με το δημοψήφισμα του  2017 που δεν ήταν και τόσο έγκυρο. 

Το 2017 ο Μακρόν βάζει ένα τέλος στον λαϊκισμό, η Λεπέν χάνει και η Γαλλία έχει πρόεδρο φιλοευρωπαϊστή και ευρωατλαντιστή. 

Εκλογές  το 2017 είχε και η Γερμανία, τις ξανακέρδισε η Μέρκελ, αλλά δεν είναι τόσο δυνατή  όσο ήταν πριν από χρόνια. Το SPD πήρε το ιστορικό χαμηλό και η AfD μπήκε για πρώτη φορά στο κοινοβούλιο. 

Το 2019 είχε ευρωεκλογές που η Ευρώπη άντεξε απέναντι στον λαϊκισμό και έδειξε ότι πρέπει να επιτεθείς στο θηρίο και  όχι να περιμένεις να σε κατασπαράξει. 

Επίσης, η παραπομπή του Τραμπ είναι το μεγάλο γεγονός της χρονιάς που φεύγει. Ο Τραμπ μπορεί να έχει την γερουσία, αλλά το στίγμα του Impeachment θα ακολουθεί την προεδρία του. 

Η νίκη του Boris Jonson είναι και αυτό ένα σημαντικό γεγονός. Η Βρετανία αποφάσισε να βάλει ένα τέλος στον ατέρμονο κύκλο του Brexit. Τα αποτελέσματα του διαζυγίου θα φανούν στον χρόνο.  

Ο Avenger της σοσιαλδημοκρατίας  ήταν ο Πέδρο Σάντσεθ, μίλησε σοσιαλιστικά και κέρδισε  δύο εκλογές, αλλά το Καταλανικό δεν τον άφησε να βρει πλειοψηφία. 

Τι μάθαμε από αυτή την δεκαετία στα διεθνή; Γίναμε πιο σοφοί στο πως λειτουργούν οι παγκόσμιες δυνάμεις, η ΕΕ εμφάνισε τα προβλήματα της και  ήρθε ξανά στο προσκήνιο η συζήτηση για μία βαθύτερη ενοποίηση. Είδαμε την τρομοκρατία και στην Ευρώπη και έναν πλούσιο στον Λευκό Οίκο. 

Η επόμενη δεκαετία θα πρέπει να βρει τον κόσμο να έχει αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή, η Ευρώπη να μετασχηματιστεί σε παράγοντες όπως η βιομηχανία, η ψηφιακή εποχή και να είναι έτοιμη να μιλάει για το spill-over την υπερχείλιση  προς μία πιο ενοποιημένη ένωση. 

Οι προκλήσεις είναι εδώ και περιμένουν. 

Καλή χρονιά!!!!