Ποιο συλλαλητήριο;

Γράφει η Μάνια Κρητικού

Κατανοώ την αμηχανία μίας αριστερο/δεξιάς κυβέρνησης που εξελέγη από μία πλατεία όταν αυτή η ίδια πλατεία στρέφεται εναντίον της, αλλά έχει και ο πανικός τα όρια του.

Μόνο που δεν έφτασαν σε σημείο να αναρωτηθούν…  “ποιο συλλαλητήριο;”!

Αν  θέλουμε να δούμε λίγο πιο ψύχραιμα τα πράγματα…

Φυσικά, δεν μαζεύτηκαν 140.000 πολίτες!
Δυστυχώς, όπως συμβαίνει σε όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, η αστυνομία λειτουργεί πλέον καθαρά κυβερνο/κομματικά και γελοιοποιείται!
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν είναι ότι, μπορεί τώρα να είναι ψυχή τε και σώματι η “αστυνομία του Τόσκα” αλλά θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά τον Τόσκα και θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να τους ξαναπάρουμε στα σοβαρά.

Λυπάμαι αλλά, ούτε 1,5 εκατομμύριο ήταν.
Προφανώς οι διοργανωτές στόχευαν σε άνω του ενός εκατομμυρίου διαδηλωτές, αλλά δεν νομίζω ότι το πέτυχαν.

Να ξεκαθαρίσουμε όμως κάτι.
Δεν μπορεί όταν γεμίζει η πλατεία (άνω και κάτω όπως έλεγαν τότε) “αγανακτισμένους” με κρεμάλες και λαϊκά δικαστήρια να πρόκειται για “λαοπλημμύρα” και να λέμε ότι “ο λαός μίλησε”, ενώ όταν γεμίζει η ίδια πλατεία (και οι γύρω δρόμοι!) μόλις 3 χρόνια μετά με Ελληνικές σημαίες, να μην τρέχει τίποτα γιατί ήταν “μειοψηφία γραφικών ακροδεξιών φασιστών”.
Αυτό δεν γίνεται!

Αυτό που επίσης δεν γίνεται, και λυπάμαι που το λέω, είναι να μαζευτεί μόνο τόσος κόσμος όταν πρόκειται για ένα τόσο σημαντικό θέμα.
Μην ξεχνάμε ότι η Αθήνα έχει 5 εκατομμύρια κατοίκους και μαζεύτηκαν διαδηλωτές από όλη την Ελλάδα.

Όχι! Δεν ήταν αποτυχημένο το συλλαλητήριο!
Αλλά, λόγω του θέματός του, δεν θα το έλεγα και τεράστια επιτυχία.
Το βέβαιο είναι ότι ήταν αρκετός ο κόσμος για να κάνει την κυβέρνηση να χάσει τον μπούσουλα και να γελοιοποιηθεί για άλλη μία φορά.

Ο Σαμαράς βρέθηκε στο συλλαλητήριο και…  δεν τον γιαούρτωσαν!
Ο Γεωργιάδης, ο αγαπημένος στόχος της κυβέρνησης, επίσης βρέθηκε στο συλλαλητήριο και κυκλοφόρησε μέσα στον κόσμο χωρίς πρόβλημα!
(αλήθεια, ο Τσίπρας μπορεί να βρεθεί σε -έστω- 140.000 πολίτες διαφόρων κομμάτων και κοινωνικών τάξεων;)

Ξαφνικά οι αριστεροί ξε-αγάπησαν και τον Μίκυ Θεοδωράκη.
Ξέρετε, αυτόν που είχε επισκεφθεί στο σπίτι του ο πρωθυπουργός Τσίπρας  χαρακτηρίζοντάς τον “πολεμιστή”.
Αυτόν που όπως είχε πει ο ίδιος, τον είχε επισκεφθεί και προεκλογικά για να του ζητήσει να συνεργαστούν.
Ε, αυτόν! Τον αποκαθήλωσαν, τον λοιδόρησαν και τον χαρακτήρισαν φιλοφασίστα!
Τι άλλο θα κάνουν μέσα στον πανικό τους πια;

Ίσως να μην την γλιτώσουμε και κάποια στιγμή όντως να αναρωτηθούν “ποιο συλλαλητήριο;”.

Ό,τι και να πουν όμως, η ουσία δεν αλλάζει.
Δεν έχουν την νομιμοποίηση να κλείσουν ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα με τον τρόπο που πάνε να το κλείσουν γιατί, άσχετα από το πόσοι ήταν στο συλλαλητήριο, σε καμία περίπτωση δεν δικαιούνται να θεωρούν ότι ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι πολίτες συμφωνούν μαζί τους!

Το συλλαλητήριο έγινε και η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε.
Το θέμα είναι σε ποια Ελλάδα θα κυβερνήσουν οι επόμενοι…