Ο σύντροφος Πολάκης…

Γράφει ο Σωτήρης Χήνος

Ο σύντροφος Πολάκης βρήκε τρόπο να λυθεί το οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Θα κρατικοποιήσει τράπεζες. Το πως δεν μας το λέει, αλλά δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να μην το κάνει και όταν το κάνει θα είναι μέρα μεσημέρι. Γενικά δεν μας λένε ποτέ, πως θα πετύχουν τα αδύνατα… μετά απλά απολογούνται ότι υπήρξαν αφελείς.

Τι είναι μία τράπεζα; Ένας μυστηριώδης ύποπτος οργανισμός, που διοικείται από ανελέητους τοκογλύφους με στόχο να τρώει τα λεφτά μας; Πως λειτουργεί; Γιατί υπάρχει; Γιατί δεν τις κλείνουμε αφού κάνουν τόσο κακό; Προς αποφυγή τυχόν παρανοήσεων, οι τράπεζες είναι ο βασικός πυλώνας χρηματοδότησης μιας οικονομίας. Η ατμομηχανή μιας ανάπτυξης. Τι κάνουν; Στο απλό υπόδειγμα, συγκεντρώνουν το χρήμα της οικονομίας, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Και το χρήμα αυτό το αξιοποιούν.

Οι αποταμιεύσεις δεν πρέπει να μένουν στο μπαουλοντίβανο. Όχι μόνο για λόγους ασφάλειας, μην μας κλέψουν, αλλά και για λόγους ορθολογικής χρήσης τους. Στην οικονομία υπάρχουν αυτοί που έχουν περίσσευμα χρήματος και αυτοί που έχουν ανάγκη από χρήμα για επενδυτικούς ή/και καταναλωτικούς σκοπούς. Οι δεύτεροι επιθυμούν να δανειστούν χρήμα από τους πρώτους, προσφέροντας ένα αντίτιμο (τον τόκο) για τη διευκόλυνση. Πως τους βρίσκουν όμως; Παίρνουν σβάρνα τις γειτονιές και χτυπάνε τις πόρτες;

Οι τράπεζες αναλαμβάνουν αυτή τη διαμεσολάβηση. Συγκεντρώνουν το χρήμα από αυτούς που έχουν περίσσευμα και το δανείζουν σε αυτούς που το χρειάζονται προσέχοντας να μην το χάσουν κιόλας. Οι τράπεζες δεν έχουν δικά τους λεφτά. Διαχειρίζονται τα δικά μας. Τα δανείζουν, εισπράττουν έναν τόκο, μας δίνουν ένα μέρος του και το υπόλοιπο το κρατάνε για να καλύψουν τα έξοδά τους και να βγάλουν και ένα κέρδος. Οι τράπεζες, πέραν της συγκέντρωσης των χρημάτων, έχουν δύο πλεονεκτήματα:

1. Πληρώνουν καταρτισμένα στελέχη για τη σωστή αξιολόγηση των δανείων
2. Δανείζουν πολλές χιλιάδες ενδιαφερομένων.

Έτσι εκμεταλλεύονται τον νόμο των μεγάλων αριθμών. Αν χαθούν κάποια δάνεια, αντισταθμίζονται από τα υγιή. Εκτός και αν φουντάρει όλη η οικονομία. αυτό όμως είναι άλλο ζήτημα προς συζήτηση.

Τι θα βοηθούσε μία κρατική τράπεζα; Οι αφελείς θεωρούν ότι θα ανοίξει τα πουγγιά της και θα μοιράζει επιδόματα. Φαντάζομαι οι καταθέτες αυτής της τράπεζας, δεν θα είναι πολύ χαρούμενοι με ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Οι πιο προσγειωμένοι αφελείς, θεωρούν ότι θα χρηματοδοτεί τομείς της οικονομίας με ενδιαφέρον, που σήμερα δεν κάνουν οι ιδιωτικές τράπεζες. Θα μου έκανε εντύπωση, διορισμένα κομματικά στελέχη να αναγνωρίζουν τους τομείς ενδιαφέροντος καλύτερα από σπουδαγμένα παιδιά που για να διοριστούν περνάνε 32 συνεντεύξεις.

Και γιατί μία ιδιωτική τράπεζα να μην χρηματοδοτεί το μέλλον; Για να χάσει τα δάνεια; Να έχει ζημίες;! Υπάρχει το επιχείρημα περιπτώσεων δανειοδότησης “συμφερόντων” με μη επαρκή κριτήρια. Μας έχει συνηθίσει το κράτος να συγκρούεται με συμφέροντα; Εκτιμούμε ότι ο διοικητής της κρατικής τράπεζας που θα αλλάζει όταν αλλάζει ο υπουργός θα είναι αμέμπτου ηθικής και θα ξιφουλκεί κατά των συμφερόντων;

Μία κρατική τράπεζα δεν θα ζητάει εγγυήσεις, λένε κάποιοι. Και πως θα εισπράττει τα δάνεια όταν στραβώσει η δουλειά; Γιατί στραβώνουν και οι δουλειές. Θα τα χάνει; Θα χάνει τις καταθέσεις των νοικοκυριών; Και γιατί να βάλουν τα νοικοκυριά τις καταθέσεις τους σε μία τέτοια τράπεζα; Και αν δεν τα βάζουν από φόβο, που θα βρει χρήματα; Θα εξαναγκάσει όλους τους δημόσιους οργανισμούς, τα ταμεία και τους δήμους να καταθέτουν εκεί υποχρεωτικά τα διαθέσιμά τους για να τα χάνει χωρίς άγχος;

Αν ποτέ επανεκλεγεί το εν λόγω κόμμα, το βέβαιο είναι ότι θα συμβεί αυτό που διηγήθηκε μία σύνεδρος τους από τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά: “Όταν τους είπα να τα κρατικοποιήσουμε, έπεσαν από τις καρέκλες από τα γέλια, λέγοντάς μου, τώρα είμαστε κυβέρνηση, δεν γίνονται αυτά”...

Εν τούτοις, όταν ακούγεται μία σαχλαμάρα στον δημόσιο διάλογο, καλό είναι να αναδεικνύουμε το μέγεθος της ανοησίας. Έστω και για λόγους παιδευτικούς…..