Πνιγμένοι στον λαϊκισμό τους 

Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης,

Η Ελλάδα μετά την 7η Ιουλίου έχει μετατραπεί σε μία χώρα που την κυβερνάει η βαθιά δεξιά και ίσως  πολύ πίσω ακόμη και στην δεκαετία του 50’ και του 60’, όπως ισχυρίζονται κάποιοι από τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Ερώτημα ποιοι ακόμη έλκονται από αυτήν την ρητορική; Πολλοί λίγοι ίσως και να είναι μειοψηφία μπροστά σε αυτούς που θέλουν να πάνε μπροστά.  Αλλά τόσα χρόνια δεν κάναμε καμία σοβαρή συζήτηση ούτε για την δεξιά ούτε για την αριστερά. Η αριστερά κληρονόμησε από μόνη της ότι έχει δίκιο επειδή ηττήθηκε στον εμφύλιο και η δεξιά προσπαθούσε να πετάξει και απαλλαχθεί από όλα τα σύνδρομα που είχε ή της είχαν φορτώσει. 

Η αριστερά μετά τον εμφύλιο και στον αντιδικτατορικό αγώνα  πρωτοστάτησε και νόμιζε ότι η ιστορία της ανήκει. Το Πολυτεχνείο αντί να γίνει μία επέτειος όπου κέρδισε η δημοκρατία, κατέληξε μετά από τόσα χρόνια να είναι ένα ετήσιο event για να μαζεύονται όλα τα «καλά παιδιά» και να κάνουν την γυμναστική τους. Μόνο πονοκέφαλο μάς άφησε πια το Πολυτεχνείο και όχι μία σωστή ανάμνηση για πρόοδο, μάθηση και γνώση. 

Η Ελλάδα γνώρισε και άλλη «ανυπακοή» το 2012 που όλοι ήταν στα κάγκελα για τα μνημόνια, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ  ήταν στους δρόμους και όλοι μαζί φώναζαν ότι η «χούντα δεν τελείωσε το ‘73». Όντως ιστορικά δεν τελείωσε το ‘73, αλλά το ‘73 ήταν η απαρχή του τέλους της, γιατί ο Παπαδόπουλος έφυγε και την θέση του πήρε ο Ιωαννίδης που οργάνωσε το πραξικόπημα στο Μακάριο και έγινε  η προδοσία της Κύπρου. 

Σήμερα ούτε νέο Πολυτεχνείου απειλείται να γίνει όπως λένε στον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ο Μητσοτάκης κυβερνάει αυταρχικά και δεξιά. Σε άλλο κράτος της Δύσης θα γινόταν αυτό που έγινε στην ΑΣΟΕΕ, αλλά εμείς εδώ προστατεύουμε και δίνουνε άλλοθι σε μία μετριοκρατία. 

Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πέσει στο 4% γιατί το 30% είναι βαρύ και πνίγεται από τον ίδιο τον λαϊκισμό του που νομίζει  ότι θα τον φέρει στην εξουσία. Αλλά οι μειοψηφίες και η μετριοκρατία δεν συγκινούν κανέναν. 

Επιστρέφει ο ΣΥΡΙΖΑ ξανά στην ταυτοτική αριστερά;