Μεταναστευτική κρίση ή μήπως κρίση δημοκρατίας και φιλελευθερισμού;

Γράφει ο Γιάννης Κίτσος, Οικονομολόγος – Σύμβουλος χρηματοοικονομικού και στρατηγικού σχεδιασμού

«Όσο πιο ενδιαφέρουσα είναι μια εποχή τόσο πιο πολλές οι ευθύνες που επωμιζόμαστε απέναντι στον εαυτό μας αλλά και στο έθνος μας», αναφέρει ο Γιώργος Θεοτοκάς. Θεωρώ ότι με τα τελευταία γεγονότα στο πεδίο της δημόσιας συζήτησης για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού αγνοείται το πραγματικό πρόβλημα που θα έπρεπε να συζητηθεί. Και αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από την πλήρη απαξίωση του φιλελευθερισμού και της δημοκρατίας, και μάλιστα σε μια ενδιαφέρουσα εποχή, όπως η σημερινή, με τις τόσο πολλές ευθύνες που επωμιζόμαστε απέναντι στον εαυτό μας αλλά και στο έθνος μας. 

Ας ξεκινήσουμε, όμως, από το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί – μετανάστες ή και πρόσφυγες – που βρίσκονται αυτήν την στιγμή στη χώρα μας εισήλθαν παράνομα, και απευθύνομαι σε όσους πιστεύουν στην ύπαρξη και σεβασμό των συνόρων. Τις απόψεις των διεθνιστών προσωπικά τις απορρίπτω μακράν και δεν με αφορούν. 

Αν και πριν εισέλθει κάποιος πρόσφυγας σε οποιαδήποτε χώρα πρέπει να αιτηθεί πρώτα άσυλο, δεδομένου των συνθηκών θεωρούμε ότι για την περίπτωση τους υπάρχουν διεθνείς κανόνες και όροι στον τρόπο φιλοξενίας τους, ανεξάρτητα με το πώς εισήλθαν στη χώρα μας, τους οποίους οφείλουμε να ακολουθήσουμε. Για τους παράνομους μετανάστες όχι μόνο η επιστροφή στις χώρες τους αλλά και η απαγόρευση ακόμα και νόμιμης εισόδου τους για τα επόμενα κάμποσα χρόνια είναι η μόνη ενδεδειγμένη και έννομη οδός. Σε προαναχωρησιακά κέντρα κράτησης αλλοδαπών, λοιπόν, και στις χώρες τους. Στην κατεύθυνση αυτή και η πάρα πολύ αυστηρή πλέον φύλαξη και έλεγχος των συνόρων μας. Διαφορετικά, καταστρατηγούμε το δικαίωμα σε όποιον νόμιμα επιθυμεί να εισέλθει στην χώρα, που σημαίνει ότι συνειδητά το έχει επιλέξει, αλλά κυρίως καταργούμε τα σύνορα! Δεν νομίζω ότι πραγματικά το θέλουμε αυτό…  

Ας περιοριστούμε λοιπόν, στους πρόσφυγες στους οποίους οφείλουμε να παράσχουμε φιλοξενία. Υπάρχει, όντως, πολύ σοβαρό θέμα και εξαιτίας του μεγάλου τους όγκου για τα δεδομένα της Ελλάδας αλλά και των ιδιαίτερων συνηθειών, ηθών και παραδόσεων τους οι οποίες δεν είναι συμβατές και σε αρκετές περιπτώσεις αποδεκτές – δες μπούρκα και κλειτοριδεκτομή – ούτε με τα ήθη και δίκαιο του δυτικού πολιτισμού, ούτε με αυτά της χώρας μας. Η πρόταση της κυβέρνησης, λοιπόν, για να μπορέσει να διευθετηθεί το ομολογουμένως τεράστιο αυτό πρόβλημα είναι να τους κατανείμει σε δομές ανά την Ελλάδα αρκεί ο αριθμός τους να μην ξεπερνά το 1% του πληθυσμού των τοπικών κοινωνιών. Χωρίς, όμως πριν, να ρωτήσει τους πολίτες των τοπικών αυτών κοινωνιών!

Και ερωτώ… Αυτό δεν πρέπει να διευθετηθεί δημοκρατικά αν θεωρούμαστε κράτος δικαίου; Σαφέστατα! Διαφωνείτε ότι σε ένα κράτος δικαίου, εντός των γνωστών κανόνων του παιχνιδιού, το άτομο είναι ελεύθερο να επιδιώκει τους προσωπικούς σκοπούς του και τις προσωπικές του επιθυμίες; Δεν νομίζω να διαφωνείτε… Πάνω σε αυτό το σκεπτικό έχει στηθεί όλος ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός. Και πότε και που, παρακαλώ, η δημοκρατία λειτούργησε καλά χωρίς ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση; Ποτέ και πουθενά! Τι μπορεί, τέλος, να διαφυλάξει την αξιοπρέπεια σε ένα σύστημα στο οποίο έχουν καταστραφεί η προσωπική ελευθερία και η ατομική ευθύνη; Τίποτα!

