Συνδικαλιστική “δημοκρατία”!

Γράφει ο Αγκιτάτορας

Καλά όλα τα άλλα, μα αυτή η αντίδραση των συνδικαλιστών για το 50+1 στις ψηφοφορίες για την κήρυξη μιας απεργίας, δεν αντέχεται.

Να μας τρελαίνουν ολημερίς για την προοδευτικότητα και το δημοκρατικό τους αίσθημα και την κρίσιμη στιγμή, που θίγεται η εξουσία τους, να επιθυμούν μια περίκλειστη εκδοχή της δημοκρατίας. Μια δημοκρατία για τους εκλεκτούς που ξέρουν καλύτερα και υπερασπίζονται τα, συχνά κακώς, κεκτημένα άλλων εποχών κι όχι τα πραγματικά δικαιώματα των εργαζομένων, ούτε βέβαια την καλύτερη προοπτική τους σε έναν κόσμο και μια οικονομία που αλλάζει ταχύτατα.

Τα δε επιχειρήματα τους είναι ακόμη πιο παλαιολιθικά κι από τις ίδιες τις απόψεις τους. Κάτι ψελλίζουν για τη δυσκολία επαφής με τον ψηφιακό κόσμο και την αξιοπιστία των σχετικών μέσων. Σε έναν κόσμο που οι ηλεκτρονικά αναλφαβητοι εκλείπουν και η χρήση ανάλογων εφαρμογών χρησιμοποιείται και σε πιο μαζικές διαδικασίες.

Δυσανασχετούν για το 50+1. Στις εκλογές λένε ψηφίζουν λιγότεροι. Στις εθνικές η συμμετοχή κινείται σταθερά από 60-70%. Μόνο στις αυτοδιοικητικές το ποσοστό πέφτει τοπικά κάτω από 50% αλλά η αντιπαραβολή είναι τουλάχιστον ατυχής γιατί εκεί δεν δίνεται δυνατότητα ηλεκτρονικής συμμετοχής.

Προφάσεις εν αμαρτίες. Το ζητούμενο τους δεν είναι άλλο από την περιχαράκωση και τον εγκλωβισμό των εργαζομένων σε έναν κόσμο όπου κάποιοι γνωρίζουν καλύτερα για αυτούς. Μόνο που αυτός ο κόσμος δεν υπάρχει πια.