Ο Έλληνας δεν έχει μόνο να σκεφτεί τι έχει να κερδίσει αλλά και τι έχει να χάσει

Γράφει ο Γιάννης Κίτσος, Οικονομολόγος – Σύμβουλος χρηματοοικονομικού και στρατηγικού σχεδιασμού

Θυμάμαι το 2013 όταν το ΔΝΤ ανακοινώνει επίσημα ότι υποεκτίμησε την επίπτωση της δημοσιονομικής προσαρμογής στο ΑΕΠ (τον «πολλαπλασιαστή»), βυθίζοντας την οικονομία σε δίνη ύφεσης και νέων μέτρων. Την περίοδο αυτή την διακυβέρνηση της χώρας την είχε η κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά. Πριν αναλάβει την διακυβέρνηση ο Αντώνης Σαμαράς είχε λογοκριθεί τα μάλα για το πρόγραμμα του, το αποκαλούμενο και Ζάππειο 1,2 και 3. Πολλοί τον κατηγόρησαν τότε για λαϊκισμό. Ο Αντώνης Σαμαράς ήταν τελικά λαϊκιστής ή μήπως οραματιστής, πραγματιστής και πατριώτης;  

Έξι έτη μετά από την πρώτη αστοχία του, ερχόμαστε στο σήμερα όπου το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ αναγνωρίζει δημόσια την καθυστερημένη απόφαση του να προχωρήσει σε αλλαγές στον σχεδιασμό των προγραμμάτων του, ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον σοβαρά λάθη που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.

Ο Αντώνης Σαμαράς και επιτελείο του, όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται, όχι μόνο δεν ήταν λαϊκιστές, αλλά είχαν πλήρη επίγνωση του σοβαρού αυτού λάθους του ΔΝΤ. Το είχαν επισημάνει, επιβεβαιώσει και σύμφωνα με τους νέους, ορθούς, αυτή τη φορά, πολλαπλασιαστές προχωρούσαν στο σχεδιασμό της χώρας. Αυτόν που γνωρίσαμε μέσα από όλα τα «Ζάππεια». Η ατυχία για τη χώρα ήταν ότι ενώ το ΔΝΤ από τότε είχε αποδεχτεί τους εσφαλμένους πολλαπλασιαστές συνέχισε τα καταστροφικά του πειράματα. Μάλλον θα είχε το λόγο του… Το μόνο σίγουρο ήταν ότι έβλεπε δημοσκοπικά να έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν σας προβληματίζει ότι το ΔΝΤ ενώ δεν μπόρεσε να κάνει ορθή  πρόβλεψη για τους πολλαπλασιαστές αλλά έκανε ακριβής για την εποχή ΣΥΡΙΖΑ;

Όπως και να έχει, ο λόγος δεν άργησε να αποκαλυφθεί. Ποιος ήταν ο λόγος, λοιπόν; Μας τον εξομολογήθηκε ο ίδιος ο Τσίπρας! Λίγο πριν την παραπάνω ομολογία του ΔΝΤ, ο Τσίπρας σε συνέντευξή του στους Financial Times αποκαλύπτει ότι είχε από το 2015 στόχο να λύσει το ονοματολογικό με τα Σκόπια, αλλά και ότι χρησιμοποιούσε τη λύση ως εργαλείο πειθούς στις δύσκολες συζητήσεις που είχε με τους δανειστές. Μάλιστα, προς τεράστια έκπληξη της η Άνγκελα Μέρκελ του δήλωνε τότε: «Δεν σε πιστεύω, γιατί όλοι οι προκάτοχοί σου δεν ήθελαν καν να ανοίξουν την υπόθεση (ειδικά ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς)».

Ο Αντώνης Σαμαράς αποδείχτηκε και πατριώτης! Ομολογώντας ελαφρά την καρδία την, με δική του υπαιτιότητα, απώλεια εθνικών συμφερόντων, ο Τσίπρας, φυσικά δεν συνυπολογίζει πάνω σε αυτό και το τεράστιο οικονομικό κόστος που προκάλεσε αρχικά με την απόφαση του να ρίξει την κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά και να πάει σε εκλογές και στη συνέχεια με την άστοχη και άνευ πρακτικού σχεδιασμού, τελικού στόχου και ουσιαστικού περιεχομένου, όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται, διαπραγμάτευση – τρόπος του λέγειν – με τους δανειστές.

Κάποιοι θα μου πουν, «περσινά, ξινά σταφύλια»! Άλλοι θα μου πουν, «η ευκαιρία με την διακυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά, όπως και να έχει, χάθηκε»! Προσωπικά, θα διαφωνήσω και με τους δυο και αυτό γιατί, όπως λένε, όποιος ζει στο παρελθόν χάνει μεν το παρόν αλλά και όποιος αγνοεί το παρελθόν χάνει το μέλλον. Όσοι έσπευσαν, αλόγιστα, να πουν ότι όλοι τα ίδια κάνανε, ακόμη και αν αρνούνται να αποδεχτούν την σημερινή πολύ δυσάρεστη από ποτέ κατά τα έτη της κρίσης πραγματικότητα, έρχονται να τους διαψεύσουν οι ιστορικές μαρτυρίες και ντοκουμέντα. Θα ρισκάρω να πω ότι με τον καιρό θα αρχίσουν να αποκαλύπτονται και άλλα δυσάρεστα του καθεστώτος Τσίπρα. Πολύ φοβάμαι ότι αν συνεχίσουν με την ίδια νοοτροπία, «όλοι τα ίδια κάνανε», θα χάσουν το μέλλον. Και εάν αυτοί επιθυμούν να το χάσουν, πάει καλά, δικό τους είναι. Το πρόβλημα θα είναι ότι αν πάλι από δικό τους ατύχημα ή ψευδαίσθηση το χάσω μαζί τους και εγώ!

