«Μωραίνει Κύριος…»
ΕΚΠΛΗΚΤΟΙ παράγοντες της εστίασης που ήταν χθες σε τηλεδιάσκεψη με τον Α. Τσίπρα τον είδαν και τον άκουσαν να μιλάει για κρούσματα, διασωληνωμένους και νεκρούς, χασκογελώντας! Λίγο αργότερα τον είδαν και τον άκουσαν πολλοί περισσότεροι, καθώς το σχετικό βίντεο με τον «χαρούμενο ρισκαδόρο» έγινε viral στο Διαδίκτυο. Το σοκ ήταν εξίσου ισχυρό. Να μιλάει για νεκρούς, κρούσματα και διασωληνωμένους και να…γελάει;
Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΟΣΟ κι αν έχει καταστεί απολύτως σαφής η πολιτική επένδυση του ΣΥΡΙΖΑ στην καταστροφολογία. Οσο κι αν έχει υπάρξει επίσημη «αποδοχή του ρίσκου». Οσο κι αν τα καλέσματα για τις κορονο-συγκεντρώσεις ήταν πολλά και επίσημα, δύσκολα χωνεύεται η εικόνα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να χασκογελάει μιλώντας για την επιδείνωση της πανδημίας. Δύσκολα μπορεί να πιστέψει κανείς ότι ο Α. Τσίπρας μπορεί και να χαίρεται γιατί αυξάνονται τα θύματα της πανδημίας. Οσο κι αν είναι αντιληπτό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν υπήρχε η πανδημία και η φθορά της κυβέρνησης εξαιτίας της, δεν θα είχε τίποτα να πει και κυρίως τίποτα να περιμένει. Παρ’ όλα αυτά, δεν το βάζει ανθρώπου νους ότι ένας πρώην πρωθυπουργός της χώρας μπορεί και να χαίρεται, προσδοκώντας πολιτικό όφελος από μια καταστροφή. Από την άλλη υπάρχει το πεισματάρικο βίντεο.
Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ διασταύρωσαν τα ξίφη τους με αφορμή αυτό το βίντεο. Η μεν Ν.Δ. έκανε λόγο για «προσποίηση» του κ. Τσίπρα, ότι «ανησυχεί για την εξέλιξη της πανδημίας και παρέθεσε το βίντεο, με το σχόλιο «το χαμόγελό του όταν μιλάει για κρούσματα τα λέει όλα». Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ, διά του Ν. Ηλιόπουλου, δεν έκρυψε την ενόχλησή του και πέρασε στην αντεπίθεση, λέγοντας, ότι «το θράσος των πανικόβλητων του Μ. Μαξίμου να επιρρίπτουν από πάνω και χαιρεκακία στους πολιτικούς του αντιπάλους, όταν επισημαίνουν το προφανές, είναι μόνο για γέλια».
ΔΕΝ ΞΕΡΩ τι και αν είναι για γέλια ή για κλάματα. Είναι αξιοσημείωτη όμως η ενόχληση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν υπήρχε έρεισμα να παρεξηγηθεί ο Α. Τσίπρας -αν δεν υπήρχε το βίντεο δηλαδή-, προφανώς η Κουμουνδούρου δεν θα είχε κανένα λόγο να αντιδράσει. Θα άφηνε την Ν.Δ. μόνη της με τη φαιδρότητα και τη σκανδαλώδη-προφανή προσπάθεια διαστρέβλωσης της εικόνας ή των λεγομένων του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Ομως αντέδρασε. Και αντέδρασε γιατί κατάλαβε ότι είναι πολλοί αυτοί οι οποίοι δεν είδαν καθόλου καλά τα χαμόγελα και μάλιστα σε μια τέτοια κατάσταση.
ΠΕΡΑΝ της πολιτικής προσέγγισης του θέματος, υπάρχει και η ανθρώπινη. Η χαρακτηρολογική. Πόσω μάλλον που η χθεσινή αντίδραση του Α. Τσίπρα ξύπνησε τις μνήμες από μια άλλη παρόμοια αντίδρασή του για ένα εξίσου τραγικό γεγονός. Ηταν πρωθυπουργός της χώρας. Ηταν 26 Ιανουαρίου 2015, όταν στο Αλμπαθέτε της Ισπανίας είχε συντριβεί ένα F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας κι είχαν χάσει τη ζωή τους 2 Ελληνες πιλότοι. Ο σμηναγός Π. Λάσκαρης και ο σμηναγός Αθ. Ζάγκας. Και ήταν 5 Ιουλίου 2019, όταν ο Α. Τσίπρας σε συνέντευξή του στον ALPHA θυμήθηκε -γελώντας πάλι- πως τον Ιανουάριο του 2015 χτύπησε το τριψήφιο τηλέφωνο και τον ενημέρωσαν για το τραγικό γεγονός. Η συνέντευξη ήταν προεκλογική -2 μέρες πριν από τις εκλογές- και ο Α. Τσίπρας ήθελε να δείξει ένα πιο ανθρώπινο και προσιτό πρόσωπο. Και διηγήθηκε το τραγικό συμβάν γελώντας πάλι. Αυθόρμητα και αμήχανα. Οπως γελούν οι άνθρωποι, όταν θέλουν να γίνουν συμπαθείς…
Ο,ΤΙ επαναλαμβάνεται ασφαλώς δεν είναι τυχαίο. Το ερώτημα επομένως είναι αν τα γέλια του Α. Τσίπρα -δεδομένου ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να δείχνουν πραγματική χαρά για κάτι τόσο τραγικό- είναι αποτέλεσμα έλλειψης συναίσθησης; Ή και ενσυναίσθησης, που είναι η νέα λέξη, την οποία έμαθε τελευταία και του αρέσει; Είναι αυτό που είχε πει κάποτε για το πώς του φάνηκε όταν γνώρισε για πρώτη φορά τον μετέπειτα συγκυβερνήτη του Π. Καμμένο; Μου είχε φανεί σαν «μπούλης» είχε πει.
ΙΣΧΥΕΙ ίσως το «γελά ο μωρός καν τι μη γελοίο ει»; Ή μήπως ισχύει το «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι»; Ο,τι κι αν συμβαίνει πάντως, δεν είναι ούτε ωραίο ούτε στοιχειωδώς σοβαρό.
