Όταν τα διαχρονικά κλισέ παίρνουν αξία

Γράφει ο Μιχάλης Λαμπρέλλης, απόφοιτος φιλοσοφικής Σχολής

Σχεδόν σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων χρόνων έχουμε ακούσει τη φράση “Πρόκειται για τις πιο κρίσιμες εκλογές της μεταπολίτευσης” να βγαίνει από τα χείλη διαφόρων πολιτικών και μή προσώπων.

Σε αυτές όμως τις εκλογές , το διαχρονικό προεκλογικό κλισε αποκτάει μία άλλη διάσταση, η οποία προέκυψε από την γνωστή συνταγή μπάχαλου που θέλησε να εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ και στον εκλογικό νόμο, όπως άλλωστε και σε όλους τους τομείς της πολιτικής ζωής. Η απλή αναλογική , μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές , έρχεται να δημιουργήσει προβλήματα και στην κεντρική πολιτική σκηνή, από τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν , με την ακυβερνησία να μοιάζει δυσκολοκατάβλητο εμπόδιο για μία χώρα που παλεύει σιγά-σιγά να σταθεί στα πόδια της μετά από περιπέτειες ετών

Μόνο ισχυροποίηση λοιπόν της Νέας Δημοκρατίας στις προσεχείς εκλογές μπορεί να δώσει στον χώρα πραγματικά στιβαρή κυβέρνηση. Ακόμη κι αν κάποιος είναι δύσπιστος με τις αυτοδύναμες κυβερνήσεις ,θα πρέπει να αναλογιστεί κατά τη γνώμη μου τις δυσκολίες συνεννόησης που προκύπτουν σε κυβέρνηση συνεργασίας και που μπορούν να οδηγήσουν ανά πάσα στιγμή σε νέες εκλογές με απλή αναλογική.

Όλοι θυμόμαστε άλλωστε τον Αντώνη Σαμαρά να περιγράφει τις δυσκολίες λήψης αποφάσεων την περίοδο της τρικομματικής κυβέρνησης. Επομένως, η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας απομακρύνει τον κίνδυνο νέων εκλογών με απλή αναλογική, τόσο άμεσα όσο και μεσοπρόθεσμα.

Η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση τετραετίας για να εφαρμόσει πρόγραμμα ευημερίας και ανάπτυξης και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει διαμηνύσει ότι και αυτοδύναμος ακόμα θα επιδιώξει τις μέγιστες δυνατές συναινέσεις .Αυτό όμως είναι καλό να γίνει με “λυμένα τα χέρια” και όχι με την απειλή να φτάσουμε και πάλι σε καταστάσεις της περιόδου 1989-1990 και του περιβόητου νόμου Κουτσόγιωργα.

Στις 7 Ιουλίου λοιπόν λέμε ΝΑΙ στη διακυβέρνηση της χώρας ,στηρίζοντας Νέα Δημοκρατία.