Οι εξελίξεις, ΔΕΝ περιμένουν…

Γράφει ο Νάσος Τσαγκανέλης

Ο Μιχάλης Σάλλας προειδοποιεί
ΚΑΙ ΚΑΛΕΙ
το πολιτικό και τραπεζικό
σύστημα ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ
τις ραγδαίες αλλαγές της εποχής
Επείγον θέμα απ’ το κράτος
και τις τράπεζες
να ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ ο ηρωισμός των μικρομεσαίων
που κράτησαν όρθια τη χώρα

Δημοφιλές ελληνικό σπορ το κομματικό σημαιάκι…
Εδώ, πολυκαρφιτσώνεται. Πετάει, από πέτο σε πέτο…
Στάμπα αναγνώρισης, από τον έναν στον άλλον…
Συνήθως, στοχοποιείται η αξία. Αντίπαλος, ο άξιος!
Στις κατάχλωμες μέρες μας… το μίσος,
η μοχθηρή ρετσινιά κάνουν θραύση… Σακατεύουν συνειδήσεις.
Ματώνουν ζωές. Ο φθόνος, η ιδιοτέλεια, η κολακεία είναι σήμερα οι δεσπόζουσες δυνάμεις.
Οι “δαίμονες της παρακμής”…

Οι “κυρίαρχες μικρότητες”.
Το “τσούρμο” των λιγουλάκηδων
ταρακούνησαν ή γκρέμισαν ότι μεγάλο υψώθηκε στον έρμο τόπο.
Που παραμένει υπό την κατοχή του αναγκαστικού δανεισμού.

Ένας που ξέρει όσο κανένας άλλος…
ότι ποτέ το χρήμα δεν κοιμάται είναι ο Μιχάλης Σάλλας.
Είναι αυτός, που ξεπέρασε το αξεπέραστο.
Που νίκησε τελικά τους αμφισβητίες…
Ότι θα κατάφερνε ποτέ το θαύμα της Τράπεζας Πειραιώς.
Ότι το “υποκατάστημα – τραπεζάκι” ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ τράπεζα ουρανοξύστης!
Πρώτη, στην Ελλάδα. Κορυφαίο κύρος στην Ευρώπη.

Ξαναφέρνω μπροστά μου την μεγάλη εικόνα που πληγώνει.
Ο μποξέρ βλέπει ποιος τον χτυπάει. Και αμύνεται…
Εδώ, τα χτυπήματα δεν φαίνονται.
Όλα, πισώπλατα.
Μετά από μακρά αποχή (δυστυχώς) ανέβηκε στο βήμα ο πρόεδρος του Lyktos Group Μιχάλης Σάλλας.
Είναι αυτός που με τρεις λέξεις δίνει το άθροισμα της οικονομίας.
ΠΙΣΤΩΣΗ, ΖΗΤΗΣΗ, ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ!

Θέμα της ομιλίας του στην ημερίδα του ινστιτούτου δημοσίων σχέσεων του Πάντειου Πανεπιστημίου, το εξής ερώτημα:
“Ελληνικές τράπεζες: Πυλώνας ανάπτυξης ή μεγάλος ασθενής;”.

Τα κρίσιμα σημεία που φωτογράφισε με στόχο το αύριο.

Πρώτον, δεν αρκεί για τις τράπεζες να επιστρέφουν στην κανονικότητα αν δεν προλάβουν τις ραγδαίες αλλαγές που τρέχουν στο τραπεζικό σύστημα.

Δεύτερον, το στοίχημα που οφείλουν να κερδίζουν οι τράπεζες είναι διπλό.
Εξυγίανση και ενίσχυση.
Και διοικήσεις με ισχυρές ειδικές δεξιότητες απέναντι στις σκληρές απαιτήσεις της νέας εποχής.

Τρίτον, τα “νεκρά δάνεια”. Τα όσα έγιναν δεν άγγιξαν τον πυρήνα της κρίσης.
Δεν βρήκαν την αυθεντική ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ανάμεσα στις τράπεζες και στους ανθρώπους που υπέστησαν τις βαριές συνέπειες της χρεοκοπίας.

Επιμένει στη δική του πρόταση.
Ενός ειδικού φορέα που θα συγγεντρώσει όλα τα υπό δίωξη δάνεια σε μια ενιαία πλατφόρμα που θα εξασφαλίζει:
Γρήγορο ξεκαθάρισμα.
Μικρότερο κόστος.

Η λύση εφαρμόστηκε έξω με επιτυχία.
Εδώ, χάθηκε η ευκαιρία στις χρονοβόρες και ατελέσφορες συζητήσεις.

Και τέταρτον και σοβαρότερο, το ανοιχτό θέμα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Υπογράμμισε: «Τόσο το τραπεζικό όσο και το πολιτικό σύστημα της χώρας χρωστά πολλά σε όλον αυτόν τον κόσμο που τον «αγκαλιάζει» ο τίτλος των μικρομεσαίων. Είναι η μικρή και μεσαία επιχείρηση, αυτή που συνέχισε σε όλη τη διάρκεια της κρίσης να δραστηριοποιείται εντός επικράτειας σε πολύ δύσκολες συνθήκες (υψηλή φορολογία, γραφειοκρατία κλπ), είναι η μεσαία τάξη εκείνη που κράτησε τις καταθέσεις της στο τραπεζικό σύστημα της χώρας το οποίο συνεχίζει να υπάρχει χάρη σε αυτήν».

Συνώνυμη λέξη της Ανάπτυξης, είναι η επένδυση.
Εκεί πρέπει να γίνει το ηλεκτροσόκ αφύπνισης της οικονομίας.
Να εκτιναχθεί κλίμα δημιουργίας.
Με συνεχείς δουλειές. Και ισχυρή αγορά!