Τι πρέπει να πράξουμε, λοιπόν; Έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας το πολύ κοντινό παρελθόν, – Ναι, αυτό που αν δεν έπεφτε η κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά θα μιλούσαμε σήμερα για μια άλλη Ελλάδα όπως πλέον και ιστορικά αποδεικνύεται – ας έρθουμε στο παρόν. Τι μας λέει σήμερα  ο Τσίπρας; Θα σταθώ σε δυο χαρακτηριστικές του φράσεις. Κυνικά και αμήχανα απευθυνόμενος, στους εν δυνάμει νεκρούς κατά τη λογική του καθεστώτος του, συνταξιούχους, θέλοντας να προβάλει την επιδοματική του πολιτική, ο αμετανόητος, λέει: «Γιατί διαμαρτύρονται οι συνταξιούχοι; Γιατί παίρνουν λιγότερα από εκεί που δεν έπαιρναν καθόλου;». Και αυτό μετά από 15 περικοπές συντάξεων κατά τα έτη του καθεστώτος του! Αλλά και καθεστωτικά ότι «θα διοικούν οι πολλοί και υπακούουν οι λίγοι». Το «πολλοί» δεν είναι βεβαίως ποσοτικό, πολλώ δε μάλλον ποιοτικό, αλλά αυταρχικό. Σε αυτές τις δυο φράσεις αποτυπώνεται το καθεστώς που βίωσε η χώρα για 4,5 χρόνια, «θα σου δίνω και θα σου παίρνω ότι θέλω ΕΓΩ, και θα είσαι και ευχαριστημένος! Γιατί, εγώ είμαι ο πολλής και εσύ είσαι ο λίγος»!

Με την αποδοχή ενός καθεστώτος που στα χρόνια της μεταπολίτευσης δεν είχε ξαναγνωρίσει, ο Έλληνας έμαθε με το χειρότερο τρόπο ότι υπάρχουν εμπόδια, αμφιβολίες και απογοητεύσεις, αλλά τούτο σημαίνει μόνο κάτι που και πρώτα το ξέραμε, ότι τίποτε δεν αποκτάς δίχως να το πληρώσεις, ότι και για το ελάχιστο είσαι αναγκασμένος να πολεμήσεις! Ένας λόγος παραπάνω για να είσαι υπερήφανος και να μην αποκαρδιώνεσαι! Και ο Έλληνας σταμάτησε να πολεμά για 4,5 έτη. Ξεγελάστηκε, αποκαρδιώθηκε και έχασε την περηφάνια του! Αποδέχτηκε ότι θα πρέπει να του πετάνε ένα ξεροκόμματο, να του παίρνουν ακόμη και την πατρίδα του και να είναι και ευχαριστημένος!

Τώρα πάμε και στο μέλλον. Ο Έλληνας μετά από 4,5 έτη καταστροφικής και καθεστωτικής διακυβέρνησης έχει τη δυνατότητα, θέλω να πιστεύω και αντίληψη, να επιλέξει σε ποιον θα εμπιστευτεί το μέλλον του. Την  ερχόμενη Κυριακή διεξάγονται ευρωπαϊκές, περιφερειακές και δημοτικές εκλογές. Ακολουθούν άμεσα και εθνικές. Ο χρόνος αλλά κυρίως το αποτέλεσμα  των εθνικών εκλογών θα κριθεί και από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Ο Έλληνας έχει την ευκαιρία, μετά από 4,5 καταστρεπτικά και καθεστωτικά έτη, να γίνει πάλι μάχιμος, να ξαναβρεί την χαμένη του περηφάνια και ενθουσιασμό! Να ξαναβρεί τον δυναμικό του ρόλο και σχέση με την Ευρώπη! Ο Έλληνας μετά από το καταστρεπτικό καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μόνο να σκεφτεί τι έχει να κερδίσει αλλά και τι έχει να χάσει!

Προσωπικά, πιστεύω στον Κυριάκο Μητσοτάκη και ΝΔ. Δεν θα απευθυνθώ, σε αυτούς που ταυτίζονται μαζί μου. Ούτε στους αθεράπευτα ρομαντικούς ή και έχοντες προσωπικό συμφέρον να συνεχίζουν να υποστηρίζουν, ανεξαρτήτως εθνικού και οικονομικού κόστους, καθεστώτα. Θα απευθυνθώ σε όσους έχοντας στοιχειώδη λογική σκέψη και ισχυρή αντίληψη δεν έχουν αποφασίσει ακόμα. Και θα επαναλάβω! Ο Έλληνας μετά από το καταστρεπτικό καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μόνο να σκεφτεί τι έχει να κερδίσει αλλά και τι έχει να χάσει!