Τα εκλογικά “παράδοξα” στο Δήμο Θεσσαλονίκης

Γράφει ο Αγκιτάτορας

Μετά από 9 χρόνια διοίκησης Μπουτάρη, ο Δήμος Θεσσαλονίκης ψάχνει την επόμενη σε μια πλειάδα συνδυασμών. Από επίδοξους επιγόνους του προηγούμενου δημάρχου έως μια ατελείωτη σειρά κεντροδεξιών υποψηφίων. Κι  έτσι συναντούμε ένα διπλό παράδοξο.

Ο συνδυασμός Μπουτάρη δεν κράτησε τη συνοχή του. Κατακερματίστηκε στα εξ ων συνετέθη. Φιλελεύθεροι πολίτες που τώρα συνασπίζονται με τον υποψήφιο της ΝΔ, Νίκο Ταχιάο και κάποιοι άλλοι με τον Κωνσταντίνο Ζέρβα. Κεντροαριστεροί πολίτες που κατευθύνονται προς τον Βούγια, πολύ λιγότερο προς την κυβερνητική Νοτοπούλου ή μικρότερους συνδυασμούς. Η θνησιγενής κατάληξη τής εν ενεργεία πλειοψηφικής παράταξης, λοιπόν αποτελεί το πρώτο “παράδοξο”.

Η απλή αναλογική δημιουργεί νέα, ιδιαίτερα δεδομένα. Ο Ταχιάος ως πρώτος και με ένα ποσοστό γύρω από το 25%, διαθέτει το προβάδισμα για την τελική επικράτηση. Ειδικά αν στο 2ο γύρο τον ακολουθήσει η εκλεκτή του ΣΥΡΙΖΑ. Το πιο συναινετικό προφίλ του Ταχιάου, σε συνδυασμό με οργή των Μακεδόνων για τη συμφωνία των Πρεσπών, θα κάνουν την εκλογή του σχεδόν σίγουρη.

Κι εδώ έρχεται το δεύτερο παράδοξο. Η “διάσπαση” της Κεντροδεξιάς. Βέβαια υπό συνθήκες μπορεί να αποδειχτεί και ευεργετική. Περιορίζονται οι απώλειες προς τη Χρυσή Αυγή και λόγω του νέου εκλογικού συστήματος η πλειοψηφία θα γέρνει σαφώς προς τα Δεξιά.

Ήδη φαίνεται ότι οι συγκεκριμένοι συνδυασμοί θα αγγίξουν το 50% και πιθανότατα θα το ξεπεράσουν. Ένας λόγος παραπάνω για να θεωρήσουμε ότι στα πλαίσια της μετεκλογικής συνεργασίας θα υπάρξουν ασφαλιστικές δικλείδες ώστε να αποφευχθούν πολλά από τα κατά καιρούς ατοπήματα επί Μπουτάρη.