Το μέλλον της Ευρώπης κρίνεται στη Γαλλία

Γράφει ο Αντώνιος Μιχελόγγονας, Νομικός

Οι προεδρικές εκλογές που πραγματοποιούνται στη Γαλλία θα αντιμετωπιστούν από τον ιστορικό του μέλλοντος ως μια από τις αναμετρήσεις που έκριναν το μέλλον της ΕΕ. Όποιο κι αν είναι αυτό.

Σήμερα οι πολίτες της δεύτερης μεγαλύτερης χώρας της Ένωσης επιλέγουν τον αρχηγό του κράτους τους, και κατ’ επέκταση αποφασίζουν για το μέλλον τους, αφού η επιλογή τους θα καθορίσει τη στρατηγική πορεία της Γαλλίας τα επόμενα χρόνια. Δεν πρόκειται για μια απλή επιλογή προσώπου, πρόκειται για σύγκρουση πολιτικών στην οικονομία, την εξωτερική πολιτική, τη δημόσια τάξη. Και φυσικά τη θέση της Γαλλίας στην Ευρώπη και την ΕΕ. Έχουν γίνει πολλές αναλύσεις για τις απόψεις των υποψηφίων, που δε χρειάζεται να αναπαραχθούν εδώ. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους σε ζητήματα οικονομίας, μετανάστευσης, δημόσιας τάξης, κοινωνικά κτλ. Για πρώτη φορά όμως η ΕΕ αποτελεί βασικό ζήτημα της προεκλογικής εκστρατείας, και κυρίως επειδή θεωρείται ότι επηρεάζει όλα τα υπόλοιπα.

Ως γνωστόν τα φαβορί για την πρόκριση στο δεύτερο γύρο των εκλογών είναι ο Εμμανουέλ Μακρόν και η Μαρίν Λεπέν. Αμφότεροι προηγούνται στις δημοσκοπήσεις με ελάχιστη διαφορά μεταξύ τους Και σχετικά ασφαλή απόσταση από τους Φρανσουά Φιγιόν και Ζαν-Λικ Μελανσόν που ακολουθούν. Θεωρητικά πάντως και οι 4 ανωτέρω υποψήφιοι έχουν τη δυνατότητα να περάσουν στο δεύτερο γύρο.

Η γαλλική Δεξιά δυστυχώς φαίνεται ότι έχασε την ευκαιρία της να επανέλθει στη διακυβέρνηση της χώρας. Η επιλογή του Φρανσουά Φιγιόν ως υποψηφίου αρχικά είχε αναπτερώσει τις ελπίδες ότι αυτός θα επικρατούσε της Λεπέν. Φαινόταν ο μοναδικός που μπορούσε να συσπειρώσει κεντρώους και ευρωπαϊστές απέναντί της, και ταυτόχρονα να την ανταγωνιστεί ευθέως από τα δεξιά. Δυστυχώς οι αποκαλύψεις για το παρελθόν του και τα περιστατικά διαφθοράς άλλαξαν ριζικά την κατάσταση και σχεδόν εκμηδένισαν τις ελπίδες του να εκλεγεί από πολύ νωρίς. Θεωρητικά έχει ακόμα τη δυνατότητα, φαίνεται όμως ότι η διαφορά του από τους δύο πρώτους δε μπορεί να ανατραπεί. Σε κάθε περίπτωση έχει ταχθεί υπέρ μιας ΕΕ με περισσότερη αυτονομία και ελευθερία στα κράτη-μέλη.

Ο νεοκομμουνιστής Ζαν-Λικ Μελανσόν μέχρι πρόσφατα δε φαινόταν να έχει πιθανότητες επικράτησης, γνώρισε όμως τεράστια άνοδο στις δημοσκοπήσεις με αποτέλεσμα πλέον να διεκδικεί είσοδο στο δεύτερο γύρο. Στις περισσότερες δημοσκοπήσεις πάντως ισοβαθμεί με τον Φιγιόν, και θεωρείται ο μόνος εκ των τριών που ανταγωνίζεται ευθέως τη Λεπέν για τις ψήφους των λαϊκών στρωμάτων. Είναι εχθρικός απέναντι στην ΕΕ και τίθεται ευθέως υπέρ της εξόδου, εκτός αν αυτή αναδιαρθρωθεί ριζικά.

