Ο μικρός Αλέξης…
Παρακολουθήσαμε την κοινοβουλευτική συζήτηση όπως όφειλε κάθε πολίτης που έχει συναίσθηση της απειλής που κρέμεται πάνω από τη χώρα. Η οδυνηρή εμπειρία, Μάρτης 2020, όταν 25.000 «μετανάστες» πολιορκούσαν τον Εβρο, υπό την προστασία της τουρκικής χωροφυλακής και η «επακούμβηση», Αύγουστος 2020, της φρεγάτας ΛΗΜΝΟΣ από την τουρκική Oruk Reis, συνοδευόμενη από πολεμικά πλοία, δεν έσβησε από τη μνήμη μας. Πιστεύαμε ούτε από τη μνήμη της πολιτικής ηγεσίας της χώρας.
Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
ΤΕΤΟΙΑ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ δεν έδειξε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που οι παλινωδίες του από τις 27 Σεπτέμβρη έως και τις 5 Οκτώβρη προκάλεσαν πανελλήνια ζάλη. Πώς γίνεται στις 27 Σεπτέμβρη, ημέρα υπογραφής της συμφωνίας με τη Γαλλία, να δηλώνει ότι «επί της αρχής στρατηγικά ορθές οι επιλογές» αλλά η «κυβέρνηση δεν έχει στρατηγική»; Αντικρουόμενη λογική αλλά σκέφτηκα ότι θα εξηγούσε τη θέση του στη Βουλή. Στην ίδια δήλωση υπήρχαν επτά ακόμη λέξεις (ενν. στρατηγικές επιλογές) που «έχει ήδη η χώρα από το 2018». Πράγμα που σήμαινε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολούθησε τις επιλογές του 2018, ήτοι αγορά των φρεγατών Bellhara και των αεροπλάνων Rafal.
ΑΛΛΑ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ του ΣΥΡΙΖΑ στην κατακλείδα της ομιλίας του, την Πέμπτη, δήλωσε: «Δεν συναινούμε σε μία λάθος στρατηγική». Επομένως, ο Αλέξης Τσίπρας δεν συναινούσε στη στρατηγική που είχε χαράξει το 2018, κατά δήλωσή του. Εδώ δεν πρόκειται περί της συνήθους μεγαλειώδους κωλοτούμπας. Πρόκειται, ασφαλώς, περί διπολισμού.
ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ συζήτηση που αφορούσε στην άμυνα της χώρας πολλοί δεν περίμεναν ότι ο Τσίπρας θα ακολουθήσει την παγία αντιπολιτευτική του τακτική του «ΟΧΙ σε όλα». Πιθανότατα, νόμιζε ότι η άρνησή του υπέρ της θωράκισης της άμυνας θα κόνταινε τον Κυριάκο Μητσοτάκη που έφερνε προς ψήφιση τη σημαντικότερη αμυντική συμφωνία που πέτυχε ποτέ η Ελλάδα. Το σύνθημα «Ελλάς-Γαλλία Συμμαχία», με το οποίο υποδέχθηκαν οι πολίτες στην Αθήνα τον Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν, στο πλάι του Κωνσταντίνου Καραμανλή, 17 Σεπτεμβρίου 1975, συνομολόγησαν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Εμανουέλ Μακρόν 46 χρόνια μετά.
ΠΑΡΟΛΟ που καμία αξιωματική αντιπολίτευση από Μεταπολιτεύσεως δεν καταψήφισε αμυντική συμφωνία, η στάση του Τσίπρα σχεδόν με άφησε αδιάφορη. Αυτό όμως που με πρόσβαλε -και με εξόργισε- είναι η αποστροφή του προς τον πρωθυπουργό στην οποία αποκάλυψε πώς βλέπει την Ελλάδα: Ως μια μικρή χώρα. Για τη δική του αντίληψη η Ελλάδα είναι η Ψωροκώσταινα του 1829. Για τους Ελληνες η πατρίδα μας δεν μετριέται με το μέγεθός της ούτε καν με τη μοναδική Ιστορία της, αλλά με το μέλλον της. Ο μικρός Αλέξης είναι ο ΜΟΝΟΣ που θέλει μία μικρή Ελλάδα… για να παίζει.
