Πολιτικός κλόουν

Γράφει ο Διονύσης Κ. Καραχάλιος

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτική Φιλοσοφία (Σορβόννη – Πανεπιστήμιο Paris I). Η διδακτορική του διατριβή (1995) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών είχε ως αντικείμενο τα πολιτικά κόμματα της περιόδου 1974-1985 και την ενσωμάτωσή τους στο νομικο – πολιτικό θεσμικό σύστημα της περιόδου. Είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ στο αντικείμενο «Πολιτική Ανάλυση: Κόμματα και Πολιτική Συμπεριφορά»… 

Ποιος είναι ο αυτός ο λαμπρός τιτλούχος, που διδάσκει σήμερα «Πολιτική Συμπεριφορά» (!) στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο και, επί πλέον, είναι πρώην υπουργός και εν ενεργεία βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ;

Είναι ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, αυτός που αποκάλεσε «Πισπιρίγκου της Παιδείας» τη Νίκη Κεραμέως, επειδή, προφανώς, δεν του αρέσει το νομοσχέδιο  για την Ανωτάτη Παιδεία που κατέθεσε στην Βουλή η υπουργός Παιδείας!…

Το ότι ο «φιλόσοφος», «καθηγητής» και «πολιτικός άνδρας» παρά τω Τσίπρα έσπευσε να διαγράψει το σχόλιό του, να παραδεχθεί ότι ήταν «ξεκάθαρα άστοχο» και να ζητήσει εσπευσμένα συγγνώμη δεν μειώνει ούτε στο ελάχιστο το ατόπημά του… 

Τρίχες κατσαρές και αυγά μελάτα!…

Τι νόημα έχει η συγγνώμη, όταν είναι συνέπεια μιας γενικευμένης κατακραυγής, την οποία ο διδάσκων «πολιτική συμπεριφορά» (!) ούτε που σκέφθηκε ότι μπορεί να προκαλέσει, καθώς αδυνατούσε να συγκρατήσει την κόπρο της γλώσσας του, που πλημμύρισε τον δημόσιο βίο με την αποφορά της;

Μόνον ένα ρυπογόνο πνευματικό εκχύλισμα, μια δυσώδης απόφυση σταλινοφασιστικής διανόησης, θα μπορούσε να επινοήσει και να εκφράσει μια τόσο χονδροειδή ανοησία, που υποδηλώνει, όμως, με τον πλέον διαυγή και κατηγορηματικό τρόπο, το ελλειμματικό μέγεθος της φαιάς ουσίας του εμπνευστή της… 

 

 Όλα αυτά, βέβαια, περιττεύουν, αν σκεφθούμε, ως οφείλουμε πρωτίστως να πράξουμε στο άκουσμα της αδιανόητης βερναρδικής βλακείας, ότι ο «άνθρωπος» είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και στενός συνεργάτης του Τσίπρα…

Τούτο σημαίνει ότι οι πνευματικοί του ορίζοντες φυλακίζονται υποχρεωτικά στα σκουριασμένα κάγκελα της αριστερόστροφης σκέψης…

Εκεί όπου η ελευθερία του πνεύματος εκλαμβάνεται ως αχαλίνωτη ασυδοσία, η πολιτική αντιπαράθεση ως πεδίο εκχυδαϊσμού των πάντων και η κριτική προς τον αντίπαλο ως ευκαιρία ξεδιάντροπης επίδειξης οργής και μίσους…

Τι άλλο άραγε να λένε ο Τσίπρας με τον Βερναρδάκη και κάποιους άλλους «ιδεολόγους» της ασύνορης ΣΥΡΙΖΑϊκής ανοησίας, τα ατελείωτα βράδια που προσπαθούν, εδώ και τρία ολόκληρα χρόνια, να καταλάβουν γιατί από τους θρόνους της εξουσίας βρέθηκαν στα έδρανα της αντιπολίτευσης, με αναιμικές έως ανύπαρκτες τις ελπίδες (ακόμη και για την δική τους υπερφίαλη αισιοδοξία) επιστροφής σ’ αυτήν;

Συμπλεγματικά κοάσματα, χυδαίοι χαρακτηρισμοί, βορβορώδεις προσωπικές επιθέσεις, χονδροκομμένες  ψευτομαγκιές … Αυτός περίπου θα είναι ο «πλούτος» της διαλεκτικής που αναπτύσσεται μεταξύ εκείνων, που σαν τον «φιλόσοφο» και «ακαδημαϊκό δάσκαλο» Βερναρδάκη δεν σκέπτονται πριν εκστομίσουν την δυσώδη χολή της μαύρης ψυχής τους…

Άραγε, αυτός ο ασήμαντος πολιτικός κλόουν θα έχει συνειδητοποιήσει το θλιβερό κατάντημα της ταραγμένης διανοίας του ή θα νομίζει ότι, με την βιαστική συγγνώμη που έντρομος πέταξε, μετά το αναίσχυντο διανόημά του, καθάρισε την ανύπαρκτη αξιοπρέπεια και την αξιολύπητη παρουσία του στην δημόσια σκηνή;

Μην παίρνετε όρκο!… Για ΣΥΡΙΖΑίο μιλάμε!… 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.