Μετά την καταστροφική διακυβέρνηση Φρανσουά Ολάντ φαινόταν πως το κόμμα των Σοσιαλιστών θα οδηγούνταν στην αφάνεια. Όντως ο επίσημος υποψήφιος του κόμματος Μπενουά Αμόν δεν έχει καμία ελπίδα εκλογής. Δεν ισχύει το ίδιο όμως με τον Εμμανουελ Μακρόν, τον πρώην υπουργό Οικονομίας του Φρανσουά Ολάντ. Ο νεαρός υποψήφιος (39 ετών) θεωρείται η έκπληξη της προεκλογικής εκστρατείας. Ανακοίνωσε υποψηφιότητα ως ανεξάρτητος, ουσιαστικά προκάλεσε διάσπαση στους Σοσιαλιστές αφού μεγάλο μέρος τους τον στήριξε και τελικά εκμεταλλεύτηκε πολύ καλά την πτώση του Φιγιόν, την απογοήτευση του κόσμου των Σοσιαλιστών και το φόβο απέναντι στη Λεπέν που σήμερα θεωρείται φαβορί για το δεύτερο γύρο. Χαρακτηριστικό είναι πως τον στηρίζει ακόμα κι ο νυν σοσιαλιστής πρωθυπουργός, ο Μανουέλ Βαλς. Είναι ο μόνος υποψήφιος με καθαρή θέση υπέρ της ΕΕ και της ενίσχυσης της ευρωπαϊκής ενοποίησης σε όλους τους τομείς.

Και τέλος η Μαρίν Λεπέν. Τα τελευταία χρόνια έχει κάνει πολλούς συμβιβασμούς και ανοίγματα στο κέντρο, ενώ υιοθέτησε σοσιαλιστικό λόγο για να προσεγγίσει την εργατική τάξη. Παρ’ όλα αυτά αντιμετωπίζεται ακόμα ως η υποψήφια της Ακροδεξιάς. Σήμερα είναι το φαβορί για το δεύτερο γύρο, ενώ θα μπορούσε να τερματίσει και πρώτη. Ωφελήθηκε τα μέγιστα από την πτώση του Φιγιόν, χάνει ωστόσο από την άνοδο του Μελανσόν. Σε κάθε περίπτωση δημιουργεί φόβο στους αντιπάλους της και προκαλεί αντισυσπειρώσεις. Αυτός είναι κι ο βασικός λόγος που θεωρείται αουτσάιντερ για την τελική επικράτηση, καθώς πιστεύεται πως όποιος κι αν είναι απέναντι της στο δεύτερο γύρο θα επικρατήσει.

Στη Γαλλία την Κυριακή διεξάγεται μόνο ο πρώτος γύρος των εκλογών, που δε θα οδηγήσει σε οριστικό αποτέλεσμα. Αυτό θα έρθει στο δεύτερο γύρο. Σε κάθε περίπτωση η Γαλλία είναι ο δεύτερος πόλος της Ευρώπης. Το γεγονός ότι δύο από τους 4 σοβαρούς διεκδικητές της ηγεσίας της είναι εχθρικοί με την Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει πολλά, όπως και το γεγονός ότι ο μοναδικός καθαρά ευρωπαϊστής υποψήφιος θεωρείται φαβορί. Αυτή την Κυριακή συγκρούονται η φιλοευρωπαϊκή και η αντιευρωπαϊκή πλευρά της Γαλλίας, και η δυάδα που θα προκύψει θα κρίνει και την τελική κατάληξη. Αν περάσει η Λεπέν θα φανεί αν η συσπείρωση των αντιπάλων της θα είναι αρκετή για να την αποτρέψει. Αν προκύψει το δίδυμο Λεπέν-Μελανσον μάλλον η ΕΕ πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται το μέλλον της χωρίς τη Γαλλία. Αν κάνει την έκπληξη ο Φιγιόν η Γαλλία θα συζητήσει σοβαρά τι πρέπει να αλλάξει στην Ένωση.

Επειδή με τα αν δε γράφεται ιστορία, από την Κυριακή που θα ξέρουμε τα αποτελέσματα η συζήτηση για την Ευρώπη γίνεται με άλλους όρους.