Το ζήτημα της φιλοξενίας των προσφύγων δεν έχει να κάνει με το δικαίωμα στο να έχω άποψη και να την εκφράζω δημόσια ή και αν ο τρόπος που επιλέγω να την εκφράσω είναι θεμιτός ή όχι αλλά με το κατά πόσο οι τοπικές κοινωνίες, τις οποίες και αφορά άμεσα, ερωτήθηκαν από κάποιον αλλά και αποφάσισαν δημοκρατικά αν επιθυμούν να τους φιλοξενήσουν σε δομές των περιοχών τους! Δεν κρίνω την άποψη κάποιου – στο πλαίσιο πάντα των προσφύγων και υποχρεώσεων της χώρας απέναντι τους και όχι παράνομων μεταναστών – αλλά είναι ποτέ δυνατόν να εκφέρω εγώ γνώμη που ζω στην Αθήνα και να αποφασίζω για τις τοπικές συνθήκες ζωής κάποιου πολίτη π.χ. στην Καλαμάτα; Πόσο δημοκρατικό και φιλελεύθερο μπορεί να είναι αυτό;;; Και εκεί βρίσκεται η καταστρατήγηση όλων των παραπάνω! Αρχικά της τοπικής αυτοδιοίκησης και στη συνέχεια του φιλελευθερισμού και της δημοκρατίας! Γιατί δεν αφήνουμε τις τοπικές κοινωνίες να αποφασίσουν;;;  

Δε λέω, είναι λογικό να θυσιάζουμε προσωρινά ακόμη και την ελευθερία προκειμένου να διασφαλίσουμε το μέλλον. Η χώρα, όμως, δεν βρέθηκε τα τελευταία 10 έτη αντιμέτωπη με την μεγαλύτερη οικονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας της; Δεδομένης της μακράς οικονομικής κρίσης, τα τελευταία 5 σχεδόν έτη Ευρωπαϊκής μεταναστευτικής κρίσης με αυταπάρνηση σε πολλές περιπτώσεις ο Έλληνας πολίτης, κυρίως των νησιωτικών αλλά και γενικότερα παραμεθόριων περιοχών, δεν παραχωρεί μεγάλο μέρος των ελευθεριών του για τους πρόσφυγες και μετανάστες;;; Μπορεί όμως να ειπωθεί το ίδιο για ένα σύστημα που προτείνεται ως μόνιμος διακανονισμός;;; Μπορεί να συνεχίσει επ’ αόριστον να παραχωρεί μέρος ή και όλες τις ελευθερίες του;;; Όχι βέβαια! Και όσους από τους δημοκράτες Έλληνες, έχουν βιώσει 10 έτη οικονομικής κρίσης, ζούνε τα τελευταία 5 σχεδόν έτη με το μεταναστευτικό πρόβλημα, και σήμερα βλέποντας το αδιέξοδο που δημιουργείται, δικαίως διαμαρτύρονται τους χαρακτηρίζουμε ρατσιστές, ξενοφοβικούς και ακροδεξιούς!!! Και κάποιοι τους μέμφονται για έλλειψη αξιοπρέπειας;;; Πόσο υποκριτικό… αλλά κυρίως φασιστικό! Μάλλον δεν ξέρουμε τα όρια που πρέπει για να μην εξευτελίζουμε την αξιοπρέπεια και των Ελλήνων και των προσφύγων.

Αλλά πώς να απαλλαγεί ο αριστερός από τον φασισμό που έχει μέσα του όταν υπήρξε ο πρώτος ιστορικά που έθεσε την ιδέα ενός πολιτικού κόμματος που αγκαλιάζει όλες τις δραστηριότητες του ατόμου, από τη γέννηση μέχρι το θάνατο του, που αξιώνει να καθοδηγεί τις απόψεις του περί παντός επιστητού, και που μετά χαράς κάνει όλα τα προβλήματα ζητήματα κομματικής κοσμοεικόνας!!! Αυτό δεν πάνε να κάνουν και στην περίπτωση αυτή οι αριστεροί;;; Δεν αξιώνουν να μας καθοδηγούν τις απόψεις τους περί παντός επιστητού και μετά χαράς κάνουν όλα τα προβλήματα ζητήματα κομματικής κοσμοεικόνας;;; Από ότι φαίνεται από τον ολοκληρωτισμό της αριστεράς δυστυχώς δεν έχει απαλλαγεί ακόμα ο Έλληνας. Είναι μάλλον γονιδιακό το πρόβλημα… 

Από την άλλη, ορισμένοι ψυχοπονιάρηδες, που αυτοπροσδιορίζονται φιλελεύθεροι και δημοκράτες, πάνε και ταυτίζονται με τους αριστερούς!!! Αυτό που δεν βλέπουν οι εν λόγω επικίνδυνοι ιδεαλιστές είναι ότι όπου η ανάληψη μιας ηθικής ευθύνης σημαίνει πως οι ηθικές αντιλήψεις κάποιου πρέπει να επικρατήσουν δια της βίας σε βάρος των αντιλήψεων που δεσπόζουν σε άλλες κοινότητες, η ανάληψη μιας τέτοιας ευθύνης μπορεί να φέρει κάποιον σε μια θέση στην οποία γίνεται αδύνατο να δρα ηθικά!!! Προσοχή, γιατί όπως ισχύει και για όλα τα άλλα μεγάλα δεινά, τα μέτρα με τα οποία ίσως καταστεί εν γένει αδύνατος ο ρατσισμός και η ξενοφοβία μπορεί κάλλιστα να αποδειχθούν χειρότερα και από τον ίδιο τον ρατσισμό και την ξενοφοβία!!!

Στην Ελλάδα, ήταν γενικά ασθενής, αλλά δυστυχώς στα χρόνια της μεταπολίτευσης με την ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς τείνει να εκλείψει εντελώς, ο κοινός υπέρτατος σκοπός του Έθνους και της Πατρίδας. Και μόνο όταν υπάρχει αυτός ο κοινός υπέρτατος σκοπός, δεν υπάρχει χώρος για γενική ηθική ή γενικούς κανόνες, δηλαδή για την ζούγκλα…